Στην πΈνα” “Μονοκλωνικά λέμε..” Γράφει ο Βαγγέλης Μαργιωρής *** Μούρη, μέχρι το πάτωμα. Βάδισμα, αργό κι ανόρεχτο. Διάθεση, μαύρος βαρύς ο ουρανός. Σταματάει, κοιτάζει την...
Αρχές του περασμένου αιώνα, δεκάδες παιδιά που ζητιάνευαν, εξαφανίζονταν από τους δρόμους της Βαρκελώνης. Την περίοδο εκείνη χιλιάδες Ισπανοί είχαν εγκατασταθεί στη Βαρκελώνη για να...
Στην πΈνα” “Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΘΥΣΙΑΣ: Νάουσα, Άνοιξη 1822” (μέρος α΄) Γράφει η Δήμητρα Παπαναστασοπούλου *** «Ω βασιλεύ του κόσμου, ορκίζομαι σε Σέ στην γνώμη...
«Προσοχή στο διάκενο». Η τυπική φράση που ακούγεται σε όλους τους σιδηροδρομικούς σταθμούς του κόσμου, για την Μάργκαρετ Μακόλουμ ήταν κάτι παραπάνω από μια απλή προειδοποίηση....
Στην πΈνα” “ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΛΕΣ ”ΓΙΑΤΙ;” ΚΑΛΥΤΕΡΑ, ΣΒΗΣΤΟ ΜΕ ΜΠΛΑΝΚΟ.” Γράφει ο Γιώργος Λ. Παπαθανασίου *** Ζωντανεύω ιστορίες. Διηγούμαι τα πάθη των ανθρώπων. Τους...
“Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΙΣΙΔΑΣ” Κάθε πρωί ξυπνούσα. Κάθε πρωί ξυπνούσα και θυμόμουν: τη μάνα που είχε χαθεί νωρίς -πολύ νωρίς. Κάθε πρωί ξυπνούσα και σκεφτόμουν:...