Μουργκάνας Νοέμβριος 1948
μου… Σας ικετεύω… Λυπηθείτε με… Λυπηθείτε το μωρό μας… Αφήστε τον…
Σας παρακαλώ… Τι θ’ απογίνω εγώ… Τι θα κάμω χωρίς τον Στέφο μου… Μη μου
τον πάρετε… Τον άντρα μου…»
τη φάλαγγα ο θερμόαιμος υπασπιστής, ο Ηπειρώτης, ο κοντός και γεροδεμένος
άντρας με τις πλάτες χιλιόμετρο και την περίεργη κορμοστασιά, κι άρχισε να
κατηφορίζει προς το μέρος της. Δεκάδες καρδιές πάγωσαν μεμιάς. Δεκάδες ανάσες
κρατήθηκαν κι άλλα τόσα μάτια περίμεναν τι θα κάνει αυτός ο αιμοβόρος
υπάνθρωπος.
του τη χτύπησε με δύναμη στην κοιλιά της. Έπεσε απ’ τα χέρια του η Ρήνα στο
χώμα και σώπασε τελείως.
σπλάχνα της.
Η Στεφανία Ι. Σουλή, με πατρική καταγωγή από το Ραδοβίζι Ιωαννίνων
και μητρική από τη Μάνη, γεννήθηκε στο Μόναχο. Είναι δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω
(ΔΣΑ) και διαπιστευμένη διαμεσολαβήτρια (υπουργείο Δικαιοσύνης) στις αστικές
και εμπορικές διαφορές (Κέντρο Διαμεσολάβησης Πειραιώς και Toolkit Company) και
στην οικογενειακή διαμεσολάβηση (ΚΕΔΙΠ και MiKK e.V.).
νομικός σύμβουλος στο Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας (ΚΕΘΙ 2003-2004) και
στο συμβουλευτικό κέντρο για θέματα βίας κατά των γυναικών στον Πειραιά
(2005-2009) της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων.
αγάπη δεν πρέπει να πονάει», οδηγός αυτοβοήθειας για κάθε γυναίκα, εκδόσεις
Ψυχογιός 2010.
το μοιρολόγι», εκδόσεις Πελασγός 2016, εξαντλημένο.
το μοιρολόγι», μυθιστόρημα βασισμένο σε αληθινά γεγονότα, Άνεμος εκδοτική 2018.
μυθιστόρημα βασισμένο σε αληθινά γεγονότα, Άνεμος εκδοτική 2018.
κρένεις είμαι ο Μάρκος Σουλής, και ρωτάς και τα στόματα παραμένουν ερμητικά και
τα βλέμματα γέρνουν σκοτεινιασμένα. Όλους τους βλέπεις συνεργούς, νιώθεις το
ίδιο φοβούνται, πως μπορεί να το έκαμε κι αυτός που έριξε το βλέμμα στο χώμα,
και μπορεί να το έκαμε και κείνος που αγκομάχησε μπρος σου, κι ίσως και ο άλλος
που του έτρεμε το χέρι, συλλογιέσαι κι απορείς που υπάρχουν ακόμα αντάρτες και
δεν είναι φιγούρες βγαλμένες από παραμύθια με δράκους και ξωτικά…»
νόημα σήμερα, σχεδόν εβδομήντα χρόνια μετά, είναι που συμπληρώθηκε το παζλ
κομματάκι κομματάκι κι έπεσε άπλετο φως πάνω στα γεγονότα και στα πρόσωπα που
ενεπλάκησαν άμεσα ή έμμεσα στην τραγωδία αυτή. Εάν ήσουν αναγκεμένος,
αγράμματος, μ’ ένα τσούρμο παιδιά στην ορεινή Ήπειρο το 1950, σίγουρα θα έχανες
τον δρόμο σου σαν έπεφτε πυκνή αντάρα κι αξεδιάλυτο σκοτάδι στο κακοτράχαλο
μονοπάτι που σου έμελλε να διαβείς. Πιο εύκολο ήταν να σηκώσεις το χέρι και ν’
αγγίξεις τον χαμηλωμένο ουρανό παρά να φτάσεις στον προορισμό σου…
Η Στεφανία Ι. Σουλή, με πατρική καταγωγή από το Ραδοβίζι Ιωαννίνων
και μητρική από τη Μάνη, γεννήθηκε στο Μόναχο. Είναι δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω
(ΔΣΑ) και διαπιστευμένη διαμεσολαβήτρια (υπουργείο Δικαιοσύνης) στις αστικές
και εμπορικές διαφορές (Κέντρο Διαμεσολάβησης Πειραιώς και Toolkit Company) και
στην οικογενειακή διαμεσολάβηση (ΚΕΔΙΠ και MiKK e.V.).
νομικός σύμβουλος στο Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας (ΚΕΘΙ 2003-2004) και
στο συμβουλευτικό κέντρο για θέματα βίας κατά των γυναικών στον Πειραιά (2005-2009)
της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων.
αγάπη δεν πρέπει να πονάει», οδηγός αυτοβοήθειας για κάθε γυναίκα, εκδόσεις
Ψυχογιός 2010.
το μοιρολόγι», εκδόσεις Πελασγός 2016, εξαντλημένο.
το μοιρολόγι», μυθιστόρημα βασισμένο σε αληθινά γεγονότα, Άνεμος εκδοτική 2018.
μυθιστόρημα βασισμένο σε αληθινά γεγονότα, Άνεμος εκδοτική 2018.
Τρεις άνθρωποι εντελώς
διαφορετικοί αλλά και τόσο όμοιοι μεταξύ τους, σαν τα κομμάτια ενός περίτεχνου
ψηφιδωτού: η αρχαιολόγος Ελένη, η οικονομολόγος Μάρω και ο συλλέκτης Πέτρος
ζουν, παθιάζονται, μαλώνουν, συμφιλιώνονται, εξελίσσονται και λυτρώνονται
κυνηγώντας τα όνειρα και τους στόχους τους.
ζωής άρρηκτα δεμένα μεταξύ τους με στιγμές πολύτιμες, με αναμνήσεις αλησμόνητες,
με εμπειρίες μοναδικές και συναισθήματα αναλλοίωτα στον χρόνο που, παρά τις
αναμενόμενες αντιθέσεις, τις απρόσκλητες έριδες και τις επιφανειακές διαφορές
τους, συμπορεύονται αμετάβλητα διαχρονικά σαν μία ψυχή, με εφόδια τη βαθιά
φιλία και την αμείωτη αγάπη τους. Μέχρι το ένα από τα τρία νήματα να κοπεί
απρόσμενα, άδικα και πρόωρα.
περιπλάνησης και ταξιδιών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, μέσα σε μια
πραγματικότητα που μεταβάλλεται διαρκώς, από την ανεμελιά της δεκαετίας του ’80
μέχρι την εξέλιξη και την ωρίμανση της δεκαετίας του 2000, αλλά κυρίως στα
κατάβαθα της ανθρώπινης ψυχής και των πιο κρυφών και ανεκπλήρωτων πόθων της.
του ’90 ξεκίνησε να δημοσιεύει ποίηση, διηγήματα και κριτικά δοκίμια σε Ευβοϊκά
περιοδικά όπως Ρόπτρο και Πορθμός, ενώ έκανε και μεταφράσεις. Στα μέσα του 2000
κράτησε την αρχισυνταξία του λογοτεχνικού και πολιτικού εντύπου Γέφυρα.
Ποιήματα και
δοκίμιά του, έχουν επίσης δημοσιευτεί σε έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο:
Manifesto, Ποιητική, Παπαδιαμαντικά τετράδια, Αντίφωνο, bibliotheque, άνεμος
magazine, λογοτεχνικό Bistrot. Έχει τιμηθεί με αρκετά βραβεία και διακρίσεις
για διηγήματα και ποίηση. Zει και εργάζεται σ’ ένα μικρό χωριό της Κύμης.
carpe librum, 2014.
συλλογικό διήγημα, Μεταίχμιο, 2014.
ποίηση, Νησίδες, 2017.
(-10%): 13,40€ με ΦΠΑ
στην εύφορη κοιλάδα του μυαλού μου, όπου ένα αγγελάκι κυκλοφορεί με άδειο
κεφάλι, μια οικογένεια αποκοιμιέται με ψέματα και ξυπνάει με αλήθειες, ένας
συγγραφέας ακροβατεί στην ετοιμόρροπη γέφυρα που ενώνει το Χαλάνδρι με τον Δήμο
Ουτοπίας. Στον ίδιο τόπο αλλά σε διαφορετικούς χρόνους, η Ανθή θυμώνει με τον
Θωμά αλλά στο τέλος τού κάθεται, μια φίλη βολεύεται με τον φορτηγατζή που
έφτυνε εδώ και χρόνια, η Βάσω είναι ζευγάρι με τον Τάκη αλλά αγαπάει και τον
Δημοσθένη την αδελφή, ο Φίλιππος παίζει το κεφάλι του με τον διάολο, ο Λεωνίδας
πορεύεται με τους… τριακόσιους φόβους του, ενώ πάνω από τα κεφάλια όλων, πετάει
ένα τσοπανόσκυλο ελληνικό. Α! Να μην ξεχάσω να σας ξεναγήσω σε μια εφορία
γεμάτη ευφορία και να σας εξηγήσω πώς μια αγκαλιά αγκάθια μπορεί να χωρέσει σε
μια επιστολή…
άμεσο, γεμάτο χιούμορ, ανθρωπιά και φαντασία, σε ένα βιβλίο τρυφερό και
σκανδαλιάρικο, που λειτουργεί σαν καλειδοσκόπιο, μέσα από το οποίο βλέπουμε
τους χαρακτήρες να ζουν και να αναπνέουν, να συρρικνώνονται και να
ποδοπατιούνται, να διαστέλλονται και να ασφυκτιούν, να ερωτεύονται και να
ανασταίνονται.
Γεννήθηκα στους Αμπελόκηπους και
μεγάλωσα στο Χαλάνδρι. Οι φυσικοί μου γονείς είναι ο Πέτρος και η Μαρία Τσιτσή
(το γένος Κούσκου), ενώ οι πνευματικοί μου γονείς είναι η Βιρτζίνια Γουλφ και ο
Μαρσέλ Προυστ.
τις σχολές Σιβιτανίδειο, Σεβαστοπούλειο, Κοντοράβδη, Μωραΐτη και από το
Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (Westfield College), απ’ όπου απέκτησα Bachelor στη
Φυσική. Από το 1983 δίδασκα σε φροντιστήρια και αγγλόφωνα σχολεία, και από το
1999 στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
ποιήματα τα έγραψα σε ηλικία οκτώ χρονών και από τότε θυμάμαι πως είχα πάντα
στην τσέπη ή στα χέρια ένα βιβλίο που διάβαζα και ένα σημειωματάριο όπου
έγραφα.
Νύχτωσε πάλι κι
είναι αργά»
αργά…
στήνουνε χορό.
όνειρα, ελπίδες, σχέδια.
συναισθήματα, τις εικόνες.
Φωνάζεις την αλήθεια σου.
έρωτα.
Η Γιώτα Γερογιώργη κατάγεται από τη βόρεια Εύβοια, μεγάλωσε στη
Γερμανία και ζει στην Αθήνα. Είναι καθηγήτρια Γερμανικών και στιχουργός.
στίχου διακρίθηκαν και μελοποιήθηκαν το «Ζωή μου αδιόρθωτη» (2011, real.fm) και
«Το σκουλαρίκι μου» (10οι Ποιητικοί Αγώνες Κέρκυρας, Β΄ έπαινος). Στο
διαγωνισμό «Ασημένια σελίδα» των εκδόσεων Μωραΐτη και Εντύποις διακρίθηκαν το
«Μιας αράχνης ιστός» (2014), το «Τίποτα σίγουρο» (2015), το «Να με σκέφτεσαι,
είπες» (2016), ενώ το 2017 το «Μισό αιώνα τώρα» απέσπασε το Γ΄ βραβείο στον ΣΤ΄
διαγωνισμό ποίησης της Αμφικτυονίας Ελληνισμού.
ομαδικές ανθολογίες των εκδόσεων Όστρια, Διάνυσμα, Νέα διάσταση, Πνοές λόγου
και τέχνης, Συμπαντικές εκδόσεις κ.ά.
πρώτη της ατομική ποιητική συλλογή. Ετοιμάζει και μια συλλογή με διηγήματα (απ’
αυτά το «Έρωτας και βροχή» έχει ανέβει με την ομώνυμη παράσταση στο Θέατρο
Ημέρας το 2012). Συμμετέχει από το 2007 με το στίχο της σε αρκετά άλμπουμ:
«Parfait d’ amour», «Μοιρασμένες στιγμές», «Πρώτη αμαρτία», «Μας το ’χε πει ο ποιητής»,
«Νur die Liebe».