Louisa May Alcott 1832 – 1888
ΛΟΥΙΖΑ ΜΕI ΑΛΚΟΤ ΠΟΙΑ ΗΤΑΝ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΚΛΑΣΣΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ‘ΜΙΚΡΕΣ ΚΥΡΙΕΣ’
Ζωή σαν… μυθιστόρημα
Ένα αγοροκόριτσο, που αγαπούσε την ελευθερία και το γράψιμο…
Και αυτό το αγοροκόριτσο άκουγε στο όνομα Λουίζα Μέι Άλκοτ και όλοι τη ξέρουμε ως τη συγγραφέα του βιβλίου «Μικρές κυρίες».
Ο Πατέρας της
Amos Bronson Alkott
|
Γεννημένη στις 29 Νοεμβρίου του 1832 στην Πενσυλβανια των ΗΠΑ η μικρή Λουίζα, μεγάλωσε μαζί με τις τρεις αδελφές της, Άννα, Ελίζαμπεθ και Μέι. Τα τρία κορίτσια, πολύ αγαπημένα, αλλά και πολύ διαφορετικά μεταξύ τους, εκπαιδεύτηκαν από τον πατέρα τους, τον φιλόσοφο και δάσκαλο Μπρόνσον Άλκοτ, ενώ μεγάλωσαν με τα χριστιανικά «πιστεύω» της μητέρας τους, Αμπιγκέιλ Μέι.
Η συγγραφέας πέρασε τα παιδικά της χρόνια στη Βοστόνη και στο Κόνκορντ. Και ήταν ακριβώς σαν την πρωταγωνίστρια της, την Τζόζεφιν Μάρτς. Ένα ελεύθερο κορίτσι, που πίστευε σε μεγάλα ιδανικά και… έπαιζε πάντα με τα αγόρια.
Άλλωστε οι Μικρές Μυρίες είναι μια αμιγώς αυτοβιογραφική ιστορία.
Την οποία έγραψε λόγω… χρεών.
Διότι, εκείνη δεν ήθελε να γράψει μια ιστορία για κορίτσια. Κι όμως έγραψε μια κλασική ιστορία που τελικά αγάπησαν όλα τα κορίτσια!
Η ζωή δεν είναι εύκολη για τα τέσσερα κορίτσια, τη Μεγκ, την Τζο, την Μπετ και την Έμι. Ο πατέρας τους λείπει στον πόλεμο, ενώ η μητέρα τους αγωνίζεται να ξεπεράσει τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν. Παρά τις αντιξοότητες, οι τέσσερις αδελφές είναι γεμάτες ζωντάνια και αισιοδοξία. Η Μεγκ διαθέτει ομορφιά και καλοσύνη, στην Τζο αρέσει το γράψιμο, η Μπετ αγαπά τη μουσική και η Έμι λατρεύει τη ζωγραφική. Στις δύσκολες στιγμές η μία φροντίζει την άλλη, μαλώνουν, διδάσκονται από τα λάθη τους, κάνουν νέους φίλους και μαθαίνουν πώς να ξεπερνούν απογοητεύσεις και αναποδιές.
Όμως, η οικογένεια της είχε χρέη και ένα τέτοιο βιβλίο ίσως να ήταν ο μοναδικός τρόπος να ξεχρεώσει. Κι έτσι έγινε…
Το σπίτι της οικογένειας, όπου έγραψε τα βιβλία της. διακρίνονται η ίδια, οι γονείς τις
|
1868, έγραψε το κλασικό μυθιστόρημα «Μικρές Κυρίες», βασισμένο σε προσωπικές
της εμπειρίες και η επιτυχία ήταν τόσο μεγάλη και τόσο άμεση, ώστε την επόμενη
χρονιά η Άλκοτ έγραψε στο ημερολόγιό της:
χρέη και έχουμε πια αρκετά για να ζούμε καλά… Τώρα μπορώ να πεθάνω ήσυχη»…