O «γάμος των Αρνολφίνι», ποια είναι η κρυφή φιγούρα που έκρυψε ο καλλιτέχνης στον πίνακα και γιατί..

Οι πίνακες μπορεί να είναι πιο περίπλοκοι απ’ ότι φαίνονται με τη πρώτη ματιά. Ορισμένες φορές, οι ιστορίες που κρύβουν από πίσω είναι τόσο ενδιαφέρουσες που έχουν αποτελέσει υλικό για μυθιστορήματα και ταινίες..

O «γάμος των Αρνολφίνι» είναι ο διάσημος πίνακας του Φλαμανδού ζωγράφου Γιαν βαν Άικ, ο οποίος φιλοτεχνήθηκε το 1434 και απεικονίζει τον γάμο ενός ζευγαριού στην πόλη Μπριζ..

Συγκεκριμένα, απεικονίζονται ο έμπορος Τζιοβάννι Αρνολφίνι και η γυναίκα του, πιθανότατα στο σπίτι τους. Είναι ντυμένοι με ακριβά ρούχα και το σπίτι είναι διακοσμημένο με ακριβά έπιπλα τα οποία μαρτυρούν την αριστοκρατική τους καταγωγή.

Η γυναίκα φοράει ένα πράσινο μακρύ φόρεμα και δίνει το χέρι στον άντρα της, ο οποίος φοράει ένα μεγάλο μαύρο καπέλο.

Στα πόδια τους βρίσκεται ένα σκυλάκι και ανάμεσά τους διακρίνεται ένας καθρέφτης.

Στέκονται δίπλα από το κρεβάτι τους, το οποίο είναι καλυμμένο με κόκκινα σεντόνια. Το ζευγάρι φαίνεται ότι έχει μόλις παντρευτεί, από το μαντήλι που έχει η γυναίκα στα μαλλιά. Σύμφωνα με την παράδοση, μια ανύπαντρη γυναίκα θα απεικονιζόταν με τα μαλλιά της ελεύθερα. Αν και φαίνεται να είναι έγκυος, οι μελετητές του έργου αντικρούουν αυτή την άποψη επειδή πολλές παρθένες απεικονίζονταν με αυτό τον τρόπο στους πίνακες της εποχής. Εκείνη την περίοδο, ο Άικ εργαζόταν στην υπηρεσία του Δούκα της Βουργουνδίας. Ο συγκεκριμένος πίνακας φιλοτεχνήθηκε με την τεχνική της ελαιογραφίας και διαμορφώθηκε με πολλές στρώσεις διαφανών χρωμάτων.

Το μυστικό του πίνακα..

Ένα από τα μυστικά του πίνακα βρίσκεται στον σκαλιστό καθρέπτη ο οποίος βρίσκεται στο βάθος του δωματίου. Στην κορνίζα του απεικονίζονται σκηνές από τη ζωή και τα Πάθη του Χριστού. Από τη δεξιά πλευρά φαίνονται οι σκηνές από τον θάνατο και την ανάσταση και από την αριστερή πλευρά από τη ζωή του. Μια πιο παρατηρητική ματιά δείχνει ότι ο καθρέπτης αντανακλά τα πρόσωπα που παραβρίσκονται στη σκηνή τα οποία φαίνεται να κοιτούν δύο φιγούρες, οι οποίες βρίσκονται μπροστά από την πόρτα του δωματίου.

Σύμφωνα με πολλούς μελετητές, ο ένας από τους δύο είναι ο ζωγράφος, ο οποίος έχει υπογράψει το έργο στον τοίχο πάνω από τον καθρέπτη που γράφει: «Johannes de Eyck fuit hic 1434» και σημαίνει «Ο Γιαν βαν Αϊκ ήταν εδώ 1434».

Βέβαια, μερικοί υποστηρίζουν ότι οι δύο φιγούρες είναι οι μάρτυρες του γάμου. Όπως και να έχει, το σίγουρο είναι ότι χρειάστηκε μεγάλη επιδεξιότητα προκειμένου να απεικονιστεί η αντανάκλαση του δωματίου μέσα στον καθρέπτη.

Η περιπέτεια του Πίνακα..

Ο πίνακας πέρασε από πολλά χέρια μέχρι να καταλήξει στην Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου. Αρχικά τον είχε ένας ζωγράφος στην Ολλανδία, ο οποίος τον χάρισε στην πριγκίπισσα των Αστουριών και δούκισσα της Σαβοΐας, Μαργαρίτα της Αυστρίας η οποία τον άφησε κληρονομιά στην ανιψιά της Μαρία της Αυστρίας, βασίλισσα της Ουγγαρίας και αργότερα πήρε στα χέρια του ο Φίλιππος Β΄ της Ισπανίας.

Ο πίνακας παρέμεινε στη βασιλική οικογένεια της Ισπανία έως τον 18 αιώνα και το 1816 βρέθηκε στο Λονδίνο.

Μέσω διαφόρων προσώπων κατέληξε στον Γεώργιο Δ’ του Ηνωμένου Βασιλείου, ο οποίος τον επέστρεψε δύο χρόνια μετά στον Βρετανό αξιωματικό Τζέιμς Χέι.

Εκείνος, με τη σειρά του τον δώρισε σε έναν φίλο του και από τότε χάθηκαν για πολλά χρόνια τα ίχνη του έργου. Εμφανίστηκε ξανά το 1842 σε μια έκθεση, όταν αγοράστηκε από την Εθνική πινακοθήκη του Λονδίνου για 600 δολάρια….

Πηγή: mixanitouxronou.gr