ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
Δημήτρης Γράψας
Η γυναίκα του πρωινού τρένου (Μυθιστόρημα)
Είναι κάθε πρωί μαζί, στο ίδιο δρομολόγιο. Ο
Πέτρος παίρνει το τρένο από τον σταθμό «1», στις 07:37 ακριβώς, και στο
τελευταίο βαγόνι βρίσκει πάντα την Αγνή, που έχει επιβιβαστεί στην αφετηρία.
Πέτρος παίρνει το τρένο από τον σταθμό «1», στις 07:37 ακριβώς, και στο
τελευταίο βαγόνι βρίσκει πάντα την Αγνή, που έχει επιβιβαστεί στην αφετηρία.
Συνήθως κάθεται απέναντί της. Την έχει
ερωτευθεί σιωπηρά, όμως δειλιάζει να της μιλήσει. Και όταν αποφασίζει να κάνει
πέρα τους δαίμονες και τους φόβους του, η Αγνή εξαφανίζεται.
ερωτευθεί σιωπηρά, όμως δειλιάζει να της μιλήσει. Και όταν αποφασίζει να κάνει
πέρα τους δαίμονες και τους φόβους του, η Αγνή εξαφανίζεται.
Αρχίζει τότε να την αναζητεί. Εντοπίζει
τελικά το σπίτι της, φτάνει εκεί γεμάτος ελπίδα, αλλά αντί να βρει εκείνη,
συναντά μια μυστηριώδη γυναίκα, που προσπαθεί να τον πείσει πως βρίσκεται σε
λάθος μέρος.
τελικά το σπίτι της, φτάνει εκεί γεμάτος ελπίδα, αλλά αντί να βρει εκείνη,
συναντά μια μυστηριώδη γυναίκα, που προσπαθεί να τον πείσει πως βρίσκεται σε
λάθος μέρος.
Όμως ο Πέτρος δε θα φύγει, αν δε βρει την
Αγνή. Πρώτα απ’ όλα για να βεβαιωθεί πως τίποτα κακό δεν της έχει συμβεί. Κι
ύστερα, γιατί έχει έρθει από πολύ μακριά – τόσο μακριά που κανείς δεν ξέρει και
δεν υποψιάζεται.
Αγνή. Πρώτα απ’ όλα για να βεβαιωθεί πως τίποτα κακό δεν της έχει συμβεί. Κι
ύστερα, γιατί έχει έρθει από πολύ μακριά – τόσο μακριά που κανείς δεν ξέρει και
δεν υποψιάζεται.
Ένα αγωνιώδες μυθιστόρημα για την ανταρσία
των αναμνήσεων, μια περιπλάνηση σε μια ζωή που φωτίζεται ξανά απ’ την
αρχή.
των αναμνήσεων, μια περιπλάνηση σε μια ζωή που φωτίζεται ξανά απ’ την
αρχή.
Ιωάννα
Καρυστιάνη
Καρυστιάνη
Χίλιες ανάσες
(Μυθιστόρημα)
(Μυθιστόρημα)
Κουμπί, κούτελο, τάφος, Βράχος ασκήσεις για δυνατούςλύτες. Ήταν όντως αινίγματα ή ο άγριος θάνατος την είχε κλονίσει τόσο που έχανε
το νόημα του τετέλεσται και το μέτρο των τετελεσμένων;
Άγγιξε το άσπρο πουκάμισο του Στέλιου, άπλυτο από το
καλοκαίρι. Μύρισε λαίμαργα τις κιτρινίλες του ιδρώτα του στις μασχάλες, φίλησε
τον γιακά σαν να φιλούσε τον λαιμό του.
καλοκαίρι. Μύρισε λαίμαργα τις κιτρινίλες του ιδρώτα του στις μασχάλες, φίλησε
τον γιακά σαν να φιλούσε τον λαιμό του.
Εσένα, δεν έχω σκοπό να σε μπουγαδιάσω, ψιθύρισε κι
αμέσως μετά κόλλησε στον καθρέφτη.
αμέσως μετά κόλλησε στον καθρέφτη.
Λαχταρούσε να βρει κατάφατσα εκεί το πρόσωπο του άντρα
της, να δει τα ματόκλαδά του να παίζουν, τις φλέβες του λαιμού να φουσκώνουν
και να ξεφουσκώνουν ολοζώντανες.
της, να δει τα ματόκλαδά του να παίζουν, τις φλέβες του λαιμού να φουσκώνουν
και να ξεφουσκώνουν ολοζώντανες.
Θα ακουμπούσε τα δάχτυλά της στο κεφάλι του, θα μετρούσε
σωστά το πλάτος του μετώπου, την απόσταση από τα φρύδια ως τις ρίζες των
μαλλιών του.
σωστά το πλάτος του μετώπου, την απόσταση από τα φρύδια ως τις ρίζες των
μαλλιών του.
Περίμενε, περίμενε, στο τζάμι υπήρχε μόνο το σπασμένο
μούτρο της και το θολωμένο βλέμμα της.
μούτρο της και το θολωμένο βλέμμα της.
Αυτή, η Πηγή Βογιατζή, αυτή που διάβαζε τα μάτια των
άλλων, καρφώθηκε εκεί για είκοσι λεπτά και δεν μπορούσε να διαβάσει τα δικά
της.
άλλων, καρφώθηκε εκεί για είκοσι λεπτά και δεν μπορούσε να διαβάσει τα δικά
της.
Ένιωσε το στήθος και το κεφάλι της να καίνε την ίδια
στιγμή που τα πόδια της είχαν ολότελα ξυλιάσει, άλλος άνθρωπος από τη μέση και
πάνω, άλλος από τη μέση και κάτω.
στιγμή που τα πόδια της είχαν ολότελα ξυλιάσει, άλλος άνθρωπος από τη μέση και
πάνω, άλλος από τη μέση και κάτω.
Έκλεισε τα μάτια και ψιθύρισε πέντε λέξεις κοφτά. Δεν
ξέρω πού να είμαι.
ξέρω πού να είμαι.
Βασίλης
Κουνέλης
Κουνέλης
Καπνισμένα ερείπια
(Μυθιστόρημα)
(Μυθιστόρημα)
Ο δικηγόρος Φίλιππος Γιαννόπουλος αφηγείται
τη γέννηση, την ενηλικίωση και την εξέλιξη του πελάτη του, τρομοκράτη Ηρακλή
Κοντού, μέλους της διαβόητης Επαναστατικής Οργάνωσης των Οκτώ. Μια προσωπική
ιστορία που ξεκινά σε μια οικογενειακή παράγκα στο νησί Αιγίλειψος, προτού τα
φτερά του ήρωα συναπαντήσουν τις άγριες παρέες του λιμανιού, έναν πρώιμο έρωτα
και εντεύθεν μια νέα ζωή στο θορυβώδες λιμάνι του Πειραιά. Η αγάπη για τη
μουσική, η βαριά οικογενειακή ιστορία, οι συνεχείς ανατροπές και οι συγκρούσεις
σ’ έναν διαρκώς μεταβαλλόμενο περίγυρο μεταμορφώνουν σταδιακά το αβέβαιο
εφηβικό κουκούλι σε επαναστάτη. Στο πλάι συντρόφων, αλλά και του ηγέτη της
οργάνωσης Φώτη, ο ήρωας έχει τον χρόνο να διδαχτεί και να ανιχνεύσει όλο το
φάσμα των μεγάλων αντιφάσεων, ενώ η ωμή βία, η οποία τον κατακλύζει,
συγκλονίζει και διαμελίζει την ύπαρξή του.
τη γέννηση, την ενηλικίωση και την εξέλιξη του πελάτη του, τρομοκράτη Ηρακλή
Κοντού, μέλους της διαβόητης Επαναστατικής Οργάνωσης των Οκτώ. Μια προσωπική
ιστορία που ξεκινά σε μια οικογενειακή παράγκα στο νησί Αιγίλειψος, προτού τα
φτερά του ήρωα συναπαντήσουν τις άγριες παρέες του λιμανιού, έναν πρώιμο έρωτα
και εντεύθεν μια νέα ζωή στο θορυβώδες λιμάνι του Πειραιά. Η αγάπη για τη
μουσική, η βαριά οικογενειακή ιστορία, οι συνεχείς ανατροπές και οι συγκρούσεις
σ’ έναν διαρκώς μεταβαλλόμενο περίγυρο μεταμορφώνουν σταδιακά το αβέβαιο
εφηβικό κουκούλι σε επαναστάτη. Στο πλάι συντρόφων, αλλά και του ηγέτη της
οργάνωσης Φώτη, ο ήρωας έχει τον χρόνο να διδαχτεί και να ανιχνεύσει όλο το
φάσμα των μεγάλων αντιφάσεων, ενώ η ωμή βία, η οποία τον κατακλύζει,
συγκλονίζει και διαμελίζει την ύπαρξή του.
Η αποκάλυψη της Οργάνωσης και η κατάρρευση
του «επαναστατικού» οικοδομήματος μετατρέπουν την ανάκριση που ακολουθεί, εν
μέσω παραισθήσεων, σε ταγκό αναμνήσεων και εκμυστηρεύσεων με παρτενέρ-είδωλο
έναν ιδιόμορφο ανακριτή.
του «επαναστατικού» οικοδομήματος μετατρέπουν την ανάκριση που ακολουθεί, εν
μέσω παραισθήσεων, σε ταγκό αναμνήσεων και εκμυστηρεύσεων με παρτενέρ-είδωλο
έναν ιδιόμορφο ανακριτή.
Μια ιστορία
συλλογική και ατομική, στην οποία η προσωπική αγωνία επιμένει να αναζητά
ταυτότητα αλλά και διαφυγή.
συλλογική και ατομική, στην οποία η προσωπική αγωνία επιμένει να αναζητά
ταυτότητα αλλά και διαφυγή.
Σπύρος
Μαντζαβίνος
Μαντζαβίνος
Μνηστηροφονία (και άλλες ιστορίες)
Ένας άνδρας παρακολουθεί τη γυναίκα
των ονείρων του στο ραντεβού με τον εραστή της. Βαδίζει προς το σπίτι της
ερωμένης του για να της κάνει έκπληξη, αλλά τελικά η έκπληξη περιμένει αυτόν.
Προσπαθεί να αποκωδικοποιήσει γρίφους για την πορεία της σχέσης του.
Προετοιμάζεται για να αντιμετωπίσει τους απαγωγείς της κοπέλας του. Καταστρέφει
χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια γιατί του θυμίζουν τον παλιό του έρωτα.
Περιδιαβάζει στο χώρο του μετρό πασχίζοντας να κατανοήσει ένα χωρισμό.
Συνειδητοποιεί πως έχει την ικανότητα να τρώει τις αναμνήσεις του.
Ερωτικές ιστορίες κατάκτησης και
απόρριψης, μάχες ενάντια στο άγχος, ενάντια στις εμμονές, στη θλίψη και στο
πένθος, με κύρια όπλα το χιούμορ και τον αυτοσαρκασμό.
απόρριψης, μάχες ενάντια στο άγχος, ενάντια στις εμμονές, στη θλίψη και στο
πένθος, με κύρια όπλα το χιούμορ και τον αυτοσαρκασμό.
Ανδρέας
Μήτσου
Μήτσου
Ο Ορφέας και ο Ανδρέας (Διηγήματα)
Ένα ιδιαίτερο άτομο
αγωνίζεται να δει τα πράγματα με την κοινή οπτική, να μιλήσει την ίδια γλώσσα
με τους πολλούς και να συμπορευτεί μαζί τους.
αγωνίζεται να δει τα πράγματα με την κοινή οπτική, να μιλήσει την ίδια γλώσσα
με τους πολλούς και να συμπορευτεί μαζί τους.
Εμπόδιό του η
ανεξέλεγκτη φαντασία του.
ανεξέλεγκτη φαντασία του.
Από αυτήν βασανίζεται.
Γιατί τον αναγκάζει να ερμηνεύει διαφορετικά τα συμβάντα και τις καταστάσεις
της ζωής του.
Γιατί τον αναγκάζει να ερμηνεύει διαφορετικά τα συμβάντα και τις καταστάσεις
της ζωής του.
Τέτοια συμβάντα
διηγείται και εκθέτει σε μιαν εναγώνια προσπάθεια να τα κατανοήσει και να
συμφιλιωθεί με τον εαυτό του.
διηγείται και εκθέτει σε μιαν εναγώνια προσπάθεια να τα κατανοήσει και να
συμφιλιωθεί με τον εαυτό του.
Τότε μόνο θα μπορέσει να
ενταχθεί και να ζήσει όπως οι άλλοι.
ενταχθεί και να ζήσει όπως οι άλλοι.
Το μυστικό
(Συλλογικός τόμος)
(Συλλογικός τόμος)
Επιμέλεια: Αμάντα Μιχαλοπούλου
Στην καρδιά κάθε
ενδιαφέρουσας αφήγησης κρύβεται ένα μυστικό, κάτι που δεν γνωρίζει ο αφηγητής,
ή ο αναγνώστης, ή και οι δυο τους. Ένας ρευστός, απροσδιόριστος πυρήνας που μας
κάνει να σκιρτούμε όταν κάποιος ψιθυρίζει.
ενδιαφέρουσας αφήγησης κρύβεται ένα μυστικό, κάτι που δεν γνωρίζει ο αφηγητής,
ή ο αναγνώστης, ή και οι δυο τους. Ένας ρευστός, απροσδιόριστος πυρήνας που μας
κάνει να σκιρτούμε όταν κάποιος ψιθυρίζει.
Η συγγραφέας Αμάντα Μιχαλοπούλου ζήτησε από 17 νέους συγγραφείς, μαθητές της στη
δημιουργική γραφή, να γράψουν ιστορίες γύρω από κάποιο μυστικό που αποκαλύφθηκε
ή έμεινε για πάντα κρυμμένο. Συγκεντρώθηκαν έτσι 17 διηγήματα για μυστικά που
δημιούργησαν ενοχές, θυμό, επιθυμία για εκδίκηση, ακόμα και απρόβλεπτη
αδράνεια. Μυστικά μικρά και μεγάλα που ανατέμνουν την κρυφή ζωή, την
παραβατικότητα, την ιερότητα της εξομολόγησης. Μυστικά που μας ενθαρρύνουν να
ξεσκεπάσουμε νοερά, καθώς διαβάζουμε, τα δικά μας μυστικά και τον τρόπο με τον
οποίο επέδρασαν στη ζωή μας και στη ζωή των άλλων.
δημιουργική γραφή, να γράψουν ιστορίες γύρω από κάποιο μυστικό που αποκαλύφθηκε
ή έμεινε για πάντα κρυμμένο. Συγκεντρώθηκαν έτσι 17 διηγήματα για μυστικά που
δημιούργησαν ενοχές, θυμό, επιθυμία για εκδίκηση, ακόμα και απρόβλεπτη
αδράνεια. Μυστικά μικρά και μεγάλα που ανατέμνουν την κρυφή ζωή, την
παραβατικότητα, την ιερότητα της εξομολόγησης. Μυστικά που μας ενθαρρύνουν να
ξεσκεπάσουμε νοερά, καθώς διαβάζουμε, τα δικά μας μυστικά και τον τρόπο με τον
οποίο επέδρασαν στη ζωή μας και στη ζωή των άλλων.
Η συλλογή συμπληρώνεται από ένα ακόμα μυστικό, εκείνο της συμβίας στο διήγημα του
Ροΐδη «Ψυχολογία Συριανού συζύγου». Η «Ψυχολογία Συριανής συζύγου» είναι μια
απόπειρα να παρακολουθήσουμε τη μυστική ζωή των παραμελημένων δευτεραγωνιστών
στην ιστορία της λογοτεχνίας. Αλλά κι ένα παιχνίδι των νέων συγγραφέων που
διασκεδάζουν ακόμα γράφοντας, που μεταμορφώνονται σε Homo Ludens.
Ροΐδη «Ψυχολογία Συριανού συζύγου». Η «Ψυχολογία Συριανής συζύγου» είναι μια
απόπειρα να παρακολουθήσουμε τη μυστική ζωή των παραμελημένων δευτεραγωνιστών
στην ιστορία της λογοτεχνίας. Αλλά κι ένα παιχνίδι των νέων συγγραφέων που
διασκεδάζουν ακόμα γράφοντας, που μεταμορφώνονται σε Homo Ludens.
Γράφουν οι: Γιάννης Γορανίτης, Γιολάντα Γραμματικάκη,
Ευγενία Δούρου, Κατερίνα Καζολέα, Ευδοκία Κατσουρού, Λένα Κομίνη, Αλεξάνδρα
Κωνσταντιδέλλη, Ηλιάνα Κωτσίλα, Δήμητρα Λουκά, Άννα Μερτζάνη, Ντομινίκ
Ανδρεάδου-Μολίν, Αθηνά Μπαλή, Εύη Μυλωνάκη, Χριστίνα Ντούση, Μυρτώ Σεϊζάνη,
Μαρίνα Τουπάι και Όλγα Κοζάκου-Τσιάρα.
Ευγενία Δούρου, Κατερίνα Καζολέα, Ευδοκία Κατσουρού, Λένα Κομίνη, Αλεξάνδρα
Κωνσταντιδέλλη, Ηλιάνα Κωτσίλα, Δήμητρα Λουκά, Άννα Μερτζάνη, Ντομινίκ
Ανδρεάδου-Μολίν, Αθηνά Μπαλή, Εύη Μυλωνάκη, Χριστίνα Ντούση, Μυρτώ Σεϊζάνη,
Μαρίνα Τουπάι και Όλγα Κοζάκου-Τσιάρα.
Τα έσοδα από την πρώτη έκδοση του βιβλίου θα διατεθούν
για τις υπηρεσίες της Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας
«Μέριμνας».
για τις υπηρεσίες της Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας
«Μέριμνας».
Άγιον όρος (Η άσβεστη φλόγα)
Εισαγωγή-επιμέλεια:
Θανάσης Θ. Νιάρχος
Θανάσης Θ. Νιάρχος
Ο τόμος Άγιον Όρος (Η άσβεστη φλόγα)θέλει να διασώσει κάτι από την ευγένεια, τη χάρη, τη
μαγεία, αλλά και την αυστηρότητα μιας «ανορθοδοξίας» όπως είναι ο μοναχισμός,
καθώς η ύπαρξη του τελευταίου μεγαλώνει «επικίνδυνα» το περιθώριο ο κόσμος να
μπορεί να μεταβάλλεται κάθε στιγμή σε ποιητικό γεγονός. Δεν έχει παρά να
προσέξει κανείς τα ονόματα των συγγραφέων που υπογράφουν τα κείμενα του τόμου
αυτού: Παπαδιαμάντης, Καζαντζάκης, Θεοτοκάς, Ουράνης, Κόντογλου, Πρεβελάκης και
άλλοι πολλοί σπουδαίοι εκπρόσωποι των γραμμάτων και των τεχνών. Θρησκευόμενοι ή
άθεοι, θαυμαστικοί ή επιφυλακτικοί, αστοί ή περιθωριακοί, νιώθεις να
αισθάνονται τα εκφραστικά τους εργαλεία ανεπαρκή, προκειμένου να διατυπώσουν
μιαν αποκάλυψη που τους γίνεται και που ανατρέπει τα δεδομένα της ζωής τους,
όπως έχουν διαμορφωθεί ως την ώρα που επισκέπτονται το Άγιον Όρος. Τι άλλο θα
μπορούσε να χαρακτηριστεί ως θαύμα στη ζωή του κάθε ανθρώπου, παρά ο ενδοιασμός
αρχικά και η προθυμία στη συνέχεια να αλλάξει το βαθύτερό του εαυτό, που τον
μεταβάλλει σε ένα από Θεού γέννημα; Ο τόμος Άγιον Όρος (Η άσβεστη φλόγα), με τη
χρονική διάρκεια ενός αιώνα που καλύπτει η συγγραφή και η δημοσίευση των
κειμένων του, σεμνύνεται πως συμβάλλει στην ενεργοποίηση του θαύματος αυτού σε
εξαιρετικά δύσκολους και χθαμαλούς καιρούς.
Αλέξης
Πάρνης
Πάρνης
Ο ρυθμός του κόσμου
(Μυθιστόρημα)
(Μυθιστόρημα)
Δεκαετία του ’50. Ο Γιάννης Δερβένης,χαρισματικός ποιητής και με μια λαμπρή βραχύβια καριέρα σεναριογράφου στο Χόλιγουντ
στο ενεργητικό του, είναι καταδικασμένος για ένα φόνο που δεν ήθελε να γίνει
και εκτίει την ποινή του στις Φυλακές Νέας Αλικαρνασσού. Επίσης φυλακισμένη,
για πολιτικούς όμως λόγους, είναι και η Σοφία Καστρινού, που τον είχε σώσει από
ναυάγιο. Τους χωρίζουν πολλά, αλλά τους ενώνουν η αλληλεγγύη και η μουσική, ο
Σοπέν, ο Μπετόβεν, ο Σούμπερτ.
Ο Γιάννης Καστρινός, αδελφός της Σοφίας και
πρώην αντάρτης του Δημοκρατικού Στρατού, ζει ως καταξιωμένος ποιητής στη
Σοβιετική Ένωση. Μέσω του φίλου του Παντελή Ντόκα, που είχε πολεμήσει επίσης
στον Ελληνικό αλλά και στον Ισπανικό Εμφύλιο, έρχεται σε επαφή με τον Δερβένη.
Μέσα από την ποίηση, θα γίνουν φίλοι και αργότερα συνεργάτες, όταν ο Δερβένης
θα έχει πια αποφυλακιστεί.
πρώην αντάρτης του Δημοκρατικού Στρατού, ζει ως καταξιωμένος ποιητής στη
Σοβιετική Ένωση. Μέσω του φίλου του Παντελή Ντόκα, που είχε πολεμήσει επίσης
στον Ελληνικό αλλά και στον Ισπανικό Εμφύλιο, έρχεται σε επαφή με τον Δερβένη.
Μέσα από την ποίηση, θα γίνουν φίλοι και αργότερα συνεργάτες, όταν ο Δερβένης
θα έχει πια αποφυλακιστεί.
Η σχέση της Σοφίας Καστρινού και του Γιάννη
Δερβένη παρασύρεται από το ποτάμι της Ιστορίας. Οι δραματικές εξελίξεις στην
Ελλάδα, η χούντα, η εξέγερση του Πολυτεχνείου και η κυπριακή τραγωδία θα γίνουν
το φλεγόμενο φόντο όπου οι αντοχές τους αλλά και οι ιδεολογικές διαφορές τους
θα δοκιμαστούν.
Δερβένη παρασύρεται από το ποτάμι της Ιστορίας. Οι δραματικές εξελίξεις στην
Ελλάδα, η χούντα, η εξέγερση του Πολυτεχνείου και η κυπριακή τραγωδία θα γίνουν
το φλεγόμενο φόντο όπου οι αντοχές τους αλλά και οι ιδεολογικές διαφορές τους
θα δοκιμαστούν.
Ο ρυθμός του κόσμου είναι το τρίτο μέρος της τριλογίας του Αλέξη Πάρνη, που
άρχισε με την Οδύσσεια των διδύμων και συνεχίστηκε με το Ο
άλλος εμφύλιος. Ένα μυθιστόρημα όπου οι ήρωες αναζητούν τον πνευματικό
ηθικό άθλο που θα δώσει ανθρώπινη διάσταση στο τυφλό ένστικτο της
αυτοσυντήρησης.
άρχισε με την Οδύσσεια των διδύμων και συνεχίστηκε με το Ο
άλλος εμφύλιος. Ένα μυθιστόρημα όπου οι ήρωες αναζητούν τον πνευματικό
ηθικό άθλο που θα δώσει ανθρώπινη διάσταση στο τυφλό ένστικτο της
αυτοσυντήρησης.
Γιάνης Σιατίτσας
Εμφύλιοι έρωτες (Μυθιστόρημα)
Άνθρωποι του χωριού, απλοί καιαπλοϊκοί, ενώ μετέχουν στα γεγονότα, ζουν σε ένα περιθώριο, τα βιώνουν σαν σε
παράλληλο κόσμο. Διψασμένοι για αγάπη ή για στοργή, θέλουν να ζήσουν καλύτερη
ζωή, αλλά δεν ξέρουν πού και πώς να την χτίσουν. Ποθούν, ζηλεύουν, δουλεύουν,
ερωτεύονται, μισούν, αγωνιούν, μεταναστεύουν, βοηθούν ο ένας τον άλλον όταν δεν
σφάζονται μεταξύ τους.
Στο βιβλίο πασχίζουν να βγάλουν τα
όσα έχουν μέσα τους, τα όσα μονολογούν δίχως ακροατές στη φύση, όπου όσο τα
λένε τα βρίσκουν σπουδαία, αλλά όταν κατόπιν τα ξαναβρίσκουν στα κατακάθια του
καφέ και στα αυγινά τους όνειρα, στις λιτανείες των παπάδων και στις υποσχέσεις
των πολιτικών, ζαλίζονται, αντραλιάζουν και ξεσπάνε στο πιοτό. Τα κατακάθια του
πιοτού στο μυαλό κανείς δεν μπορεί να τα διαβάσει. Απομένουν οι εμφύλιοι έρωτες
που μόνον ο θάνατος τους καταλύει, και οι τυφλές, σαρκοβόρες ελπίδες που μόνον
αυτές ξέρουν την χρήση του «τίποτε».
όσα έχουν μέσα τους, τα όσα μονολογούν δίχως ακροατές στη φύση, όπου όσο τα
λένε τα βρίσκουν σπουδαία, αλλά όταν κατόπιν τα ξαναβρίσκουν στα κατακάθια του
καφέ και στα αυγινά τους όνειρα, στις λιτανείες των παπάδων και στις υποσχέσεις
των πολιτικών, ζαλίζονται, αντραλιάζουν και ξεσπάνε στο πιοτό. Τα κατακάθια του
πιοτού στο μυαλό κανείς δεν μπορεί να τα διαβάσει. Απομένουν οι εμφύλιοι έρωτες
που μόνον ο θάνατος τους καταλύει, και οι τυφλές, σαρκοβόρες ελπίδες που μόνον
αυτές ξέρουν την χρήση του «τίποτε».
Κάθε πρόσωπο και μια γεωγραφία της
ανυπαρξίας, ιστορίες του ανυπόστατου στην ελληνική επαρχία, σε ένα μωσαϊκό που
κάθε τόσο ξηλώνεται και ξαναφτιάχνεται για να μοιάσει στο σήμερα, χωρίς να
λογαριάζει κανείς αν το σήμερα θα διαρκέσει μια ολόκληρη ζωή ή ένα
δειλινό ακέραιο.
ανυπαρξίας, ιστορίες του ανυπόστατου στην ελληνική επαρχία, σε ένα μωσαϊκό που
κάθε τόσο ξηλώνεται και ξαναφτιάχνεται για να μοιάσει στο σήμερα, χωρίς να
λογαριάζει κανείς αν το σήμερα θα διαρκέσει μια ολόκληρη ζωή ή ένα
δειλινό ακέραιο.
Αλέξης
Σταμάτης
Σταμάτης
Ο άντρας της πέμπτης πράξης
(Μυθιστόρημα)
(Μυθιστόρημα)
Ένα παιδί μένει ορφανό. Διψασμένογια αγάπη, βυθίζεται στην αγκαλιά των βιβλίων. Λίγα βήματα μετά, ο άτολμος
έφηβος, παρασυρμένος στον Κήπο των Ηδονών, ενηλικιώνεται και μυείται στην
καταραμένη τέχνη, στο αλκοόλ και στον αισθησιασμό. Κι ύστερα, στην ερωτική
ονειροφαντασία, που θα τον οδηγήσει στη θλίψη.
Ο ήρωας του βιβλίου θα κληθεί να
συνθέσει τον χαρακτήρα του, για να τον αγαπήσει ως το αιώνιο, μέσα από τις
δεύτερες και τρίτες ευκαιρίες που δίνονται σε όσους έχουν βουτήξει στα βαθιά.
συνθέσει τον χαρακτήρα του, για να τον αγαπήσει ως το αιώνιο, μέσα από τις
δεύτερες και τρίτες ευκαιρίες που δίνονται σε όσους έχουν βουτήξει στα βαθιά.
Η ιστορία του θα είναι μια δοκιμασία
σε πέντε πράξεις. Μια εναγώνια περιπέτεια με αλλεπάλληλες εναλλαγές, ένα
παιχνίδι ζήλιας και θαυμασμού, μια αναμέτρηση με τον θάνατο. Μια προσπάθεια να
ορίσει, τελικά, τον εαυτό του και ν’ ανοίξει ένα νέο παράθυρο στη ζωή.
σε πέντε πράξεις. Μια εναγώνια περιπέτεια με αλλεπάλληλες εναλλαγές, ένα
παιχνίδι ζήλιας και θαυμασμού, μια αναμέτρηση με τον θάνατο. Μια προσπάθεια να
ορίσει, τελικά, τον εαυτό του και ν’ ανοίξει ένα νέο παράθυρο στη ζωή.
Θοδωρής
Τσεκούρας
Τσεκούρας
Το Αγριότρενο (Μυθιστόρημα)
Ένας νεαρός διαφημιστής έχεικαταφέρει να ζει εξαργυρώνοντας τα μοναδικά ταλέντα του: τους ψυχαναγκασμούς
και τις φοβίες του. Όμως κάποιο πρωί, ο ήχος του τηλεφώνου τον οδηγεί σε ένα
πέρασμα προς ένα μυστικό δάσος, που κατοικείται από εκκεντρικούς κυνηγούς, οι
οποίοι –χωρίς ποτέ να τον ρωτήσουν για τ’ όνομά του– τον αποκαλούν «Σακάκι».
Εκεί συναντάει παράφρονες μοναχούς, αρχαίους Έλληνες θεούς, αρκούδες και ελάφια
που μιλάνε και φαντάσματα στρατιωτών του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Από τη
μία μέρα στην άλλη, ένας άνθρωπος που η ζωή του ήταν μια διαρκής διαδρομή
ανάμεσα στο γραφείο και το σπίτι, βρίσκεται να στήνει ενέδρες για να πιάσει
σύννεφα, να ερωτεύεται τη θεά Άρτεμη, να συναντάει τους νεκρούς γονείς του μέσα
σε ένα υποβρύχιο που βυθίστηκε στο Ιόνιο, να ακούει τα μυστικά των μυρμηγκιών,
να μαθαίνει το μέλλον της ανθρωπότητας από τον ίδιο τον μάντη Τειρεσία και να
κυνηγάει, μαζί με έναν άντρα που τον φωνάζουν Δάσκαλο, ένα τρένο που δραπέτευσε
από τις ράγες του πριν από εβδομήντα χρόνια.
Νίκος
Χρυσός
Χρυσός
Καινούργια μέρα (Μυθιστόρημα)
Ένα βράδυ του Δεκεμβρίου σε μιασκοτεινή γωνιά του Λιμανιού, τρεις άντρες πυρπολούν ζωντανό τον Σεβαστιανό,
έναν κλοσάρ που έχει τη φήμη δεινού παραμυθά. Ο Παύλος, ο νεότερος από τους
τρεις θύτες, συγκλονισμένος από την αγριότητα του εγκλήματος αναζητά στοιχεία
για το θύμα, ελπίζοντας πως έτσι θα εξιλεωθεί από τις τύψεις. Μέσα στη σύγχυσή
του, πιστεύει πως, αν ζωντανέψει την ιστορία του νεκρού, θα τον επαναφέρει στη
ζωή. Ερευνώντας στα στέκια των αστέγων, καταφέρνει να εντοπίσει τους συντρόφους
του Σεβαστιανού, τον Τέως, τον Μαρκόνη, τον Λάκυ και τον Γιάννη. Ζητά και από
τους τέσσερις να διηγηθούν την ιστορία τους και την ιστορία του χαμένου φίλου
τους, και δίχως να το καταλάβει παγιδεύεται σε έναν παράξενο κόσμο. Ενώ όλα
μοιάζουν, στην αρχή, γεγονότα πραγματικά, οι αφηγήσεις περιπλέκονται.
Ποιες αιτίες και ποια κίνητρα τους
ωθούν σε διαφορετικές και συχνά αντικρουόμενες μαρτυρίες; Πού σταματά ο μύθος
και πού αρχίζει η αλήθεια; Ποιος ήταν τελικά ο Σεβαστιανός;
ωθούν σε διαφορετικές και συχνά αντικρουόμενες μαρτυρίες; Πού σταματά ο μύθος
και πού αρχίζει η αλήθεια; Ποιος ήταν τελικά ο Σεβαστιανός;
Μια κατάβαση στην κόλαση του
περιθωρίου, μια περιπλάνηση στον παράδεισο της εξιστόρησης,
ένας λαβύρινθος όπου ίσως κρύβεται το νόημα της ζωής.
περιθωρίου, μια περιπλάνηση στον παράδεισο της εξιστόρησης,
ένας λαβύρινθος όπου ίσως κρύβεται το νόημα της ζωής.
ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ NOIR
Δώρος
Αντωνιάδης
Αντωνιάδης
memento
mori (Αστυνομικό μυθιστόρημα)
mori (Αστυνομικό μυθιστόρημα)
Ο πρώην διεθνής μπασκετμπολίστας του ΠαναθηναϊκούΚωνσταντίνος Σέργος έχει ραντεβού με τον γιο του Αλέξανδρο, αλλά αυτός δεν
εμφανίζεται. Λίγη ώρα μετά ο Σέργος λαμβάνει ένα e-mail με μια κρεμάλα –επτά
γράμματα και παύλες ανάμεσα–, το παιχνίδι που έπαιζε με τον γιο του όταν ήταν
μικρός. Φοβούμενος πως αυτό δεν είναι σύμπτωση και μη βρίσκοντας πουθενά τον
γιο του, ο Σέργος επικοινωνεί με την αστυνομία και ζητάει να μιλήσει με τον
μόνο άνθρωπο που πιστεύει πως μπορεί να τον βοηθήσει: αυτόν που φαίνεται να έστειλε
το e-mail, τον Πέτρο Ελευθεριάδη, αστυνόμο του τμήματος Ανθρωποκτονιών. Ο
Ελευθεριάδης προσπαθεί να λύσει τον γρίφο για να εντοπίσει τον γιο του Σέργου,
αλλά και για να μάθει ποιος ενέπλεξε τον ίδιο στην υπόθεση. Την ώρα όμως που ο
αστυνόμος βρίσκει τον Αλέξανδρο ετοιμοθάνατο στο διαμέρισμά του, ο Σέργος
λαμβάνει στον υπολογιστή του ένα νέο e-mail με τέσσερα σκίτσα: ένα κερί που
λειώνει, ένα μπουκάλι κρασιού, ένα γαρύφαλλο κι ένα παράξενο κρανίο. Ο
Ελευθεριάδης καταλαβαίνει πως η εξαφάνιση του Αλέξανδρου ήταν μόνο η αρχή.
Άλλο ένα αστυνομικό θρίλερ με μαθηματικούς γρίφους και
ήρωα τον Πέτρο Ελευθεριάδη, μια υπόθεση την οποία καλείται να διαλευκάνει δυο
χρόνια πριν από τα γεγονότα που τον σημάδεψαν στο μυθιστόρημα Στο μάτι του ταύρου.
ήρωα τον Πέτρο Ελευθεριάδη, μια υπόθεση την οποία καλείται να διαλευκάνει δυο
χρόνια πριν από τα γεγονότα που τον σημάδεψαν στο μυθιστόρημα Στο μάτι του ταύρου.
ΞΕΝΗ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
Σειρά: Εικοστός αιώνας
Ντανίλο Κις (ΣΕΡΒΙΑ)
Η
εγκυκλοπαίδεια των νεκρών (Διηγήματα)
εγκυκλοπαίδεια των νεκρών (Διηγήματα)
Μετάφραση: Μαρία Κεσίνη
Η εγκυκλοπαίδεια
των νεκρών δημοσιεύτηκε
για πρώτη φορά το 1983 με αφορμή την έκδοση των Απάντων του Ντανίλο Κις.
Μεταφρασμένο στις σημαντικότερες γλώσσες του κόσμου, το βιβλίο αυτό αποτελεί
διαρκή έμπνευση για γενιές αναγνωστών και μελετητών της σύγχρονης λογοτεχνίας.
Τα διηγήματα αυτά, όπως είχε πει ο σπουδαίος Σέρβος συγγραφέας, καταπιάνονται
με το κατεξοχήν μεταφυσικό θέμα, τον θάνατο, τον οποίο ο Ντανίλο Κις διερευνά
σε διαφορετικές ιστορικές, πολιτισμικές, κοινωνικές, θεωρητικές και ιδεολογικές
συντεταγμένες. Η εγκυκλοπαίδεια των νεκρών είναι
μια συναρπαστική συνύφανση φαντασίας και πραγματικότητας, αρχέγονων θρύλων και
σύγχρονων εμπειριών, ιστορικής έρευνας και ζωντανής παθιασμένης μυθοπλασίας,
ιστορικής γνώσης και ειρωνικής ανάπλασης.
των νεκρών δημοσιεύτηκε
για πρώτη φορά το 1983 με αφορμή την έκδοση των Απάντων του Ντανίλο Κις.
Μεταφρασμένο στις σημαντικότερες γλώσσες του κόσμου, το βιβλίο αυτό αποτελεί
διαρκή έμπνευση για γενιές αναγνωστών και μελετητών της σύγχρονης λογοτεχνίας.
Τα διηγήματα αυτά, όπως είχε πει ο σπουδαίος Σέρβος συγγραφέας, καταπιάνονται
με το κατεξοχήν μεταφυσικό θέμα, τον θάνατο, τον οποίο ο Ντανίλο Κις διερευνά
σε διαφορετικές ιστορικές, πολιτισμικές, κοινωνικές, θεωρητικές και ιδεολογικές
συντεταγμένες. Η εγκυκλοπαίδεια των νεκρών είναι
μια συναρπαστική συνύφανση φαντασίας και πραγματικότητας, αρχέγονων θρύλων και
σύγχρονων εμπειριών, ιστορικής έρευνας και ζωντανής παθιασμένης μυθοπλασίας,
ιστορικής γνώσης και ειρωνικής ανάπλασης.
«Είναι το βιβλίο της αγάπης και του τέλους, και θα
τολμούσα να πω ότι ο προσεκτικός αναγνώστης θα ανακαλύψει ότι τα θέματα του
έρωτα και του θανάτου, τα οποία συναντάμε σε όλα μου τα βιβλία, έχουν αποκτήσει
εδώ μια πιο ολοκληρωμένη μορφή. Νομίζω πως αυτό είναι το ουσιαστικότερο πράγμα
που θα μπορούσα να πω για το νόημα της Εγκυκλοπαίδειας», είχε πει το
1985 ο Ντανίλο Κις.
τολμούσα να πω ότι ο προσεκτικός αναγνώστης θα ανακαλύψει ότι τα θέματα του
έρωτα και του θανάτου, τα οποία συναντάμε σε όλα μου τα βιβλία, έχουν αποκτήσει
εδώ μια πιο ολοκληρωμένη μορφή. Νομίζω πως αυτό είναι το ουσιαστικότερο πράγμα
που θα μπορούσα να πω για το νόημα της Εγκυκλοπαίδειας», είχε πει το
1985 ο Ντανίλο Κις.
Αντόνιο ντι Μπενεντέτο (ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ)
Σάμα (Μυθιστόρημα)
Μετάφραση: Άννα
Βερροιοπούλου
Βερροιοπούλου
Το έργο του Αντόνιο ντι Μπενεντέτο κυκλοφορούσε για χρόνια σαν έναμυστικό, σαν ένας ψίθυρος που όλο και δυνάμωνε στο πέρασμα των δεκαετιών.
Σήμερα πια ο ίδιος συγκαταλέγεται μεταξύ των κορυφαίων πεζογράφων της Λατινικής
Αμερικής. Το βιβλίο αυτό κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1956 και θεωρείται ένα
από τα διαχρονικά αριστουργήματα της ισπανόφωνης και της παγκόσμιας
λογοτεχνίας. Με ύφος σαγηνευτικό που καταλήγει συγκλονιστικό, ο Αργεντινός
συγγραφέας αφηγείται μια κρίσιμη φάση στη ζωή του δον Ντιέγο ντε Σάμα,
αξιωματούχου του ισπανικού στέμματος στην Παραγουάη του 18ου αιώνα. Ο ήρωας
είναι το θύμα μιας ατέρμονης αναμονής· αναμονής για ένα πλοίο, για μια
αναγνώριση και μια μετάθεση στο Μπουένος Άιρες, ώστε να σμίξει και πάλι με τη
γυναίκα του τη Μάρτα. Καθώς νιώθει εξορισμένος σ’ έναν αφιλόξενο τόπο, η
προσμονή του γίνεται αγωνιώδης, στοχαστική, υπαρξιακή. Ο ίδιος αυτός τόπος
επιχειρεί να τον ξελογιάσει και τις ληθαργικές ώρες τον πολιορκεί με σκέψεις απιστίας,
αναγκάζοντάς τον να παλεύει μέσα στη μοναξιά του με το δικαίωμα να ερωτευτεί.
Το Σάμα είναι
ένα αλησμόνητο μυθιστόρημα για τα έσχατα όρια της ανθρώπινης συνθήκης.
Σειρά: Συγγραφείς απ’ όλο τον κόσμο
Γιούρι Ερέρα (ΜΕΞΙΚΟ)
Σημάδια
πριν το τέλος του κόσμου (Τρεις νουβέλες)
πριν το τέλος του κόσμου (Τρεις νουβέλες)
Μετάφραση: Μαργαρίτα Μπονάτσου
Ο τόμος περιλαμβάνει τρεις εκτεταμένες νουβέλες του ΓιούριΕρέρα, ενός από τους κορυφαίους πεζογράφους της νεότερης γενιάς στη Λατινική
Αμερική και σε όλο τον ισπανόφωνο κόσμο. Όλες μαζί συνθέτουν μιαν άτυπη
τριλογία για το σύγχρονο Μεξικό, που λαμβάνει οικουμενικές διαστάσεις.
«Δουλειές
του βασιλείου»:
του βασιλείου»:
Εδώ
παρακολουθούμε το πανόραμα της καθημερινής ζωής στο παλάτι ενός βαρόνου
ναρκωτικών μέσα από τα μάτια ενός συνθέτη κορίδο. Ο Λύκος, βασικός χαρακτήρας
και αφηγητής σ’ αυτό το έργο, παρατημένος από τους γονείς του ζει στους
δρόμους. Δεν ξέρει πολλά γράμματα, αλλά ξεχειλίζει από ένα ταλέντο που του
επιτρέπει να μεταπλάθει σημαντικά γεγονότα σε τραγούδια και αυτό τον κάνει
Καλλιτέχνη. Μια μέρα συναντά τον άνθρωπο που θα τού αλλάξει τη ζωή… Έτσι,
αναδημιουργώντας τον εσωτερικό κόσμο του καρτέλ με καθημερινή γλώσσα, η οποία
όμως δεν στερείται λυρισμού, επιδεικνύει το εξαιρετικό του αυτί και, με έναν
τόνο που κάποτε δανείζεται από το επίπεδο ύφος των παραμυθιών και άλλοτε από
τις τραγωδίες του Σαίξπηρ, ο Καλλιτέχνης μάς μεταφέρει σε ένα κάστρο, όπου
εξωτερικά βασιλεύει η ευτυχία και υπόγεια η δολοπλοκία.
παρακολουθούμε το πανόραμα της καθημερινής ζωής στο παλάτι ενός βαρόνου
ναρκωτικών μέσα από τα μάτια ενός συνθέτη κορίδο. Ο Λύκος, βασικός χαρακτήρας
και αφηγητής σ’ αυτό το έργο, παρατημένος από τους γονείς του ζει στους
δρόμους. Δεν ξέρει πολλά γράμματα, αλλά ξεχειλίζει από ένα ταλέντο που του
επιτρέπει να μεταπλάθει σημαντικά γεγονότα σε τραγούδια και αυτό τον κάνει
Καλλιτέχνη. Μια μέρα συναντά τον άνθρωπο που θα τού αλλάξει τη ζωή… Έτσι,
αναδημιουργώντας τον εσωτερικό κόσμο του καρτέλ με καθημερινή γλώσσα, η οποία
όμως δεν στερείται λυρισμού, επιδεικνύει το εξαιρετικό του αυτί και, με έναν
τόνο που κάποτε δανείζεται από το επίπεδο ύφος των παραμυθιών και άλλοτε από
τις τραγωδίες του Σαίξπηρ, ο Καλλιτέχνης μάς μεταφέρει σε ένα κάστρο, όπου
εξωτερικά βασιλεύει η ευτυχία και υπόγεια η δολοπλοκία.
«Σημάδια
πριν το τέλος του κόσμου»:
πριν το τέλος του κόσμου»:
Ο Γιούρι Ερέρα
εξερευνά τα περάσματα, τις γλωσσικές διασταυρώσεις και τις μεταφράσεις που
κάνουν οι άνθρωποι στο μυαλό και στη γλώσσα τους, καθώς μετακινούνται από τη
μία χώρα στην άλλη, ειδικά όταν δεν υπάρχει επιστροφή. Το πέρασμα αυτής της
μοναχικής επικράτειας επιχειρεί η Μακίνα, μια νεαρή γυναίκα που ξέρει να επιβιώνει
σε έναν βίαιο αντρικό κόσμο. Αφήνοντας πίσω τη ζωή της στο Μεξικό για να
αναζητήσει τον αδελφό της, εισέρχεται λαθραία στις ΗΠΑ με δύο μυστικά μηνύματα
– ένα από τη μητέρα της και ένα από τον μεξικάνικο υπόκοσμο. Το Σημάδια
πριν το τέλος του κόσμου είναι αναμφίβολα ένα από τα πιο
ιδιαίτερα έργα που έχουν γραφτεί στα ισπανικά σε αυτό το γύρισμα του αιώνα. Και
επίσης ένα από τα πιο συνταρακτικά και όμορφα συγχρόνως. Ο Γιούρι Ερέρα δεν
γράφει «απλώς» για το Μεξικό και τα σύνορα, αλλά δημιουργεί το δικό του Μεξικό
μέσα από ιστορίες και θρύλους του παρελθόντος και του παρόντος. Και χαρτογραφεί
με ακρίβεια μια περιοχή που γιγαντώνεται, καθώς είναι φτιαγμένη τόσο από αυτά
που βρίσκονται στη γη και στον πραγματικό κόσμο όσο και από αυτά που ανήκουν
στη σφαίρα των μύθων και των προκολομβιανών πολιτισμών.
εξερευνά τα περάσματα, τις γλωσσικές διασταυρώσεις και τις μεταφράσεις που
κάνουν οι άνθρωποι στο μυαλό και στη γλώσσα τους, καθώς μετακινούνται από τη
μία χώρα στην άλλη, ειδικά όταν δεν υπάρχει επιστροφή. Το πέρασμα αυτής της
μοναχικής επικράτειας επιχειρεί η Μακίνα, μια νεαρή γυναίκα που ξέρει να επιβιώνει
σε έναν βίαιο αντρικό κόσμο. Αφήνοντας πίσω τη ζωή της στο Μεξικό για να
αναζητήσει τον αδελφό της, εισέρχεται λαθραία στις ΗΠΑ με δύο μυστικά μηνύματα
– ένα από τη μητέρα της και ένα από τον μεξικάνικο υπόκοσμο. Το Σημάδια
πριν το τέλος του κόσμου είναι αναμφίβολα ένα από τα πιο
ιδιαίτερα έργα που έχουν γραφτεί στα ισπανικά σε αυτό το γύρισμα του αιώνα. Και
επίσης ένα από τα πιο συνταρακτικά και όμορφα συγχρόνως. Ο Γιούρι Ερέρα δεν
γράφει «απλώς» για το Μεξικό και τα σύνορα, αλλά δημιουργεί το δικό του Μεξικό
μέσα από ιστορίες και θρύλους του παρελθόντος και του παρόντος. Και χαρτογραφεί
με ακρίβεια μια περιοχή που γιγαντώνεται, καθώς είναι φτιαγμένη τόσο από αυτά
που βρίσκονται στη γη και στον πραγματικό κόσμο όσο και από αυτά που ανήκουν
στη σφαίρα των μύθων και των προκολομβιανών πολιτισμών.
«Η
μετοικεσία των σωμάτων»:
μετοικεσία των σωμάτων»:
Ένας λοιμός
σκορπάει τον τρόμο στην πόλη. Δύο αντίπαλες εγκληματικές οικογένειες με αίμα
στα χέρια τους χρειάζονται τον παράξενο ήρωα του μυθιστορήματος, τον
Απολυτρωτή, για μια επιβεβλημένη εκεχειρία. Το ένστικτό του αλλά και οι άδειοι
δρόμοι και οι οδηγίες της κυβέρνησης τον προειδοποιούν να μείνει κλεισμένος
μέσα, ωστόσο ο Απολυτρωτής γλιστράει στο υπογάστριο της πόλης για να κανονίσει
την ανταλλαγή των σωμάτων που κρατούνται εκατέρωθεν σε ομηρία. Το έργο αυτό του
Γιούρι Ερέρα είναι μια απάντηση στη βία του σύγχρονου Μεξικού. Με αναφορές στον
Ρωμαίο και την Ιουλιέτα, στον
Ρομπέρτο Μπολάνιο και τον Ρέιμοντ Τσάντλερ, η Μετοικεσία των σωμάτων είναι
μια νουάρ τραγωδία και ένας φόρος τιμής σε αυτά τα σώματα –αγαπημένα,
αγιασμένα, ποθητά και βεβηλωμένα– που άγγιξε το βίαιο έγκλημα. Μια αποστολή θα
φέρει τον Απολυτρωτή σε επαφή με απίθανους ανθρώπους και θα τον οδηγήσει σε
απρόσμενα μέρη. Ένα είδος σύγχρονης αστυνομικής πλοκής ενσωματώνεται στους
μεγάλους μύθους της λογοτεχνίας, με απαρχή τους αρχαίους Έλληνες κλασικούς.
Τραγωδία, λύτρωση, οικογένεια, σεξ και θάνατος, είναι τα κλειδιά για μια
ιστορία γραμμένη σε κατάσταση χάριτος, όπως όλες του Γιούρι Ερέρα, που μοιάζει
τόσο βιβλική, ώστε κανείς δεν θα έλεγε ότι ανήκει στο παρόν.
σκορπάει τον τρόμο στην πόλη. Δύο αντίπαλες εγκληματικές οικογένειες με αίμα
στα χέρια τους χρειάζονται τον παράξενο ήρωα του μυθιστορήματος, τον
Απολυτρωτή, για μια επιβεβλημένη εκεχειρία. Το ένστικτό του αλλά και οι άδειοι
δρόμοι και οι οδηγίες της κυβέρνησης τον προειδοποιούν να μείνει κλεισμένος
μέσα, ωστόσο ο Απολυτρωτής γλιστράει στο υπογάστριο της πόλης για να κανονίσει
την ανταλλαγή των σωμάτων που κρατούνται εκατέρωθεν σε ομηρία. Το έργο αυτό του
Γιούρι Ερέρα είναι μια απάντηση στη βία του σύγχρονου Μεξικού. Με αναφορές στον
Ρωμαίο και την Ιουλιέτα, στον
Ρομπέρτο Μπολάνιο και τον Ρέιμοντ Τσάντλερ, η Μετοικεσία των σωμάτων είναι
μια νουάρ τραγωδία και ένας φόρος τιμής σε αυτά τα σώματα –αγαπημένα,
αγιασμένα, ποθητά και βεβηλωμένα– που άγγιξε το βίαιο έγκλημα. Μια αποστολή θα
φέρει τον Απολυτρωτή σε επαφή με απίθανους ανθρώπους και θα τον οδηγήσει σε
απρόσμενα μέρη. Ένα είδος σύγχρονης αστυνομικής πλοκής ενσωματώνεται στους
μεγάλους μύθους της λογοτεχνίας, με απαρχή τους αρχαίους Έλληνες κλασικούς.
Τραγωδία, λύτρωση, οικογένεια, σεξ και θάνατος, είναι τα κλειδιά για μια
ιστορία γραμμένη σε κατάσταση χάριτος, όπως όλες του Γιούρι Ερέρα, που μοιάζει
τόσο βιβλική, ώστε κανείς δεν θα έλεγε ότι ανήκει στο παρόν.
Μιτσούγιο Κάκουτα
(ΙΑΠΩΝΙΑ)
(ΙΑΠΩΝΙΑ)
Η όγδοη
μέρα (Μυθιστόρημα)
μέρα (Μυθιστόρημα)
Μετάφραση: Ειρήνη
Παπακυριακού
Παπακυριακού
Μια νεαρή γυναίκα μ’ ένα μωρό στα χέρια τρέχει στους δρόμους τουΤόκιο. Χωρίς να το έχει προσχεδιάσει ακριβώς, μόλις το άρπαξε απ’ τους γονείς
και το σπίτι του. Από εκείνη τη στιγμή και μετά η ζωή της Κιουάκο μετατρέπεται
σε μια διαρκή απόδραση. Πανικόβλητη στην ιδέα της σύλληψης, αλλάζει ταυτότητες
και καταφύγια με εντυπωσιακή ταχύτητα, έχοντας πάντα μαζί της την Ερίνα, κόρη
του Τακεχίρο, πρώην προϊσταμένου της στο γραφείο, με τον οποίο είχε μια επίπονη
ερωτική σχέση. Η Κιουάκο δίνει στη μικρή το όνομα Καόρου και κατευθύνεται
δυτικά. Πρώτα στη Ναγκόγια, έπειτα σε μια θρησκευτική κοινότητα στη Νάρα κι από
εκεί σ’ ένα νησί στην Εσωτερική Θάλασσα του Σέτο. Η συνενοχή που δημιουργείται
ανάμεσά τους βαθαίνει όλο και περισσότερο. Η ανασφάλεια και ο φόβος δεν
διαταράσσουν την αρμονία τους.
Ένα μυθιστόρημα αμείωτης αγωνίας, με συναισθηματικές μεταπτώσεις
και ψυχολογικές ανατροπές, όπου η ένταση διατηρείται με θαυμαστή
αποτελεσματικότητα μέχρι το τέλος της αφήγησης. Η Μιτσούγιο Κάκουτα ανήκει στις
δημοφιλέστερες και πιο εκρηκτικές συγγραφείς της νεότερης γενιάς στην Ιαπωνία.
και ψυχολογικές ανατροπές, όπου η ένταση διατηρείται με θαυμαστή
αποτελεσματικότητα μέχρι το τέλος της αφήγησης. Η Μιτσούγιο Κάκουτα ανήκει στις
δημοφιλέστερες και πιο εκρηκτικές συγγραφείς της νεότερης γενιάς στην Ιαπωνία.
Ντάνιελ Κέλμαν (ΓΕΡΜΑΝΙΑ)
Τυλ, ο
σαλτιμπάγκος (Μυθιστόρημα)
σαλτιμπάγκος (Μυθιστόρημα)
Μετάφραση: Κώστας Κοσμάς
Ο Τυλ
Ούλενσπιγκελ –περιπλανώμενος καλλιτέχνης και παράτολμος σαλτιμπάγκος– γεννιέται
σ’ ένα χωριό της Γερμανίας στις αρχές του 17ου αιώνα. Ο πατέρας του, μυλωνάς
και παθιασμένος ερασιτέχνης φιλόσοφος και ερευνητής, μπλέκεται στα πλοκάμια της
Εκκλησίας. Ο Τυλ αναγκάζεται να δραπετεύσει, μαζί με τη συνομήλική του Νέλε.
Περιδιαβαίνοντας μια χώρα ρημαγμένη από τον πόλεμο συναντούν πολλούς ταπεινούς,
μα και «μεγάλους». Οι μοίρα όλων αυτών των ανθρώπων συναρμόζεται σ’ ένα χρονικό
πλέγμα γύρω από την τραγωδία του Τριακονταετούς Πολέμου και γύρω από τον
μυστηριώδη Τυλ.
Ο Ντάνιελ Κέλμαν (Η μέτρηση του κόσμου, Εγώ και ο Καμίνσκι, F) επανεφευρίσκει τον Τυλ
Όιλενσπιγκελ, τη θρυλική φιγούρα της γερμανικής κουλτούρας, και τη μεταθέτει σ’
ένα σύμπαν αντιθέσεων, όπου ο βασιλιάς συνυπάρχει με τον παλιάτσο, το παραμύθι
με το ελισαβετιανό θέατρο, ο Μεσαίωνας με τους Νέους Χρόνους, η πραγματικότητα
με τα φαντάσματα και η ποίηση με τη φρίκη. Σ’ έναν κόσμο που παραπαίει, η τέχνη
και η απόφαση του περιπλανώμενου καλλιτέχνη να μην πεθάνει ποτέ είναι το νήμα
που συνδέει τις απαρχές της σύγχρονης ευρωπαϊκής Ιστορίας με τη σημερινή εποχή:
«Γιατί δεν έχει περάσει
πολύς καιρός από τότε».
Όιλενσπιγκελ, τη θρυλική φιγούρα της γερμανικής κουλτούρας, και τη μεταθέτει σ’
ένα σύμπαν αντιθέσεων, όπου ο βασιλιάς συνυπάρχει με τον παλιάτσο, το παραμύθι
με το ελισαβετιανό θέατρο, ο Μεσαίωνας με τους Νέους Χρόνους, η πραγματικότητα
με τα φαντάσματα και η ποίηση με τη φρίκη. Σ’ έναν κόσμο που παραπαίει, η τέχνη
και η απόφαση του περιπλανώμενου καλλιτέχνη να μην πεθάνει ποτέ είναι το νήμα
που συνδέει τις απαρχές της σύγχρονης ευρωπαϊκής Ιστορίας με τη σημερινή εποχή:
«Γιατί δεν έχει περάσει
πολύς καιρός από τότε».
Καρλ Ούβε Κνάουσγκορντ
(ΝΟΡΒΗΓΙΑ)
(ΝΟΡΒΗΓΙΑ)
Όνειρα
στη βροχή (Μυθιστόρημα, Ο αγώνας μου – Βιβλίο πέμπτο)
στη βροχή (Μυθιστόρημα, Ο αγώνας μου – Βιβλίο πέμπτο)
Μετάφραση: Σωτήρης
Σουλιώτης
Σουλιώτης
Στα δεκαεννιά του,
ο Καρλ Ούβε Κνάουσγκορντ πηγαίνει στο Μπέργκεν. Είναι ο νεότερος φοιτητής που
έχει κάνει δεκτό η περίφημη Ακαδημία Συγγραφέων και φτάνει εκεί
ενθουσιασμένος και γεμάτος προσδοκίες. Σύντομα, ωστόσο, καταρρίπτονται όλες οι
αυταπάτες που συνοδεύουν την ηλικία του. Το γράψιμό του είναι μάλλον
παιδαριώδες και κοινότοπο, ενώ οι προσπάθειές του να κοινωνικοποιηθεί
αποτυγχάνουν με καταθλιπτικό τρόπο. Αδέξιος στις παρέες και απελπισμένος,
επειδή δεν ξέρει πώς να διαχειριστεί τις γυναίκες, πνίγει την ντροπή του στο
ποτό και βρίσκει καταφυγή στη ροκ μουσική. Ύστερα όμως τα πράγματα παίρνουν,
σιγά σιγά, μια πιο φωτεινή τροπή. Ο ίδιος ερωτεύεται, εγκαταλείπει τη γραφή για
τη σταθερή αναγνώριση που του προσφέρει η λογοτεχνική κριτική, και βιώνει τις
απαρχές μιας ενήλικης ζωής που αρχίζει να διαμορφώνεται. Καινούργιες δυνατές
φιλίες τον αλλάζουν και μια σοβαρή σχέση τον συντρίβει.
ο Καρλ Ούβε Κνάουσγκορντ πηγαίνει στο Μπέργκεν. Είναι ο νεότερος φοιτητής που
έχει κάνει δεκτό η περίφημη Ακαδημία Συγγραφέων και φτάνει εκεί
ενθουσιασμένος και γεμάτος προσδοκίες. Σύντομα, ωστόσο, καταρρίπτονται όλες οι
αυταπάτες που συνοδεύουν την ηλικία του. Το γράψιμό του είναι μάλλον
παιδαριώδες και κοινότοπο, ενώ οι προσπάθειές του να κοινωνικοποιηθεί
αποτυγχάνουν με καταθλιπτικό τρόπο. Αδέξιος στις παρέες και απελπισμένος,
επειδή δεν ξέρει πώς να διαχειριστεί τις γυναίκες, πνίγει την ντροπή του στο
ποτό και βρίσκει καταφυγή στη ροκ μουσική. Ύστερα όμως τα πράγματα παίρνουν,
σιγά σιγά, μια πιο φωτεινή τροπή. Ο ίδιος ερωτεύεται, εγκαταλείπει τη γραφή για
τη σταθερή αναγνώριση που του προσφέρει η λογοτεχνική κριτική, και βιώνει τις
απαρχές μιας ενήλικης ζωής που αρχίζει να διαμορφώνεται. Καινούργιες δυνατές
φιλίες τον αλλάζουν και μια σοβαρή σχέση τον συντρίβει.
Στον
πέμπτο τόμο της εξάτομης μυθιστορηματικής αυτοβιογραφίας του ο Νορβηγός
συγγραφέας αποκαλύπτει τις μύχιες μάχες του με την εσωστρέφεια, την κατάχρηση
του αλκοόλ, την απιστία και την καλλιτεχνική φιλοδοξία. Και το κάνει με γενναία
ειλικρίνεια, συνεχίζοντας με απτόητο πάθος τον Αγώνα του.
πέμπτο τόμο της εξάτομης μυθιστορηματικής αυτοβιογραφίας του ο Νορβηγός
συγγραφέας αποκαλύπτει τις μύχιες μάχες του με την εσωστρέφεια, την κατάχρηση
του αλκοόλ, την απιστία και την καλλιτεχνική φιλοδοξία. Και το κάνει με γενναία
ειλικρίνεια, συνεχίζοντας με απτόητο πάθος τον Αγώνα του.
Σίκο Μπουάρκε (ΒΡΑΖΙΛΙΑ)
Βουδαπέστη (Μυθιστόρημα)
Μετάφραση: Μαρία Παπαδήμα
Ολοκληρώνοντας τη μυθιστορηματική
αυτοβιογραφία που φέρει τον τίτλο Ο γυναικογράφος, κατ’
εντολή ενός παράξενου Γερμανού μάνατζερ που κάνει καριέρα στο Ρίο ντε Τζανέιρο,
ο Ζοζέ Κόστα, ένας ghost-writer με μοναδικό ταλέντο, θα βρεθεί μπροστά σε
λογοτεχνικό και υπαρξιακό αδιέξοδο. Εξαίρετος συγγραφέας επί πληρωμή,
«ιδιοφυΐα» σύμφωνα με τον συνεταίρο του, ο οποίος τον εκμεταλλεύεται στο
«καλλιτεχνικό πρακτορείο» που μοιράζονται οι δυο τους στην Κόπα Καμπάνα, ο
Κόστα, χωρίς να το επιζητήσει, θα περάσει από την απλή εντεταλμένη συγγραφή
στην «υψηλή λογοτεχνία». Χωρίς επίσης να το επιδιώξει, θα βρεθεί στη Βουδαπέστη
όπου θα αναζητήσει την εξιλέωση στα ουγγρικά, που «όπως λένε οι κακές γλώσσες,
είναι η μόνη γλώσσα που τη σέβεται ο διάβολος».
αυτοβιογραφία που φέρει τον τίτλο Ο γυναικογράφος, κατ’
εντολή ενός παράξενου Γερμανού μάνατζερ που κάνει καριέρα στο Ρίο ντε Τζανέιρο,
ο Ζοζέ Κόστα, ένας ghost-writer με μοναδικό ταλέντο, θα βρεθεί μπροστά σε
λογοτεχνικό και υπαρξιακό αδιέξοδο. Εξαίρετος συγγραφέας επί πληρωμή,
«ιδιοφυΐα» σύμφωνα με τον συνεταίρο του, ο οποίος τον εκμεταλλεύεται στο
«καλλιτεχνικό πρακτορείο» που μοιράζονται οι δυο τους στην Κόπα Καμπάνα, ο
Κόστα, χωρίς να το επιζητήσει, θα περάσει από την απλή εντεταλμένη συγγραφή
στην «υψηλή λογοτεχνία». Χωρίς επίσης να το επιδιώξει, θα βρεθεί στη Βουδαπέστη
όπου θα αναζητήσει την εξιλέωση στα ουγγρικά, που «όπως λένε οι κακές γλώσσες,
είναι η μόνη γλώσσα που τη σέβεται ο διάβολος».
Γραμμένη σε πρώτο πρόσωπο, συνδυάζοντας την
αφηγηματική πυκνότητα με μια ιδιάζουσα αίσθηση του χιούμορ, η Βουδαπέστη είναι η
ιστορία ενός άντρα νικημένου από το ίδιο του το ταλέντο, που βλέπει τον εαυτό
του αιχμάλωτο ανάμεσα σε δυο πόλεις, δυο γυναίκες, δυο βιβλία και δυο γλώσσες,
και μια σειρά από άλλα συμμετρικά ζεύγη που προσδίδουν στο κείμενο μια ιδιότητα
αντικατοπτρισμού, η οποία διαπνέει εντέλει όλο το εγχείρημα. Γεμάτο ένταση,
υψιπετές και καθημερινό, όμορφο και γκροτέσκο, το βιβλίο αυτό καταξίωσε τον
Σίκο Μπουάρκε ως έναν από τους σημαντικότερους συγγραφείς της σύγχρονης
Βραζιλίας. Η Βουδαπέστη,
το τρίτο μυθιστόρημά του, ένα εύθυμο λογοτεχνικό επίτευγμα που μας οδηγεί από
τις παραλίες της Ιπανέμα στις όχθες του Δούναβη, κρύβει έναν πολύ πρωτότυπο
στοχασμό γύρω από τα ζητήματα της ταυτότητας και της γλώσσας.
αφηγηματική πυκνότητα με μια ιδιάζουσα αίσθηση του χιούμορ, η Βουδαπέστη είναι η
ιστορία ενός άντρα νικημένου από το ίδιο του το ταλέντο, που βλέπει τον εαυτό
του αιχμάλωτο ανάμεσα σε δυο πόλεις, δυο γυναίκες, δυο βιβλία και δυο γλώσσες,
και μια σειρά από άλλα συμμετρικά ζεύγη που προσδίδουν στο κείμενο μια ιδιότητα
αντικατοπτρισμού, η οποία διαπνέει εντέλει όλο το εγχείρημα. Γεμάτο ένταση,
υψιπετές και καθημερινό, όμορφο και γκροτέσκο, το βιβλίο αυτό καταξίωσε τον
Σίκο Μπουάρκε ως έναν από τους σημαντικότερους συγγραφείς της σύγχρονης
Βραζιλίας. Η Βουδαπέστη,
το τρίτο μυθιστόρημά του, ένα εύθυμο λογοτεχνικό επίτευγμα που μας οδηγεί από
τις παραλίες της Ιπανέμα στις όχθες του Δούναβη, κρύβει έναν πολύ πρωτότυπο
στοχασμό γύρω από τα ζητήματα της ταυτότητας και της γλώσσας.
Λιουντμίλα Ουλίτσκαγια
(ΡΩΣΙΑ)
(ΡΩΣΙΑ)
Το
πράσινο αντίσκηνο (Μυθιστόρημα)
πράσινο αντίσκηνο (Μυθιστόρημα)
Μετάφραση: Σταυρούλα
Αργυροπούλου
Αργυροπούλου
Το μυθιστόρημα αφηγείται την ιστορία τριώνφίλων που γνωρίζονται στη Μόσχα της δεκαετίας του 1950 και ενσαρκώνουν τον
ηρωισμό, τον παραλογισμό, τον συμβιβασμό αλλά και την ελπίδα μιας ολόκληρης
εποχής. Οι τρεις πρωταγωνιστές –ένας ορφανός ποιητής, ένας ευαίσθητος πιανίστας
και ένας ριψοκίνδυνος φωτογράφος– αγωνίζονται να ενηλικιωθούν σε μια χώρα που
λογοκρίνει, διώκει και εξορίζει τα ινδάλματά τους. Το πράσινο αντίσκηνο είναι
πλούσιο σε έρωτες και δολοπλοκίες, αντιφρονούντες και κατασκόπους. Η συγγραφέας
περιγράφει γλαφυρά την καθημερινή ζωή στη Σοβιετική Ένωση μετά τον θάνατο του
Στάλιν και, συγχρόνως, διερευνά τις ηθικές διαστάσεις που λαμβάνει η ατομική
ακεραιότητα στο πλαίσιο μιας κοινωνίας που ελέγχεται από τη μυστική αστυνομία.
Βυθίζοντας τους αναγνώστες σε μια τεράστια τοιχογραφία, στη σύγχρονη τραγωδία
της Ρωσίας, η Λιουντμίλα Ουλίτσκαγια επωφελείται από το απαράμιλλο αφηγηματικό
της χάρισμα για να μας υπενθυμίσει τόσο το μεγαλείο των ανθρώπων που ωθούνται
από το θάρρος, την αγάπη και τα ιδανικά, όσο και τις φρικαλεότητες που
εκπορεύονται από τη δειλία, την προδοσία και την πολιτική βία. Ένα μεγαλειώδες
έργο που ακολουθεί την παράδοση του Ντοστογιέφσκι, του Τολστόι και του
Παστερνάκ.
Κίρμεν Ουρίμπε (ΙΣΠΑΝΙΑ)
Την ώρα
που ξυπνάμε μαζί (Μυθιστόρημα)
που ξυπνάμε μαζί (Μυθιστόρημα)
Μετάφραση: Βασιλική Κνήτου
Την Καρμέλε Ουρέστι ο εμφύλιος πόλεμος τηβρίσκει στην ιδιαίτερη πατρίδα της, την Ονταρόα. Ενώ οι κάτοικοι της περιοχής
διαφεύγουν στην εξορία, εκείνη αποφασίζει να μείνει περιθάλποντας τους
τραυματίες και προσπαθώντας να ελευθερώσει τον πατέρα της, που έχει φυλακιστεί.
Στο τέλος του πολέμου αναγκάζεται να εγκαταλείψει τη χώρα της και να φύγει για
τη Γαλλία, όπου γίνεται μέλος της πολιτιστικής πρεσβείας των Βάσκων. Εκεί
γνωρίζει τον μέλλοντα σύζυγό της, τον μουσικό Τσόμιν Λεταμέντι. Μαζί θα
ταξιδέψουν στη μισή Ευρώπη μέχρι που θα φύγουν για τη Βενεζουέλα – ενώ το
Παρίσι είναι έτοιμο να πέσει στα χέρια των Γερμανών.
Η Ιστορία, όμως, μπαίνει και πάλι στη ζωή τους. Όταν ο Τσόμιν
αποφασίζει να ενταχθεί στις βασκικές μυστικές υπηρεσίες, η οικογένεια
επιστρέφει εν μέσω του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου στην Ευρώπη, όπου εκείνος
δρα ως κατάσκοπος ενάντια στους ναζί, μέχρι που συλλαμβάνεται στη Βαρκελώνη από
τους πράκτορες της δικτατορίας. Η Καρμέλε θα αναγκαστεί να πάρει την απόφαση να
φύγει, μόνη αυτήν τη φορά, με την τυφλή ελπίδα του ανθρώπου που αφήνει πίσω του
ό,τι περισσότερο αγαπά.
Το Την
ώρα που ξυπνάμε μαζί του Κίρμεν Ουρίμπε είναι το μεγάλο
μυθιστόρημα που αφηγείται τη βασκική, ισπανική και ευρωπαϊκή Ιστορία του 20ού
αιώνα μέχρι τις μέρες μας.
Ραμπίε Τζάμπιρ (ΛΙΒΑΝΟΣ)
Οι
Δρούζοι του Βελιγραδίου (Μυθιστόρημα)
Δρούζοι του Βελιγραδίου (Μυθιστόρημα)
Μετάφραση: Ελένη
Καπετανάκη
Καπετανάκη
«O πρωτότοκος του ο Άλι είχε σκοτωθεί σε μία
ενέδρα έξω από το Ντέιρ αλ Κάμαρ. Ο Μπαχά αλ Ντιν τραυματίστηκε από ξίφος στη
μάχη της Ζάχλε και άφησε την τελευταία του πνοή δίπλα στην ακρόπολη Χάσμπαγια.
Πέντε γιοι είχαν απομείνει στον σεΐχη Γαφάρ κι ήταν όλοι τους φυλακισμένοι στα
μπουντρούμια του Ισμαήλ πασά του Ούγγρου, περιμένοντας μαζί με πεντακόσιους
πενήντα άλλους Δρούζους τα πλοία που θα τους μετέφεραν στον τόπο εξορίας τους
που ήταν η Τρίπολη στα δυτικά και ακολούθως το Βελιγράδι. Είχαν πληροφορήσει
τον σεΐχη ότι ο Ισμαήλ πασάς είχε αποδεχτεί την έκκλησή του και για τούτο ήρθε.
Ενώ όμως ανέβαινε για να πάει στον στρατώνα, την ώρα που έδυε ο ήλιος, τα
πράγματα περιπλέχτηκαν. Απόκτησε πάλι την αυτοκυριαρχία του, όταν αντίκρισε τα
μάτια των φρουρών να τον παρατηρούν εξεταστικά. Του είπαν ότι ο πασάς γευμάτιζε,
και έμεινε να περιμένει όρθιος κάτω από τη συκομουριά στην αυλή του στρατώνα,
ενώ στο μεταξύ οι σκλάβοι μετέφεραν τα φορτώματα των μουλαριών στις κουζίνες.
Είχε πέσει σκοτάδι, είχαν ανάψει και κρεμάσει τους λύχνους όταν τελικά τον
φώναξαν. Τη στιγμή κατά την οποία έμπαινε στο μεγάλο πέτρινο οικοδόμημα,
εξαφανίστηκε ο βόμβος από τα αυτιά του και διαισθάνθηκε πώς τα παιδιά του ήταν
εκεί, στο μπουντρούμι του σαραγιού».
ενέδρα έξω από το Ντέιρ αλ Κάμαρ. Ο Μπαχά αλ Ντιν τραυματίστηκε από ξίφος στη
μάχη της Ζάχλε και άφησε την τελευταία του πνοή δίπλα στην ακρόπολη Χάσμπαγια.
Πέντε γιοι είχαν απομείνει στον σεΐχη Γαφάρ κι ήταν όλοι τους φυλακισμένοι στα
μπουντρούμια του Ισμαήλ πασά του Ούγγρου, περιμένοντας μαζί με πεντακόσιους
πενήντα άλλους Δρούζους τα πλοία που θα τους μετέφεραν στον τόπο εξορίας τους
που ήταν η Τρίπολη στα δυτικά και ακολούθως το Βελιγράδι. Είχαν πληροφορήσει
τον σεΐχη ότι ο Ισμαήλ πασάς είχε αποδεχτεί την έκκλησή του και για τούτο ήρθε.
Ενώ όμως ανέβαινε για να πάει στον στρατώνα, την ώρα που έδυε ο ήλιος, τα
πράγματα περιπλέχτηκαν. Απόκτησε πάλι την αυτοκυριαρχία του, όταν αντίκρισε τα
μάτια των φρουρών να τον παρατηρούν εξεταστικά. Του είπαν ότι ο πασάς γευμάτιζε,
και έμεινε να περιμένει όρθιος κάτω από τη συκομουριά στην αυλή του στρατώνα,
ενώ στο μεταξύ οι σκλάβοι μετέφεραν τα φορτώματα των μουλαριών στις κουζίνες.
Είχε πέσει σκοτάδι, είχαν ανάψει και κρεμάσει τους λύχνους όταν τελικά τον
φώναξαν. Τη στιγμή κατά την οποία έμπαινε στο μεγάλο πέτρινο οικοδόμημα,
εξαφανίστηκε ο βόμβος από τα αυτιά του και διαισθάνθηκε πώς τα παιδιά του ήταν
εκεί, στο μπουντρούμι του σαραγιού».
Οι γιοι του Δρούζου σεΐχη δυστυχώς δεν
σώθηκαν εκτός από έναν, τον Σουλεϊμάν, που τη θέση του πήρε εκείνος ο άντρας ο
κακότυχος, ο χριστιανός αβγοπώλης από τη Βηρυτό, ο Χάννα Γιακούμπ:
σώθηκαν εκτός από έναν, τον Σουλεϊμάν, που τη θέση του πήρε εκείνος ο άντρας ο
κακότυχος, ο χριστιανός αβγοπώλης από τη Βηρυτό, ο Χάννα Γιακούμπ:
«Βηρυτός, 1860. Αυτή είναι η ιστορία του
Χάννα Γιακούμπ, της γυναίκας του Χιλάνα Κοσταντίν Γιακούμπ και της κόρης τους
Μπαρμπάρα. Είναι τα βάσανα αυτής της μικρής οικογένειας από τη Βηρυτό και όσα
άσχημα τής συνέβησαν εξαιτίας της κακοτυχίας εκείνου του άντρα με το μέτριο
ανάστημα και το σταρένιο πρόσωπο, τα μαύρα μάτια και μαλλιά – εκείνου που
βρέθηκε να πουλά τα αβγά του στο λάθος μέρος, τη λάθος ώρα».
Χάννα Γιακούμπ, της γυναίκας του Χιλάνα Κοσταντίν Γιακούμπ και της κόρης τους
Μπαρμπάρα. Είναι τα βάσανα αυτής της μικρής οικογένειας από τη Βηρυτό και όσα
άσχημα τής συνέβησαν εξαιτίας της κακοτυχίας εκείνου του άντρα με το μέτριο
ανάστημα και το σταρένιο πρόσωπο, τα μαύρα μάτια και μαλλιά – εκείνου που
βρέθηκε να πουλά τα αβγά του στο λάθος μέρος, τη λάθος ώρα».
Μάγκντα Σάμπο (ΟΥΓΓΑΡΙΑ)
Στο
κατώφλι του Δία – Το ταξίδι στην Ελλάδα (Αφήγημα)
κατώφλι του Δία – Το ταξίδι στην Ελλάδα (Αφήγημα)
Μετάφραση: Μανουέλα Μπέρκι
Το βιβλίο αυτό
κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1968 και συνιστά έναν ξεχωριστό τόμο στη σειρά
των Απάντων της Μάγκντα Σάμπο. Το Στο κατώφλι του Δία αποτελεί το χρονικό των διακοπών της σπουδαίας
Ουγγαρέζας συγγραφέως στην Ελλάδα. Η μεγαλωμένη υπό την επίδραση του αρχαίου
πολιτισμού και απόφοιτος της κλασικής φιλολογίας Μάγκντα Σάμπο μάς παραδίδει
ένα προσωπικό ημερολόγιο, ιδιάζουσας υποκειμενικής υφής, για τη συνάντησή της
με τον αρχαίο ελληνικό κόσμο, η οποία ξεπερνάει κατά πολύ την απλή ταξιδιωτική
εμπειρία. Η συγγραφέας δεν ενδιαφέρεται μόνον για τα μυθολογικά και ιστορικά
στοιχεία και το αξιοθαύμαστο παρελθόν, αλλά και για το παρόν που επιφυλάσσει
ενίοτε δυσάρεστες εκπλήξεις, καθώς και για την πάλλουσα, πολύχρωμη ζωή, τους
ανθρώπους και τα ζώα που πλησιάζει με ιδιαίτερη τρυφερότητα. Ενώ ξεναγεί τον
αναγνώστη στην Αθήνα, την Επίδαυρο, τη Ρόδο, σε νησιά και σε πόλεις, περιγράφει
τις άφθονες ταξιδιωτικές περιπέτειές της με αυτοσαρκασμό και ειρωνεία αντάξια
της πνευματικότητας του κάθε τόπου. Στο κείμενό της ζωντανεύουν όχι μόνο το
ελληνικό τοπίο και η ελληνική Ιστορία, αλλά και η καθημερινή Ελλάδα, και στο
πλαίσιο αυτό τα αστεία σκουντουφλήματα των Ούγγρων τουριστών με το ελάχιστο
συνάλλαγμα.
κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1968 και συνιστά έναν ξεχωριστό τόμο στη σειρά
των Απάντων της Μάγκντα Σάμπο. Το Στο κατώφλι του Δία αποτελεί το χρονικό των διακοπών της σπουδαίας
Ουγγαρέζας συγγραφέως στην Ελλάδα. Η μεγαλωμένη υπό την επίδραση του αρχαίου
πολιτισμού και απόφοιτος της κλασικής φιλολογίας Μάγκντα Σάμπο μάς παραδίδει
ένα προσωπικό ημερολόγιο, ιδιάζουσας υποκειμενικής υφής, για τη συνάντησή της
με τον αρχαίο ελληνικό κόσμο, η οποία ξεπερνάει κατά πολύ την απλή ταξιδιωτική
εμπειρία. Η συγγραφέας δεν ενδιαφέρεται μόνον για τα μυθολογικά και ιστορικά
στοιχεία και το αξιοθαύμαστο παρελθόν, αλλά και για το παρόν που επιφυλάσσει
ενίοτε δυσάρεστες εκπλήξεις, καθώς και για την πάλλουσα, πολύχρωμη ζωή, τους
ανθρώπους και τα ζώα που πλησιάζει με ιδιαίτερη τρυφερότητα. Ενώ ξεναγεί τον
αναγνώστη στην Αθήνα, την Επίδαυρο, τη Ρόδο, σε νησιά και σε πόλεις, περιγράφει
τις άφθονες ταξιδιωτικές περιπέτειές της με αυτοσαρκασμό και ειρωνεία αντάξια
της πνευματικότητας του κάθε τόπου. Στο κείμενό της ζωντανεύουν όχι μόνο το
ελληνικό τοπίο και η ελληνική Ιστορία, αλλά και η καθημερινή Ελλάδα, και στο
πλαίσιο αυτό τα αστεία σκουντουφλήματα των Ούγγρων τουριστών με το ελάχιστο
συνάλλαγμα.
Άλι Σμιθ (ΣΚΩΤΙΑ)
Φθινόπωρο (Μυθιστόρημα)
Μετάφραση: Μιλτιάδης Αργυρόπουλος
Φθινόπωρο. Εποχή της
καταχνιάς και της μεστής καρποφορίας. Έτσι το ένιωσε ο Κητς το 1819. Και το
2016; Ο Ντάνιελ έχει την ηλικία ενός αιώνα. Η Ελίσαμπεθ, γεννημένη το 1984,
έχει το βλέμμα της στο μέλλον. Το Ηνωμένο Βασίλειο είναι κατακερματισμένο,
διχασμένο από τα κοσμοϊστορικά γεγονότα ενός καλοκαιριού, που συμβαίνουν μία
φορά σε κάθε γενιά. Αγάπη κερδίζεται, αγάπη χάνεται. Η ελπίδα πηγαίνει χέρι χέρι
με την απελπισία. Οι εποχές εναλλάσσονται, όπως πάντα. Το μυθιστόρημα της Άλι
Σμιθ είναι ένας στοχασμός πάνω σε έναν κόσμο που γίνεται όλο και πιο
περιχαρακωμένος και περίκλειστος, πάνω στο τι είναι πλούτος και αξία, πάνω στο
τι σημαίνει σοδειά. Είναι το πρώτο επεισόδιο στο Κουαρτέτο των Εποχών –τέσσερα
αυτοτελή βιβλία και εντούτοις απολύτως συνδεδεμένα μεταξύ τους– μέσα από το
οποίο η Άλι Σμιθ εξετάζει την εποχή μας. Ποιοι είμαστε; Από τι είμαστε
φτιαγμένοι; Με το παιγνιώδες πνεύμα του Σαίξπηρ, τη μελαγχολία του Κητς, την
εκτυφλωτικά φωτεινή ενέργεια της ποπ αρτ του ’60, το βλέμμα των αιώνων εξετάζει
πώς δημιουργούμε ιστορία. Αυτός είναι ο τόπος που ζούμε. Αυτός είναι ο χρόνος
στην πιο σύγχρονη και την πιο κυκλική του διάσταση. Από τη φαντασία της
απαράμιλλης Σκωτσέζας συγγραφέως έρχεται μια σειρά βιβλίων που μεταμορφώνει
καθετί που νομίζαμε γνωστό, που εκτείνεται βαθιά στον χρόνο και συνθέτει μια
ενιαία αφήγηση για το πώς μεγαλώνουμε και το πώς περνά ο χρόνος, για το πώς
αγαπάμε και το πώς λέμε τις ιστορίες μας.
καταχνιάς και της μεστής καρποφορίας. Έτσι το ένιωσε ο Κητς το 1819. Και το
2016; Ο Ντάνιελ έχει την ηλικία ενός αιώνα. Η Ελίσαμπεθ, γεννημένη το 1984,
έχει το βλέμμα της στο μέλλον. Το Ηνωμένο Βασίλειο είναι κατακερματισμένο,
διχασμένο από τα κοσμοϊστορικά γεγονότα ενός καλοκαιριού, που συμβαίνουν μία
φορά σε κάθε γενιά. Αγάπη κερδίζεται, αγάπη χάνεται. Η ελπίδα πηγαίνει χέρι χέρι
με την απελπισία. Οι εποχές εναλλάσσονται, όπως πάντα. Το μυθιστόρημα της Άλι
Σμιθ είναι ένας στοχασμός πάνω σε έναν κόσμο που γίνεται όλο και πιο
περιχαρακωμένος και περίκλειστος, πάνω στο τι είναι πλούτος και αξία, πάνω στο
τι σημαίνει σοδειά. Είναι το πρώτο επεισόδιο στο Κουαρτέτο των Εποχών –τέσσερα
αυτοτελή βιβλία και εντούτοις απολύτως συνδεδεμένα μεταξύ τους– μέσα από το
οποίο η Άλι Σμιθ εξετάζει την εποχή μας. Ποιοι είμαστε; Από τι είμαστε
φτιαγμένοι; Με το παιγνιώδες πνεύμα του Σαίξπηρ, τη μελαγχολία του Κητς, την
εκτυφλωτικά φωτεινή ενέργεια της ποπ αρτ του ’60, το βλέμμα των αιώνων εξετάζει
πώς δημιουργούμε ιστορία. Αυτός είναι ο τόπος που ζούμε. Αυτός είναι ο χρόνος
στην πιο σύγχρονη και την πιο κυκλική του διάσταση. Από τη φαντασία της
απαράμιλλης Σκωτσέζας συγγραφέως έρχεται μια σειρά βιβλίων που μεταμορφώνει
καθετί που νομίζαμε γνωστό, που εκτείνεται βαθιά στον χρόνο και συνθέτει μια
ενιαία αφήγηση για το πώς μεγαλώνουμε και το πώς περνά ο χρόνος, για το πώς
αγαπάμε και το πώς λέμε τις ιστορίες μας.
ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ
Αλμπέρ Καμύ
Ελευθεριακά γραπτά
(1948-1960)
(1948-1960)
Μετάφραση: Ρίτα Κολαΐτη
Ο τόμος περιλαμβάνει κείμενα του σπουδαίου νομπελίστα
συγγραφέα που οι μελετητές του αγνοούσαν για μεγάλο χρονικό διάστημα· κείμενα
που ανακαλύφθηκαν όψιμα και αποκαλύπτουν
μια άλλη συναρπαστική πτυχή του, το «ελευθεριακό πνεύμα» του. Ο Γερμανός
ερευνητής Λου Μαρέν ανέσυρε και συγκέντρωσε αυτά τα κείμενα που παρέμεναν
διάσπαρτα σε διάφορα έντυπα και περιοδικά, στη Γαλλία, την Ισπανία, τη
Γερμανία, την Αργεντινή. Ο Αλμπέρ Καμύ βρίσκεται στο στοιχείο του και είναι
συνεπής με τις μεγάλες αλήθειες του όταν γράφει σε όλα τα ελευθεριακά περιοδικά
της εποχής του: Défense de l’Homme, Le Libertaire, La Révolution prolétarienne, Témoins.
Εξυμνεί τον Μπακούνιν, τον Ρώσο πατέρα της αναρχίας: «Ζει μέσα μου»· την
Ισπανία, πατρίδα της μητέρας του: «Της οφείλω σχεδόν τα πάντα»· τον Γκάντι, «Η
σπουδαιότητά του είναι αναντίρρητη» –καταμεσής του πολέμου στην Αλγερία. Οι
σκέψεις του τροφοδοτούνται από τις παρεμβάσεις των άλλων, σύγχρονών του
στοχαστών, και στο πλαίσιο ενός συνεχούς «διαλόγου» ο Αλμπέρ Καμύ «απαντά» με
τις δικές του απόψεις. Γράφει, μεταξύ άλλων, για τη σημασία της ελευθερίας και
την άρνηση του μίσους, τις αξίες της Ευρώπης και τους Ούγγρους διανοούμενους,
τον δονκιχωτισμό και τον δικτάτορα Φράνκο, τον Ντοστογιέφσκι και την
προλεταριακή λογοτεχνία. Η φιλόσοφος Χάνα Άρεντ έγραψε το 1952: «Ο Καμύ είναι
αδιαμφισβήτητα ο καλύτερος συγγραφέας της Γαλλίας σήμερα. Ξεπερνάει κατά πολύ
τους άλλους διανοουμένους», λόγια που αναμφίβολα οφείλονται σε τούτη την
αδάμαστη συλλογή, μια συλλογή σπάνιας ευφράδειας.
συγγραφέα που οι μελετητές του αγνοούσαν για μεγάλο χρονικό διάστημα· κείμενα
που ανακαλύφθηκαν όψιμα και αποκαλύπτουν
μια άλλη συναρπαστική πτυχή του, το «ελευθεριακό πνεύμα» του. Ο Γερμανός
ερευνητής Λου Μαρέν ανέσυρε και συγκέντρωσε αυτά τα κείμενα που παρέμεναν
διάσπαρτα σε διάφορα έντυπα και περιοδικά, στη Γαλλία, την Ισπανία, τη
Γερμανία, την Αργεντινή. Ο Αλμπέρ Καμύ βρίσκεται στο στοιχείο του και είναι
συνεπής με τις μεγάλες αλήθειες του όταν γράφει σε όλα τα ελευθεριακά περιοδικά
της εποχής του: Défense de l’Homme, Le Libertaire, La Révolution prolétarienne, Témoins.
Εξυμνεί τον Μπακούνιν, τον Ρώσο πατέρα της αναρχίας: «Ζει μέσα μου»· την
Ισπανία, πατρίδα της μητέρας του: «Της οφείλω σχεδόν τα πάντα»· τον Γκάντι, «Η
σπουδαιότητά του είναι αναντίρρητη» –καταμεσής του πολέμου στην Αλγερία. Οι
σκέψεις του τροφοδοτούνται από τις παρεμβάσεις των άλλων, σύγχρονών του
στοχαστών, και στο πλαίσιο ενός συνεχούς «διαλόγου» ο Αλμπέρ Καμύ «απαντά» με
τις δικές του απόψεις. Γράφει, μεταξύ άλλων, για τη σημασία της ελευθερίας και
την άρνηση του μίσους, τις αξίες της Ευρώπης και τους Ούγγρους διανοούμενους,
τον δονκιχωτισμό και τον δικτάτορα Φράνκο, τον Ντοστογιέφσκι και την
προλεταριακή λογοτεχνία. Η φιλόσοφος Χάνα Άρεντ έγραψε το 1952: «Ο Καμύ είναι
αδιαμφισβήτητα ο καλύτερος συγγραφέας της Γαλλίας σήμερα. Ξεπερνάει κατά πολύ
τους άλλους διανοουμένους», λόγια που αναμφίβολα οφείλονται σε τούτη την
αδάμαστη συλλογή, μια συλλογή σπάνιας ευφράδειας.
Του ανταποκριτή μας στο
Λονδίνο Καρλ Μαρξ – 22 επίκαιρες ανταποκρίσεις για τη «New-York Daily Tribune»
Μετάφραση: Μαριάννα Τζιαντζή
Επιμέλεια – συνοδευτικά κείμενα: Νίκος Στραβελάκης
Λονδίνο Καρλ Μαρξ – 22 επίκαιρες ανταποκρίσεις για τη «New-York Daily Tribune»
Μετάφραση: Μαριάννα Τζιαντζή
Επιμέλεια – συνοδευτικά κείμενα: Νίκος Στραβελάκης
Tα 22 άρθρα αυτής της έκδοσης γράφτηκαν απευθείας στα αγγλικά
όταν ο Μαρξ εργαζόταν ως επαγγελματίας δημοσιογράφος, επίσημος ανταποκριτής της
New-York Daily Tribune, μιας ημερήσιας αμερικανικής εφημερίδας πολύ πλατιάς
κυκλοφορίας. Τα κείμενα αυτά μάς εισάγουν στον τρόπο σκέψης του Μαρξ, την
ατμόσφαιρα της εποχής του αλλά και σε κορυφαίας σημασίας θεωρητικές συλλήψεις
του, τις οποίες θα επεξεργαζόταν συστηματικά στο μετέπειτα έργο του. Mας
μεταφέρουν στη δεκαετία του 1850, σε έναν κόσμο που ζει στον απόηχο της
καπιταλιστικής κρίσης του 1847 και των επαναστάσεων που συντάραξαν την Ευρώπη
το 1848. Για τον ίδιο τον Μαρξ, είναι το διάστημα ανάμεσα στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο και την ίδρυση
της Πρώτης Διεθνούς. Παράλληλα, συμπίπτει με την περίοδο συγκέντρωσης του
υλικού για τη συγγραφή του Κεφαλαίου,
όταν δηλαδή ο Μαρξ βρισκόταν μόνιμα εγκατεστημένος στο Λονδίνο και μελετούσε σε
βάθος την πολιτική οικονομία.
όταν ο Μαρξ εργαζόταν ως επαγγελματίας δημοσιογράφος, επίσημος ανταποκριτής της
New-York Daily Tribune, μιας ημερήσιας αμερικανικής εφημερίδας πολύ πλατιάς
κυκλοφορίας. Τα κείμενα αυτά μάς εισάγουν στον τρόπο σκέψης του Μαρξ, την
ατμόσφαιρα της εποχής του αλλά και σε κορυφαίας σημασίας θεωρητικές συλλήψεις
του, τις οποίες θα επεξεργαζόταν συστηματικά στο μετέπειτα έργο του. Mας
μεταφέρουν στη δεκαετία του 1850, σε έναν κόσμο που ζει στον απόηχο της
καπιταλιστικής κρίσης του 1847 και των επαναστάσεων που συντάραξαν την Ευρώπη
το 1848. Για τον ίδιο τον Μαρξ, είναι το διάστημα ανάμεσα στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο και την ίδρυση
της Πρώτης Διεθνούς. Παράλληλα, συμπίπτει με την περίοδο συγκέντρωσης του
υλικού για τη συγγραφή του Κεφαλαίου,
όταν δηλαδή ο Μαρξ βρισκόταν μόνιμα εγκατεστημένος στο Λονδίνο και μελετούσε σε
βάθος την πολιτική οικονομία.
Τα άρθρα του βιβλίου έχουν ομαδοποιηθεί σε τρεις
κατηγορίες: τις γεωπολιτικές εξελίξεις, μιας και σήμερα ζούμε σε μια περίοδο
ανάλογων δραματικών αναδιατάξεων του παγκόσμιου σκηνικού, την κατάσταση της
εργατικής τάξης, αφού και στις μέρες μας διαπιστώνουμε τη συμπίεση των μισθών
και την ισοπέδωση των εργασιακών δικαιωμάτων και, τέλος, την οικονομία, καθώς η
μεγάλη καπιταλιστική κρίση του 2007-2008 έχει μεταβάλει καθοριστικά τη ζωή των
ανθρώπων τόσο στην Ελλάδα όσο και παγκόσμια.
κατηγορίες: τις γεωπολιτικές εξελίξεις, μιας και σήμερα ζούμε σε μια περίοδο
ανάλογων δραματικών αναδιατάξεων του παγκόσμιου σκηνικού, την κατάσταση της
εργατικής τάξης, αφού και στις μέρες μας διαπιστώνουμε τη συμπίεση των μισθών
και την ισοπέδωση των εργασιακών δικαιωμάτων και, τέλος, την οικονομία, καθώς η
μεγάλη καπιταλιστική κρίση του 2007-2008 έχει μεταβάλει καθοριστικά τη ζωή των
ανθρώπων τόσο στην Ελλάδα όσο και παγκόσμια.
ΠΟΙΗΣΗ
Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ
Με άλλο βλέμμα
«Με άλλο βλέμμα προσπαθώ να δω τώρα τη ζωή μου,που δε στηρίζεται πια στην ιδέα του μέλλοντος αλλά συγκεντρώνεται στο τώρα, και
μ’ αυτή την οπτική γωνία γδύνω το παρελθόν από τα φανταστικά παραμύθια που με
βοηθούσαν τότε να ζήσω και προσπαθώ να βρω την ουσία της ζωής πριν το τέλος της
δικής μου.
»Ο θάνατος είναι πάντα ο κυρίαρχος εχθρός, αλλά ως
προσωπική εμπειρία μόνο στη φαντασία ζει. Ο άνθρωπος του δίνει σημασία ιστορική
και τον συλλαμβάνει σαν την αρχή μιας καινούριας ζωής. Τώρα η ιδέα του θανάτου
αδιάφορη μ’ αφήνει, αν και παγώνει με αυτή το σώμα. Τώρα μόνο η επιβίωση είναι
η ιδέα που με κατέχει…»
προσωπική εμπειρία μόνο στη φαντασία ζει. Ο άνθρωπος του δίνει σημασία ιστορική
και τον συλλαμβάνει σαν την αρχή μιας καινούριας ζωής. Τώρα η ιδέα του θανάτου
αδιάφορη μ’ αφήνει, αν και παγώνει με αυτή το σώμα. Τώρα μόνο η επιβίωση είναι
η ιδέα που με κατέχει…»
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΓΓΕΛΑΚΗ-ΡΟΥΚ
Αναστάσης Βιστωνίτης
Ποιήματα (1971-2008)
Το σύνολο της ποίησης του Αναστάση Βιστωνίτη
περιλαμβάνεται σ’ αυτόν τον τόμο, ο οποίος αποτελείται από δεκατέσσερις
συλλογές εξαντλημένες εδώ και χρόνια: από τη Μετοικεσία, τους Ανιχνευτές,
τις Τέφρες, τα Ποιήματα στον E.A. Poe και το Έδαφος της
δεκαετίας του 1970 ως τον Ήλιο στην Τάφρο και Τα ρόδα
της Αχερουσίας της δεκαετίας του 2000. Οι νεότεροι ιδίως
αναγνώστες έχουν τώρα τη δυνατότητα να σχηματίσουν πλήρη εικόνα για το έργο και
την πορεία ενός από τους αντιπροσωπευτικούς ποιητές της γενιάς του. Η αίσθηση
του χρόνου, πραγματικού και μυθολογικού, των εμπειριών και των αναμνήσεων, του
μεταφυσικού και υπαρξιακού κενού, της νεκρής ζωής στις σύγχρονες μεγαλουπόλεις
αλλά και της νοσταλγίας και των ακαριαίων λάμψεων ενός κόσμου που αναζητεί την
ταυτότητά του μέσα στους σπινθηρισμούς του εφήμερου και τα χάσματα της
διάρκειας σφραγίζουν την ποίηση του Αναστάση Βιστωνίτη, από όπου αναδύονται ο
ψυχισμός, οι διαψεύσεις και οι ελπίδες του μεταπολεμικού κόσμου.
περιλαμβάνεται σ’ αυτόν τον τόμο, ο οποίος αποτελείται από δεκατέσσερις
συλλογές εξαντλημένες εδώ και χρόνια: από τη Μετοικεσία, τους Ανιχνευτές,
τις Τέφρες, τα Ποιήματα στον E.A. Poe και το Έδαφος της
δεκαετίας του 1970 ως τον Ήλιο στην Τάφρο και Τα ρόδα
της Αχερουσίας της δεκαετίας του 2000. Οι νεότεροι ιδίως
αναγνώστες έχουν τώρα τη δυνατότητα να σχηματίσουν πλήρη εικόνα για το έργο και
την πορεία ενός από τους αντιπροσωπευτικούς ποιητές της γενιάς του. Η αίσθηση
του χρόνου, πραγματικού και μυθολογικού, των εμπειριών και των αναμνήσεων, του
μεταφυσικού και υπαρξιακού κενού, της νεκρής ζωής στις σύγχρονες μεγαλουπόλεις
αλλά και της νοσταλγίας και των ακαριαίων λάμψεων ενός κόσμου που αναζητεί την
ταυτότητά του μέσα στους σπινθηρισμούς του εφήμερου και τα χάσματα της
διάρκειας σφραγίζουν την ποίηση του Αναστάση Βιστωνίτη, από όπου αναδύονται ο
ψυχισμός, οι διαψεύσεις και οι ελπίδες του μεταπολεμικού κόσμου.
Νίκος Λαμπρόπουλος
Ράδιον
Ένα ποιητικό αφιέρωμα στις παλιέςλουτροπόλεις και στα ιαματικά ξενοδοχεία, που κάποτε υπόσχονταν την
ανακούφιση από τον πόνο και την αναβάπτιση στη ζωή.
Αναζητώντας το αντίδοτο στην
προσωρινότητα των πάντων: αρχαιολογία, μνήμη, ανασκαφή, φωτογραφική
αποτύπωση.
προσωρινότητα των πάντων: αρχαιολογία, μνήμη, ανασκαφή, φωτογραφική
αποτύπωση.
Και ο έρωτας.
Ένα παυσίλυπο που ξεθυμαίνει
γρήγορα, όπως γερνάει ένα καλοκαίρι.
γρήγορα, όπως γερνάει ένα καλοκαίρι.
Μια μικρή ελεγεία στο σχεδόν
τίποτα. Σ’ αυτό που πάντοτε μένει.
τίποτα. Σ’ αυτό που πάντοτε μένει.
ΔΟΚΙΜΙΑ
Λεξικό
λογοκρισίας στην Ελλάδα ( Καχεκτική δημοκρατία, δικτατορία, μεταπολίτευση)
λογοκρισίας στην Ελλάδα ( Καχεκτική δημοκρατία, δικτατορία, μεταπολίτευση)
Επιμέλεια:
Πηνελόπη Πετσίνη – Δημήτρης Χριστόπουλος
Πηνελόπη Πετσίνη – Δημήτρης Χριστόπουλος
Το Λεξικό αποτελεί μια χαρτογράφηση
του φαινομένου της λογοκρισίας στην Ελλάδα μέσα από την καταγραφή και την
κριτική ανάλυση εμβληματικών περιπτώσεων. Εστιάζει στην περίοδο της
μεταπολίτευσης, αντιπαραθέτοντας και συνδέοντας ταυτόχρονα την παρουσία
λογοκριτικών πρακτικών στη δημοκρατία με την αντίστοιχη ανάπτυξη σε περιόδους
δικτατορίας και «καχεκτικής» δημοκρατίας. Χωρίζεται σε τρεις ενότητες: Η πρώτη
παρουσιάζει το υπόβαθρο της λογοκρισίας υπό τη μορφή ιστορικής ανασκόπησης. Σε
ξεχωριστές μελέτες τεκμηριώνεται η λογοκρισία στον Τύπο, στις εικαστικές
τέχνες, τη μουσική, τη λογοτεχνία κ.ο.κ. Η δεύτερη αναλύει τις συνήθεις
«περιοχές λογοκρισίας», θεματικές αιχμής στις οποίες συστηματικά εντοπίζονται
λογοκριτικά φαινόμενα, όπως η βλασφημία, τα εθνικά θέματα, η πορνογραφία κ.ά.
Εστιάζοντας στην περίοδο από τη μεταπολίτευση μέχρι τις μέρες μας, η ενότητα
αυτή αποτελεί ουσιαστικά μια εισαγωγή αλλά και μια συνολική θεώρηση των
περιστατικών που καταγράφονται στην τρίτη ενότητα, το καθεαυτό Λεξικό, με
λήμματα αφιερωμένα στα λογοκριτικά συμβάντα. Η τρίτη ενότητα αναφέρεται
διεξοδικά σε περιπτώσεις που εμφανίστηκαν από το 1974 έως σήμερα.
του φαινομένου της λογοκρισίας στην Ελλάδα μέσα από την καταγραφή και την
κριτική ανάλυση εμβληματικών περιπτώσεων. Εστιάζει στην περίοδο της
μεταπολίτευσης, αντιπαραθέτοντας και συνδέοντας ταυτόχρονα την παρουσία
λογοκριτικών πρακτικών στη δημοκρατία με την αντίστοιχη ανάπτυξη σε περιόδους
δικτατορίας και «καχεκτικής» δημοκρατίας. Χωρίζεται σε τρεις ενότητες: Η πρώτη
παρουσιάζει το υπόβαθρο της λογοκρισίας υπό τη μορφή ιστορικής ανασκόπησης. Σε
ξεχωριστές μελέτες τεκμηριώνεται η λογοκρισία στον Τύπο, στις εικαστικές
τέχνες, τη μουσική, τη λογοτεχνία κ.ο.κ. Η δεύτερη αναλύει τις συνήθεις
«περιοχές λογοκρισίας», θεματικές αιχμής στις οποίες συστηματικά εντοπίζονται
λογοκριτικά φαινόμενα, όπως η βλασφημία, τα εθνικά θέματα, η πορνογραφία κ.ά.
Εστιάζοντας στην περίοδο από τη μεταπολίτευση μέχρι τις μέρες μας, η ενότητα
αυτή αποτελεί ουσιαστικά μια εισαγωγή αλλά και μια συνολική θεώρηση των
περιστατικών που καταγράφονται στην τρίτη ενότητα, το καθεαυτό Λεξικό, με
λήμματα αφιερωμένα στα λογοκριτικά συμβάντα. Η τρίτη ενότητα αναφέρεται
διεξοδικά σε περιπτώσεις που εμφανίστηκαν από το 1974 έως σήμερα.
Κείμενα και λήμματα υπογράφονται από
ερευνητές και ειδικούς στα επιμέρους ακαδημαϊκά πεδία τους, καθώς και από
ανθρώπους που βίωσαν οι ίδιοι τη λογοκρισία. Στο σύνολό του το υλικό του
Λεξικού καλύπτει ένα ευρύ φάσμα θεμάτων από τον αντικομμουνισμό μέχρι τη
βλασφημία, και από τον Θίασο του Θ.
Αγγελόπουλου μέχρι την καταδίκη του «Γέροντα Παστίτσιου». Αποτελεί έτσι ένα
μωσαϊκό που παρέχει στον αναγνώστη υλικό για να γνωρίσει, να αξιολογήσει, να
ξαναδεί και να αποτιμήσει τη νεότερη ελληνική εκδοχή ενός οικουμενικού και
διαχρονικού φαινομένου.
ερευνητές και ειδικούς στα επιμέρους ακαδημαϊκά πεδία τους, καθώς και από
ανθρώπους που βίωσαν οι ίδιοι τη λογοκρισία. Στο σύνολό του το υλικό του
Λεξικού καλύπτει ένα ευρύ φάσμα θεμάτων από τον αντικομμουνισμό μέχρι τη
βλασφημία, και από τον Θίασο του Θ.
Αγγελόπουλου μέχρι την καταδίκη του «Γέροντα Παστίτσιου». Αποτελεί έτσι ένα
μωσαϊκό που παρέχει στον αναγνώστη υλικό για να γνωρίσει, να αξιολογήσει, να
ξαναδεί και να αποτιμήσει τη νεότερη ελληνική εκδοχή ενός οικουμενικού και
διαχρονικού φαινομένου.
Γράφουν οι:
Κυριάκος Αγγελάκος, Χάρης Αθανασιάδης,
Γιώργος Ανδρίτσος, Κωστής Αντωνιάδης, Γιάννης Αντωνόπουλος, Mάνος Aυγερίδης,
Κωνσταντίνος Μ. Βαφειάδης, Άκης Γαβριηλίδης, Ειρήνη Γιανναρά, Γιάννης
Γκλαβίνας, Kατερίνα Δέδε, Ευδοκία Δεληπέτρου, Χρήστος Δερμεντζόπουλος, Δημήτρης
Δημούλης, Άννα-Μαρία Δρουμπούκη, Άκης Έβενης, Λεωνίδας Εμπειρίκος, Σπύρος
Κακουριώτης, Δημήτρης Καλοκύρης, Κώστας Καραβίδας, Γιώργος Καραηλίας, Αιμιλία
Καραλή, Κωστής Καρπόζηλος, Ορσαλία-Ελένη Κασσαβέτη, Κώστας Κατσάπης, Δημήτρης
Κεχρής, Γιώργος Κοκκώνης, Κωστής Κορνέτης, Αλίκη Κοσυφολόγου, Ελένη
Κυραμαργιού, Τάσος Κωστόπουλος, Μαρία Λούκα, Χρίστος Μάης, Μαργαρίτα Μαρκοβίτη,
Φώτης Μηλιώνης, Νίκος Μιχαλίτσης, Άννα Μοσχονά-Καλαμάρα, Θανάσης Μουτσόπουλος,
Λάμπρος Μπαλτσιώτης, Στρατής Μπουρνάζος, Αλέξης Οικονομίδης, Ελένη Παγκαλιά,
Νίκος Παναγιωτόπουλος, Αντιγόνη Παπαγεωργίου, Δημοσθένης
Παπαδάτος-Αναγνωστόπουλος, Γεράσιμος-Σοφοκλής Παπαδόπουλος, Γιάννης
Παπαθεοδώρου, Κωστής Παπαϊωάννου, Δημήτρης Παπανικολάου, Κλειώ Παπαπαντολέων,
Βασίλης Παπαστεργίου, Στάθης Παυλόπουλος, Πηνελόπη Πετσίνη, Γιώργος Πλειός,
Νίκος Ποταμιάνος, Νίκος Σαραντάκος, Νίκος Σιγάλας, Αθηνά Σκουλαρίκη, Γιάννης
Σταθάτος, Γιώργος Σταμπουλόπουλος, Μάνος Στεφανίδης, Ανδρέας Τάκης, Γιάννης Α.
Τασόπουλος, Θεόφιλος Τραμπούλης, Απόστολος Τσαλαπάτης, Μιχάλης Τσαπόγας, Στεριανή
Τσιντζιλώνη, Βάλια Τσιριγώτη, Αλκμήνη Φωτιάδου, Μαρία Χάλκου, Ιάσονας
Χανδρινός, Μικέλα Χαρτουλάρη, Βασιλική Χρήστου, Δημήτρης
Χριστόπουλος.
Γιώργος Ανδρίτσος, Κωστής Αντωνιάδης, Γιάννης Αντωνόπουλος, Mάνος Aυγερίδης,
Κωνσταντίνος Μ. Βαφειάδης, Άκης Γαβριηλίδης, Ειρήνη Γιανναρά, Γιάννης
Γκλαβίνας, Kατερίνα Δέδε, Ευδοκία Δεληπέτρου, Χρήστος Δερμεντζόπουλος, Δημήτρης
Δημούλης, Άννα-Μαρία Δρουμπούκη, Άκης Έβενης, Λεωνίδας Εμπειρίκος, Σπύρος
Κακουριώτης, Δημήτρης Καλοκύρης, Κώστας Καραβίδας, Γιώργος Καραηλίας, Αιμιλία
Καραλή, Κωστής Καρπόζηλος, Ορσαλία-Ελένη Κασσαβέτη, Κώστας Κατσάπης, Δημήτρης
Κεχρής, Γιώργος Κοκκώνης, Κωστής Κορνέτης, Αλίκη Κοσυφολόγου, Ελένη
Κυραμαργιού, Τάσος Κωστόπουλος, Μαρία Λούκα, Χρίστος Μάης, Μαργαρίτα Μαρκοβίτη,
Φώτης Μηλιώνης, Νίκος Μιχαλίτσης, Άννα Μοσχονά-Καλαμάρα, Θανάσης Μουτσόπουλος,
Λάμπρος Μπαλτσιώτης, Στρατής Μπουρνάζος, Αλέξης Οικονομίδης, Ελένη Παγκαλιά,
Νίκος Παναγιωτόπουλος, Αντιγόνη Παπαγεωργίου, Δημοσθένης
Παπαδάτος-Αναγνωστόπουλος, Γεράσιμος-Σοφοκλής Παπαδόπουλος, Γιάννης
Παπαθεοδώρου, Κωστής Παπαϊωάννου, Δημήτρης Παπανικολάου, Κλειώ Παπαπαντολέων,
Βασίλης Παπαστεργίου, Στάθης Παυλόπουλος, Πηνελόπη Πετσίνη, Γιώργος Πλειός,
Νίκος Ποταμιάνος, Νίκος Σαραντάκος, Νίκος Σιγάλας, Αθηνά Σκουλαρίκη, Γιάννης
Σταθάτος, Γιώργος Σταμπουλόπουλος, Μάνος Στεφανίδης, Ανδρέας Τάκης, Γιάννης Α.
Τασόπουλος, Θεόφιλος Τραμπούλης, Απόστολος Τσαλαπάτης, Μιχάλης Τσαπόγας, Στεριανή
Τσιντζιλώνη, Βάλια Τσιριγώτη, Αλκμήνη Φωτιάδου, Μαρία Χάλκου, Ιάσονας
Χανδρινός, Μικέλα Χαρτουλάρη, Βασιλική Χρήστου, Δημήτρης
Χριστόπουλος.
Θάνος Βερέμης
Η
αυτοτέλεια του αισθητικού και το χαμένο πολίτευμα της αρετής
αυτοτέλεια του αισθητικού και το χαμένο πολίτευμα της αρετής
Στο βιβλίο αυτό ο Θάνος Βερέμης
συνδυάζει τα ζητήματα αισθητικής με τις στοχεύσεις μιας ενάρετης κοινωνίας και
αναλύει μεγάλες παθογένειες του δημόσιου προβληματισμού. Ασχολείται με το
προνόμιο της καλλιτεχνικής δημιουργίας –την απαγκίστρωση από κάθε άλλη
σκοπιμότητα πλην της ομορφιάς– και με την κρισιμότητα της αναζήτησης της αρετής
στα σύγχρονα πολιτεύματα.
συνδυάζει τα ζητήματα αισθητικής με τις στοχεύσεις μιας ενάρετης κοινωνίας και
αναλύει μεγάλες παθογένειες του δημόσιου προβληματισμού. Ασχολείται με το
προνόμιο της καλλιτεχνικής δημιουργίας –την απαγκίστρωση από κάθε άλλη
σκοπιμότητα πλην της ομορφιάς– και με την κρισιμότητα της αναζήτησης της αρετής
στα σύγχρονα πολιτεύματα.
Καθώς ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης
θεωρούσαν ότι χρηστό πολίτευμα δεν νοείται χωρίς την αρετή ηγετών και πολιτών
και χωρίς τη διαρκή ανανέωση της αρετής αρχόντων και αρχομένων, είναι περίεργο
ότι στις μέρες μας το κεφάλαιο αυτό περίπου απουσιάζει από την πολιτική σκέψη.
Δεξιές και αριστερές ιδεολογίες αναζητούν αποκλειστικά τον Homo Economicus και
όχι τον ενάρετο βίο.
θεωρούσαν ότι χρηστό πολίτευμα δεν νοείται χωρίς την αρετή ηγετών και πολιτών
και χωρίς τη διαρκή ανανέωση της αρετής αρχόντων και αρχομένων, είναι περίεργο
ότι στις μέρες μας το κεφάλαιο αυτό περίπου απουσιάζει από την πολιτική σκέψη.
Δεξιές και αριστερές ιδεολογίες αναζητούν αποκλειστικά τον Homo Economicus και
όχι τον ενάρετο βίο.
Με παραδείγματα από την τέχνη και
την πολιτική, αλλά και με ερεθίσματα από την καθημερινή ζωή, το βιβλίο
κορυφώνεται με ένα αφήγημα εμπνευσμένο από την προσωπική μυθολογία του
συγγραφέα, ένα αφήγημα που συνοψίζει κάποιους από τους παραπάνω
προβληματισμούς, μέσα από μια μαρτυρία όμως λογοτεχνικά διατυπωμένη.
την πολιτική, αλλά και με ερεθίσματα από την καθημερινή ζωή, το βιβλίο
κορυφώνεται με ένα αφήγημα εμπνευσμένο από την προσωπική μυθολογία του
συγγραφέα, ένα αφήγημα που συνοψίζει κάποιους από τους παραπάνω
προβληματισμούς, μέσα από μια μαρτυρία όμως λογοτεχνικά διατυπωμένη.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ – ΙΣΤΟΡΙΑ
Γιώργος Α. Λεονταρίτης
Ο
Καραμανλής μού είπε… (Από τη σύγκρουση με το Στέμμα μέχρι την 21η Απριλίου – Τα
παρασκήνια μιας εποχής)
Καραμανλής μού είπε… (Από τη σύγκρουση με το Στέμμα μέχρι την 21η Απριλίου – Τα
παρασκήνια μιας εποχής)
Η σύγκρουση Καραμανλή-Ανακτόρων το1963 σηματοδότησε μια πολιτική κρίση που είχε αποτέλεσμα, σε πρώτη φάση, την
αποχώρηση του ιδρυτή της ΕΡΕ από την πολιτική και, σε δεύτερη, το κατρακύλισμα
προς τη δικτατορία. Τα γεγονότα μπορεί να είναι γνωστά, όμως, δεν έχει
επισημανθεί σε βάθος η τρικυμία που προκλήθηκε στους κόλπους της συντηρητικής
παράταξης από τη διάσταση μεταξύ των απόψεων του Κωνσταντίνου Καραμανλή με τον
Βασιλέα Παύλο και κυρίως με τη Βασίλισσα Φρειδερίκη. Κι ακόμα, η έντονη διαμάχη
μεταξύ των δημοσιογραφικών οργάνων που στήριζαν τον Καραμανλή.
Ο Γιώργος Α. Λεονταρίτης είχε την
ευκαιρία –λόγω προσωπικών γνωριμιών– να συζητήσει τα παρασκήνια αυτής της
κρίσιμης περιόδου με τον ίδιο τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον Σπύρο Θεοτόκη, τον
Παναγιώτη Κανελλόπουλο, τον Γεώργιο Ράλλη και άλλους πρωταγωνιστές της εποχής
εκείνης. Οι μαρτυρίες τους παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον, διότι –ενώ τότε
είχαν εμπιστευτικό χαρακτήρα– σήμερα φωτίζουν την «αθέατη πλευρά» της
ταραγμένης περιόδου που σημάδεψε την πορεία του τόπου. Στοιχεία από το απόρρητο
αρχείο του κορυφαίου αρθρογράφου της Δεξιάς Σάββα Κωνσταντόπουλου αλλά και
μαρτυρίες άλλων προσωπικοτήτων του Τύπου που στάθηκαν στο πλευρό της ΕΡΕ, όπως
του εκδότη της Βραδυνής Γεωργίου
Αθανασιάδη και του Βάσου Βασιλείου, όχι μόνο συμπληρώνουν το παζλ του τότε
πολιτικού σκηνικού, αλλά φέρνουν στο φως και τις ενδοκομματικές διαφορές που
προκάλεσε η φυγή του Καραμανλή στο Παρίσι.
ευκαιρία –λόγω προσωπικών γνωριμιών– να συζητήσει τα παρασκήνια αυτής της
κρίσιμης περιόδου με τον ίδιο τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον Σπύρο Θεοτόκη, τον
Παναγιώτη Κανελλόπουλο, τον Γεώργιο Ράλλη και άλλους πρωταγωνιστές της εποχής
εκείνης. Οι μαρτυρίες τους παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον, διότι –ενώ τότε
είχαν εμπιστευτικό χαρακτήρα– σήμερα φωτίζουν την «αθέατη πλευρά» της
ταραγμένης περιόδου που σημάδεψε την πορεία του τόπου. Στοιχεία από το απόρρητο
αρχείο του κορυφαίου αρθρογράφου της Δεξιάς Σάββα Κωνσταντόπουλου αλλά και
μαρτυρίες άλλων προσωπικοτήτων του Τύπου που στάθηκαν στο πλευρό της ΕΡΕ, όπως
του εκδότη της Βραδυνής Γεωργίου
Αθανασιάδη και του Βάσου Βασιλείου, όχι μόνο συμπληρώνουν το παζλ του τότε
πολιτικού σκηνικού, αλλά φέρνουν στο φως και τις ενδοκομματικές διαφορές που
προκάλεσε η φυγή του Καραμανλή στο Παρίσι.
ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ – ΒΙΟΓΡΑΦΙΕΣ
Κατερίνα Γώγου
Μου μοιάζει ο άνθρωπος με έναν ήλιο, που καίγεται από μόνος του
«Όπως και να ’χει, συνέντευξη ίσον
λούμπα. Δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι μέσα από τις “επαναστατικές”
απαντήσεις μου θα προκαλέσω ανατροπές. Αυτό το “μπες μέσα να τ’ αλλάξεις” δεν
περνάει πια. Πολύ απλά, η συνέντευξη είναι στριπτίζ μπροστά σ’ αλλήθωρα μάτια
μπανιστηριτζήδων αναγνωστών (ευτυχώς όχι όλων), μπροστά σ’ ανώμαλους σεξουαλικά
“ειδικούς” που τα ξέρουν όλα και, τέλος, μπροστά στους ειδεχθείς κριτικούς
τέχνης, που μη μπορώντας οι ίδιοι να κάνουν έργο και με το πρόσχημα της
καλοπροαίρετης κριτικής, εξοντώνουν τους πραγματικούς δημιουργούς, που, ακριβώς
επειδή είναι δημιουργοί, δεν έχουν πόστο, άρα δυνατότητα για αντίλογο.
λούμπα. Δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι μέσα από τις “επαναστατικές”
απαντήσεις μου θα προκαλέσω ανατροπές. Αυτό το “μπες μέσα να τ’ αλλάξεις” δεν
περνάει πια. Πολύ απλά, η συνέντευξη είναι στριπτίζ μπροστά σ’ αλλήθωρα μάτια
μπανιστηριτζήδων αναγνωστών (ευτυχώς όχι όλων), μπροστά σ’ ανώμαλους σεξουαλικά
“ειδικούς” που τα ξέρουν όλα και, τέλος, μπροστά στους ειδεχθείς κριτικούς
τέχνης, που μη μπορώντας οι ίδιοι να κάνουν έργο και με το πρόσχημα της
καλοπροαίρετης κριτικής, εξοντώνουν τους πραγματικούς δημιουργούς, που, ακριβώς
επειδή είναι δημιουργοί, δεν έχουν πόστο, άρα δυνατότητα για αντίλογο.
»Στη γη είναι όλα παλιά. Έχουν
ειπωθεί όλα. Εκείνο που σώνει τον άνθρωπο σε έναν βαθμό είναι η Τέχνη. Και η
Τέχνη γίνεται από μια μικρή κάστα ανθρώπων, είτε “διανοούμενων”, είτε “λαϊκών”,
που την καθοδηγεί, την εκφράζει και τελικά την λυμαίνεται, με το πρόσχημα ότι
αυτοί είναι που ξέρουν κι όλοι οι άλλοι είναι πρόβατα… Για μένα όμως, δεν
υπάρχει μεγαλύτερο έργο τέχνης από τον άνθρωπο που περπατάει ολομόναχος μέσα
στον χρόνο, με οδυνηρές συγκρούσεις μέσα του. Πράξη και όνειρο, ατομικό και
κοινωνικό, άσπρο και μαύρο. Μου μοιάζει ο άνθρωπος με έναν ήλιο, που καίγεται
από μόνος του. Και η Τέχνη σαν άρρωστος και γιατρός μαζί».
ειπωθεί όλα. Εκείνο που σώνει τον άνθρωπο σε έναν βαθμό είναι η Τέχνη. Και η
Τέχνη γίνεται από μια μικρή κάστα ανθρώπων, είτε “διανοούμενων”, είτε “λαϊκών”,
που την καθοδηγεί, την εκφράζει και τελικά την λυμαίνεται, με το πρόσχημα ότι
αυτοί είναι που ξέρουν κι όλοι οι άλλοι είναι πρόβατα… Για μένα όμως, δεν
υπάρχει μεγαλύτερο έργο τέχνης από τον άνθρωπο που περπατάει ολομόναχος μέσα
στον χρόνο, με οδυνηρές συγκρούσεις μέσα του. Πράξη και όνειρο, ατομικό και
κοινωνικό, άσπρο και μαύρο. Μου μοιάζει ο άνθρωπος με έναν ήλιο, που καίγεται
από μόνος του. Και η Τέχνη σαν άρρωστος και γιατρός μαζί».
Ένα βιβλίο που συγκεντρώνει τις
συνεντεύξεις και άλλα κείμενα της Κατερίνας Γώγου, όπου η σημαντική ποιήτρια
εκφράζει με τον κοφτερό και χειμαρρώδη λόγο της τη βαθιά αγωνία της για την
κοινωνία, την πολιτική, την τέχνη, τον συνάνθρωπο.
συνεντεύξεις και άλλα κείμενα της Κατερίνας Γώγου, όπου η σημαντική ποιήτρια
εκφράζει με τον κοφτερό και χειμαρρώδη λόγο της τη βαθιά αγωνία της για την
κοινωνία, την πολιτική, την τέχνη, τον συνάνθρωπο.
Σε επιμέλεια της Ευτυχίας
Παναγιώτου.
Παναγιώτου.
Ελευθέριος
Βενιζέλος και Μαρία Ελευθερίου: Η αλληλογραφία (1889-1990)
Βενιζέλος και Μαρία Ελευθερίου: Η αλληλογραφία (1889-1990)
Εισαγωγή:
Μ. Ζ. Κοπιδάκης
Μ. Ζ. Κοπιδάκης
Έκδοση επιστολών: Μαρία Καραγιάννη
Το 1878, με τη Σύμβαση της Χαλέπας,
η Πύλη αναγκάζεται να παραχωρήσει στην Κρήτη ημιαυτόνομο πολίτευμα. Ο Γενικός
Διοικητής διορίζεται από τον Σουλτάνο, αλλά η Γενική των Κρητών Συνέλευση εκλέγεται.
Στη Συνέλευση διαμορφώθηκαν δύο πολιτικοί σχηματισμοί: οι Συντηρητικοί και οι
Φιλελεύθεροι ή, επί το λαϊκότερον, «οι Καραβανάδες» και οι «Ξυπόλυτοι». Την
άνοιξη του 1889 ο εικοσιπενταετής δικηγόρος Ελευθέριος Βενιζέλος εκλέγεται
πληρεξούσιος με τους Φιλελεύθερους που κέρδισαν τις εκλογές. Στις συνεδριάσεις
απέδειξε αθρόα τη δύναμη της ρητορικής του αγχίνοιας. Όμως οι Συντηρητικοί,
εξοργισμένοι από την ήττα, προχώρησαν σε ένα άωρο επαναστατικό κίνημα, το
οποίον και κατεστάλη. Ο Ελευθέριος, που αν και διαφωνούσε στάθηκε αλληλέγγυος
προς τους επαναστάτες, για να μη συλληφθεί κατέφυγε στην Αθήνα, όπου
καταταλαιπωρήθηκε από το δριμύ ψύχος, την αβεβαιότητα και το μαράζι του έρωτα –
η μνηστή του Μαρία Ελευθερίου είχε παραμείνει στα Χανιά.
η Πύλη αναγκάζεται να παραχωρήσει στην Κρήτη ημιαυτόνομο πολίτευμα. Ο Γενικός
Διοικητής διορίζεται από τον Σουλτάνο, αλλά η Γενική των Κρητών Συνέλευση εκλέγεται.
Στη Συνέλευση διαμορφώθηκαν δύο πολιτικοί σχηματισμοί: οι Συντηρητικοί και οι
Φιλελεύθεροι ή, επί το λαϊκότερον, «οι Καραβανάδες» και οι «Ξυπόλυτοι». Την
άνοιξη του 1889 ο εικοσιπενταετής δικηγόρος Ελευθέριος Βενιζέλος εκλέγεται
πληρεξούσιος με τους Φιλελεύθερους που κέρδισαν τις εκλογές. Στις συνεδριάσεις
απέδειξε αθρόα τη δύναμη της ρητορικής του αγχίνοιας. Όμως οι Συντηρητικοί,
εξοργισμένοι από την ήττα, προχώρησαν σε ένα άωρο επαναστατικό κίνημα, το
οποίον και κατεστάλη. Ο Ελευθέριος, που αν και διαφωνούσε στάθηκε αλληλέγγυος
προς τους επαναστάτες, για να μη συλληφθεί κατέφυγε στην Αθήνα, όπου
καταταλαιπωρήθηκε από το δριμύ ψύχος, την αβεβαιότητα και το μαράζι του έρωτα –
η μνηστή του Μαρία Ελευθερίου είχε παραμείνει στα Χανιά.
Στην αλληλογραφία των μνηστευμένων
καταγράφονται φύρδην μίγδην πολιτικές εκτιμήσεις, αισθήματα παφλάζοντα,
αναπολήσεις, σχέδια για το κοινό μέλλον, προβλήματα της καθημερινότητας – εν
ολίγοις τα δημόσια και τα ιδιωτικά. Στην εκτενή «Εισαγωγή» του Μ. Ζ. Κοπιδάκη
σχολιάζονται οι πτυχές του Κρητικού Ζητήματος, η αλληλουχία των γεγονότων, η
επανάκαμψη του ισλαμικού φανατισμού και η αποτυχία της οθωμανοποίησης των
χριστιανών. Κάπως αναλυτικότερα διερευνώνται η «άχαρις διαμονή» στην Αθήνα, η
επίπονη ενασχόληση του Ελευθερίου Βενιζέλου με την εκμάθηση της Γαλλικής, και
οι προσωπικότητες του «αισθηματία» πολιτικού και της συμπονετικής Μαρίας.
καταγράφονται φύρδην μίγδην πολιτικές εκτιμήσεις, αισθήματα παφλάζοντα,
αναπολήσεις, σχέδια για το κοινό μέλλον, προβλήματα της καθημερινότητας – εν
ολίγοις τα δημόσια και τα ιδιωτικά. Στην εκτενή «Εισαγωγή» του Μ. Ζ. Κοπιδάκη
σχολιάζονται οι πτυχές του Κρητικού Ζητήματος, η αλληλουχία των γεγονότων, η
επανάκαμψη του ισλαμικού φανατισμού και η αποτυχία της οθωμανοποίησης των
χριστιανών. Κάπως αναλυτικότερα διερευνώνται η «άχαρις διαμονή» στην Αθήνα, η
επίπονη ενασχόληση του Ελευθερίου Βενιζέλου με την εκμάθηση της Γαλλικής, και
οι προσωπικότητες του «αισθηματία» πολιτικού και της συμπονετικής Μαρίας.
Νίκος Παπανδρέου
Ανδρέας Παπανδρέου: ο
οικονομολόγος
οικονομολόγος
«Τι είδους οικονομολόγος
ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου; Για πολλούς που βρίσκονται έξω από την ακαδημαϊκή
κοινότητα και ίσως και για ορισμένους μέσα σε αυτήν που δεν γνωρίζουν ωστόσο το
ακαδημαϊκό του έργο, υπάρχει η εντύπωση ότι ήταν πάντα μαρξιστής. Πιθανόν να
έχουν ακούσει ότι στα νιάτα του ήταν τροτσκιστής. Σίγουρα γνωρίζουν ότι ίδρυσε
ένα σοσιαλιστικό κόμμα του οποίου ηγήθηκε. Ορισμένοι ίσως να έχουν ακούσει τον
τίτλο Πατερναλιστικός Καπιταλισμός, που είναι ένα από τα δεκαπέντε
βιβλία του. Ο τίτλος του βιβλίου ενισχύει την εντύπωση ότι ήταν αιρετικός,
επικριτής του συστήματος. Και φυσικά και ήταν. […]
ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου; Για πολλούς που βρίσκονται έξω από την ακαδημαϊκή
κοινότητα και ίσως και για ορισμένους μέσα σε αυτήν που δεν γνωρίζουν ωστόσο το
ακαδημαϊκό του έργο, υπάρχει η εντύπωση ότι ήταν πάντα μαρξιστής. Πιθανόν να
έχουν ακούσει ότι στα νιάτα του ήταν τροτσκιστής. Σίγουρα γνωρίζουν ότι ίδρυσε
ένα σοσιαλιστικό κόμμα του οποίου ηγήθηκε. Ορισμένοι ίσως να έχουν ακούσει τον
τίτλο Πατερναλιστικός Καπιταλισμός, που είναι ένα από τα δεκαπέντε
βιβλία του. Ο τίτλος του βιβλίου ενισχύει την εντύπωση ότι ήταν αιρετικός,
επικριτής του συστήματος. Και φυσικά και ήταν. […]
»Μελετώντας τον Ανδρέα,
μαθαίνει κανείς για την εξέλιξή της οικονομικής επιστήμης από τον Δεύτερο
Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά. Ο Ανδρέας ήταν μέλος της πρώτης γενιάς οικονομολόγων
της μεταπολεμικής περιόδου. Ήταν δηλαδή παρών στο “Επταήμερο” της Γέννησης της
Οικονομικής Επιστήμης και μαζί με άλλους, έπλασε και εκείνος κατιτίς απ’ τον
«αρχέγονο» πηλό της δημιουργίας».
μαθαίνει κανείς για την εξέλιξή της οικονομικής επιστήμης από τον Δεύτερο
Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά. Ο Ανδρέας ήταν μέλος της πρώτης γενιάς οικονομολόγων
της μεταπολεμικής περιόδου. Ήταν δηλαδή παρών στο “Επταήμερο” της Γέννησης της
Οικονομικής Επιστήμης και μαζί με άλλους, έπλασε και εκείνος κατιτίς απ’ τον
«αρχέγονο» πηλό της δημιουργίας».
(ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ
ΥΓΕΙΑΣ
ΥΓΕΙΑΣ
Εμμανουέλα Μπραουδάκη, Βίκυ Ναούμ, Ηλίας Κυριόπουλος,
Ελευθερία Καραμπλή, Κώστας Αθανασάκης, Ελπίδα Πάβη, Γιάννης Κυριόπουλος
Ελευθερία Καραμπλή, Κώστας Αθανασάκης, Ελπίδα Πάβη, Γιάννης Κυριόπουλος
Πολιτικές διαχείρισης
των γενοσήμων φαρμάκων στην Ελλάδα
των γενοσήμων φαρμάκων στην Ελλάδα
Η εφαρμογή πληθώρας μέτρων με έμφαση
στον άμεσο έλεγχο του επιπέδου της φαρμακευτικής δαπάνης έχει αποτελέσει κύριο
πυλώνα παρέμβασης της πολιτικής συγκράτησης του κόστους στη χώρα μας. Ωστόσο η
επίτευξη των στρατηγικών στόχων ενός συστήματος υγείας προϋποθέτει τη
διαμόρφωση ενός ολοκληρωμένου ρεαλιστικού αναπτυξιακού σχεδίου το οποίο δεν θα
λαμβάνει μόνο βραχυπρόθεσμο χαρακτήρα.
στον άμεσο έλεγχο του επιπέδου της φαρμακευτικής δαπάνης έχει αποτελέσει κύριο
πυλώνα παρέμβασης της πολιτικής συγκράτησης του κόστους στη χώρα μας. Ωστόσο η
επίτευξη των στρατηγικών στόχων ενός συστήματος υγείας προϋποθέτει τη
διαμόρφωση ενός ολοκληρωμένου ρεαλιστικού αναπτυξιακού σχεδίου το οποίο δεν θα
λαμβάνει μόνο βραχυπρόθεσμο χαρακτήρα.
Η έννοια όμως του ολοκληρωμένου
σχεδίου στην αγορά του φαρμάκου φαίνεται να αποτελεί μια περίπλοκη και
πολυδιάστατη διαδικασία, δεδομένης της συνύπαρξης τριών διαφορετικών υποαγορών,
ήτοι των γενοσήμων, των εκτός και των εντός προστασίας φαρμάκων. Υπό το πρίσμα
αυτό, μια συνεκτική πολιτική φαρμάκου οφείλει να συμπεριλάβει και τις τρεις
υποαγορές στη διαδικασία ανάπτυξης του στρατηγικού και επιχειρησιακού της
σχεδιασμού.
σχεδίου στην αγορά του φαρμάκου φαίνεται να αποτελεί μια περίπλοκη και
πολυδιάστατη διαδικασία, δεδομένης της συνύπαρξης τριών διαφορετικών υποαγορών,
ήτοι των γενοσήμων, των εκτός και των εντός προστασίας φαρμάκων. Υπό το πρίσμα
αυτό, μια συνεκτική πολιτική φαρμάκου οφείλει να συμπεριλάβει και τις τρεις
υποαγορές στη διαδικασία ανάπτυξης του στρατηγικού και επιχειρησιακού της
σχεδιασμού.
Στο πλαίσιο αυτό, το παρόν βιβλίο
εστιάζει στην αναζήτηση κατάλληλων στην ελληνική πραγματικότητα παρεμβάσεων στη
μη προστατευμένη αγορά του φαρμάκου, οι οποίες θα επιτρέψουν τη μέγιστη
αξιοποίηση των θετικών αποτελεσμάτων που δύνανται να φέρουν τα γενόσημα φάρμακα
στο σύστημα υγείας. Η μεθοδολογική προσέγγιση που ακολουθήθηκε στο παρόν βιβλίο
στηρίζεται στην ανάλυση των ευρωπαϊκών πρακτικών και στη μελέτη των πιθανών
επιπτώσεων των εφαρμοζόμενων μέτρων, λαμβάνοντας υπόψη τη διαφοροποίηση των
διαφόρων συστημάτων υγείας και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Ελλάδας.
εστιάζει στην αναζήτηση κατάλληλων στην ελληνική πραγματικότητα παρεμβάσεων στη
μη προστατευμένη αγορά του φαρμάκου, οι οποίες θα επιτρέψουν τη μέγιστη
αξιοποίηση των θετικών αποτελεσμάτων που δύνανται να φέρουν τα γενόσημα φάρμακα
στο σύστημα υγείας. Η μεθοδολογική προσέγγιση που ακολουθήθηκε στο παρόν βιβλίο
στηρίζεται στην ανάλυση των ευρωπαϊκών πρακτικών και στη μελέτη των πιθανών
επιπτώσεων των εφαρμοζόμενων μέτρων, λαμβάνοντας υπόψη τη διαφοροποίηση των
διαφόρων συστημάτων υγείας και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Ελλάδας.
Υπό το πρίσμα αυτό, τόσο η πλήρης
αποτύπωση της αποτελεσματικότητας της πολιτικής γενοσήμων σε διεθνές επίπεδο,
όσο και η παράλληλη μελέτη της ελληνικής αγοράς του φαρμάκου επέτρεψαν την
ανεύρεση κατάλληλων εναλλακτικών παρέμβασης. Οι παρεμβάσεις αυτές εστιάζουν στη
συμπεριφορά των διαμορφωτών της ζήτησης και της προσφοράς και δύνανται να
λειτουργήσουν συνδυαστικά προς μια κατεύθυνση πλήρους αξιοποίησης των θετικών
στοιχείων των γενοσήμων φαρμάκων, με σκοπό την επίτευξη των κύριων στόχων της
φαρμακευτικής πολιτικής και της πολιτικής υγείας.
αποτύπωση της αποτελεσματικότητας της πολιτικής γενοσήμων σε διεθνές επίπεδο,
όσο και η παράλληλη μελέτη της ελληνικής αγοράς του φαρμάκου επέτρεψαν την
ανεύρεση κατάλληλων εναλλακτικών παρέμβασης. Οι παρεμβάσεις αυτές εστιάζουν στη
συμπεριφορά των διαμορφωτών της ζήτησης και της προσφοράς και δύνανται να
λειτουργήσουν συνδυαστικά προς μια κατεύθυνση πλήρους αξιοποίησης των θετικών
στοιχείων των γενοσήμων φαρμάκων, με σκοπό την επίτευξη των κύριων στόχων της
φαρμακευτικής πολιτικής και της πολιτικής υγείας.
Γιάννης Κυριόπουλος
Θεωρία και πολιτική στην
υγεία και την ιατρική περίθαλψη
υγεία και την ιατρική περίθαλψη
Το βιβλίο αυτό είναι το αποτέλεσμα
μιας μακρόχρονης διαδικασίας προβληματισμών και συζητήσεων σχετικά με τη φύση
και το χαρακτήρα της υγείας, της κλινικής ιατρικής και της φροντίδας για την
υγεία, όπως εμφανίζονται ιδιαίτερα τις τελευταίες δεκαετίες του 20ού και στην
αυγή του 21ου αιώνα. Στο εγχείρημα αυτό επιχειρείται η ανίχνευση και
αποσαφήνιση του πεδίου διαμόρφωσης των εννοιών της υγείας και της αρρώστιας, η
επιστημολογική διερεύνηση και ο έλεγχος της επιστημονικότητας της κλινικής
πρακτικής, η εξέταση των διαδικασιών κοινωνικής παραγωγής της υγείας και της
νόσου, οι επιπτώσεις της ασφάλισης υγείας και της τεχνολογίας στη συγκρότηση
της βιομηχανίας ιατρικής περίθαλψης, ο κοινωνικός ρόλος του υγειονομικού τομέα,
καθώς και οι πολιτικές και ιδεολογικές διαστάσεις των φαινομένων αυτών.
μιας μακρόχρονης διαδικασίας προβληματισμών και συζητήσεων σχετικά με τη φύση
και το χαρακτήρα της υγείας, της κλινικής ιατρικής και της φροντίδας για την
υγεία, όπως εμφανίζονται ιδιαίτερα τις τελευταίες δεκαετίες του 20ού και στην
αυγή του 21ου αιώνα. Στο εγχείρημα αυτό επιχειρείται η ανίχνευση και
αποσαφήνιση του πεδίου διαμόρφωσης των εννοιών της υγείας και της αρρώστιας, η
επιστημολογική διερεύνηση και ο έλεγχος της επιστημονικότητας της κλινικής
πρακτικής, η εξέταση των διαδικασιών κοινωνικής παραγωγής της υγείας και της
νόσου, οι επιπτώσεις της ασφάλισης υγείας και της τεχνολογίας στη συγκρότηση
της βιομηχανίας ιατρικής περίθαλψης, ο κοινωνικός ρόλος του υγειονομικού τομέα,
καθώς και οι πολιτικές και ιδεολογικές διαστάσεις των φαινομένων αυτών.
Το εγχείρημα αυτό αποτελεί ένα
«τέχνασμα» για την αποκάλυψη των contradictio in terminis στην κλασική
βιοϊατρική θεωρία και τη συναφή ρητορική της, και ταυτοχρόνως για την ανάδειξη
των μειζόνων αλλαγών στις αντιλήψεις μας με επίκεντρο την «επιστημονικοποίηση»
της κλινικής ιατρικής και την ταυτόχρονη διευκρίνιση και προσπάθεια διαμόρφωσης
ερμηνευτικού υποδείγματος για τα φαινόμενα της υγείας και της νόσου, καθώς και
για τις διεργασίες διά των οποίων επιτυγχάνεται η παραγωγή και η διανομή της
φροντίδας για την υγεία, η οποία εμπεριέχει συνιστώσες επιστημολογικής, ιδεολογικής
και πολιτικής φύσης, ενώ παραλλήλως αναδεικνύονται οι θεμελιώδεις αρχές της
ιατρικής αποτελεσματικότητας, της οικονομικής αποδοτικότητας, της ισότητας και
της κοινωνικής δικαιοσύνης ως κριτήρια για τη δέσμευση και την κατανομή των
σπάνιων πόρων στην υγεία και στη διανομή της ιατρικής περίθαλψης.
«τέχνασμα» για την αποκάλυψη των contradictio in terminis στην κλασική
βιοϊατρική θεωρία και τη συναφή ρητορική της, και ταυτοχρόνως για την ανάδειξη
των μειζόνων αλλαγών στις αντιλήψεις μας με επίκεντρο την «επιστημονικοποίηση»
της κλινικής ιατρικής και την ταυτόχρονη διευκρίνιση και προσπάθεια διαμόρφωσης
ερμηνευτικού υποδείγματος για τα φαινόμενα της υγείας και της νόσου, καθώς και
για τις διεργασίες διά των οποίων επιτυγχάνεται η παραγωγή και η διανομή της
φροντίδας για την υγεία, η οποία εμπεριέχει συνιστώσες επιστημολογικής, ιδεολογικής
και πολιτικής φύσης, ενώ παραλλήλως αναδεικνύονται οι θεμελιώδεις αρχές της
ιατρικής αποτελεσματικότητας, της οικονομικής αποδοτικότητας, της ισότητας και
της κοινωνικής δικαιοσύνης ως κριτήρια για τη δέσμευση και την κατανομή των
σπάνιων πόρων στην υγεία και στη διανομή της ιατρικής περίθαλψης.
ΤΕΧΝΗ
TSEKLENIS – Τα χρόνια της μόδας / The Fashion Years (Δίγλωσση έκδοση)
Επιμέλεια:
Δημήτρης Ξανθούλης
Δημήτρης Ξανθούλης
«Το έργο του σχεδιαστή Γιάννη Τσεκλένη συνέβαλε σημαντικά στην ελληνική μόδα και στην παραγωγή σχεδίων και είχε ως αποτέλεσμα να επηρεάσει σημαντικά τόσο την εθνική όσο και τη διεθνή παραγωγή.
»Οι συλλογές του παρουσιάστηκαν σε πολυάριθμα άρθρα τόσο στον διεθνή όσο και τον ελληνικό Τύπο, κυρίως λόγω της σχεδόν πάντοτε επίκαιρης θεματολογίας τους. Στην Ελλάδα θεωρείται πρωτοπόρος στην εφαρμογή καινοτόμων μεθόδων, τόσο στο design όσο και στο franchising και στο licensing.
»Η ενδυματολογική παραγωγή του αποτελεί ένα από τα πρωιμότερα δείγματα παράλληλης ανάπτυξης του προϊόντος και της ελληνικής βιομηχανίας. Η θεματολογία του ακολουθεί τις επιταγές της ευρωπαϊκής μόδας συνδυάζοντάς τες πολύ συχνά με τον ελληνικό πολιτισμό.
»Παρά το γεγονός ότι πολλά από τα ενδύματά του δεν μπορούν να κατηγοριοποιηθούν, ο Γιάννης Τσεκλένης θεωρείται ο σχεδιαστής που μετέτρεψε το ένδυμα σε μήνυμα».
ΝΟΛΗ ΜΩΥΣΗ (απόσπασμα από το βιβλίο)
Ένα αφιέρωμα στον
διάσημο και πολυβραβευμένο Έλληνα σχεδιαστή μόδας, φόρος τιμής σ’ έναν σπουδαίο
δημιουργό, ένα βιβλίο όπου παρουσιάζονται κορυφαία έργα της σημαντικής διαδρομής
του.
διάσημο και πολυβραβευμένο Έλληνα σχεδιαστή μόδας, φόρος τιμής σ’ έναν σπουδαίο
δημιουργό, ένα βιβλίο όπου παρουσιάζονται κορυφαία έργα της σημαντικής διαδρομής
του.
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
/ ΓΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΕΣ
/ ΓΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΕΣ
Χρήστος
Α. Καρακόλης
Α. Καρακόλης
Φυσική / Τετράδια 10-15
Τα Τετράδια Φυσικής του Χρήστου
Καρακόλη αναφέρονται στο σύνολο των Φυσικών Φαινομένων που μπορούν και που θα
έπρεπε να διδαχθούν στους μαθητές του Λυκείου, θετικού προσανατολισμού.
Καρακόλη αναφέρονται στο σύνολο των Φυσικών Φαινομένων που μπορούν και που θα
έπρεπε να διδαχθούν στους μαθητές του Λυκείου, θετικού προσανατολισμού.
Φέτος θα κυκλοφορήσουν τα Τετράδια 10-15. Πιο συγκεκριμένα:
Τετράδιο 10: Ηλεκτρομαγνητισμός I – Κυκλώματα συνεχούς ρεύματος, Τετράδιο 11:
Ηλεκτρομαγνητισμός II – Φαινόμενα ηλεκτρομαγνητικής επαγωγής, Τετράδιο 12:
Περιοδικά φαινόμενα II – Ηλεκτρομαγνητισμός III – Εναλλασσόμενα ρεύματα, Τετράδιο 13:
Ρευστά I – Στατική των υγρών – Δυναμική των υγρών και των αερίων, Τετράδιο 14:
Θερμοκρασία – Θερμότητα, Τετράδιο 15: Κινητική θεωρία των αερίων –
Θερμοδυναμική.
Ηλεκτρομαγνητισμός II – Φαινόμενα ηλεκτρομαγνητικής επαγωγής, Τετράδιο 12:
Περιοδικά φαινόμενα II – Ηλεκτρομαγνητισμός III – Εναλλασσόμενα ρεύματα, Τετράδιο 13:
Ρευστά I – Στατική των υγρών – Δυναμική των υγρών και των αερίων, Τετράδιο 14:
Θερμοκρασία – Θερμότητα, Τετράδιο 15: Κινητική θεωρία των αερίων –
Θερμοδυναμική.
ΠΡΩΤΗ
ΑΝΑΓΝΩΣΗ / ΑΠΡΟΣΜΕΝΟΙ ΦΙΛΟΙ
ΑΝΑΓΝΩΣΗ / ΑΠΡΟΣΜΕΝΟΙ ΦΙΛΟΙ
Βασίλης Παπαθεοδώρου
Σερ Αμί, το περιστέρι
του πολέμου
του πολέμου
Εικονογράφηση: Λίλα Καλογερή
Μια ιστορία αυτοθυσίας και βαθιάς αίσθησης του καθήκοντος,
που συνέβη το 1918, στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, σε πεδίο μάχης στη Γαλλία. Ένα
εκπαιδευμένο περιστέρι, περνά πάνω από τις γραμμές του εχθρού, τραυματίζεται
βαριά από τα πυρά, αλλά καταφέρνει να μεταφέρει το μήνυμα απόγνωσης των
αποκλεισμένων στρατιωτών στο αρχηγείο τους κι έτσι τελικά να τους σώσει. Η Σερ
Αμί («αγαπητός φίλος») τιμήθηκε αργότερα με μετάλλιο για την ηρωική της πράξη.
που συνέβη το 1918, στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, σε πεδίο μάχης στη Γαλλία. Ένα
εκπαιδευμένο περιστέρι, περνά πάνω από τις γραμμές του εχθρού, τραυματίζεται
βαριά από τα πυρά, αλλά καταφέρνει να μεταφέρει το μήνυμα απόγνωσης των
αποκλεισμένων στρατιωτών στο αρχηγείο τους κι έτσι τελικά να τους σώσει. Η Σερ
Αμί («αγαπητός φίλος») τιμήθηκε αργότερα με μετάλλιο για την ηρωική της πράξη.
Η σειρά «Απρόσμενοι
Φίλοι» απευθύνεται σε παιδιά προσχολικής και πρωτοσχολικής ηλικίας. Οι ιστορίες
είναι βασισμένες σε πραγματικά περιστατικά ηρωισμού, πίστης και αφοσίωσης ζώων,
ενώ κάθε βιβλίο περιλαμβάνει παράρτημα με τα πραγματικά γεγονότα, καθώς και
βασικές γνώσεις σχετικές με την κάθε ιστορία.
Φίλοι» απευθύνεται σε παιδιά προσχολικής και πρωτοσχολικής ηλικίας. Οι ιστορίες
είναι βασισμένες σε πραγματικά περιστατικά ηρωισμού, πίστης και αφοσίωσης ζώων,
ενώ κάθε βιβλίο περιλαμβάνει παράρτημα με τα πραγματικά γεγονότα, καθώς και
βασικές γνώσεις σχετικές με την κάθε ιστορία.
ΓΕΦΥΡΕΣ: ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΓΙΑ ΝΕΟΥΣ
Ματίνα Παναγιωτελίδου
Μια τηγανιά πατάτες
Πόσο ήρωας πρέπει να είσαι για να διασχίσεις με επιτυχία
το επικίνδυνο μονοπάτι που οδηγεί από την εφηβεία στην ενηλικίωση; Τι θα σε
βοηθήσει όταν η ζωή μοιάζει να σου παίζει άσχημα παιχνίδια;
το επικίνδυνο μονοπάτι που οδηγεί από την εφηβεία στην ενηλικίωση; Τι θα σε
βοηθήσει όταν η ζωή μοιάζει να σου παίζει άσχημα παιχνίδια;
Η δεκαπεντάχρονη Ζωή νιώθει ασφυκτικά στο διαμέρισμά της
στην Αθήνα. Οι χωρισμένοι γονείς της δείχνουν να την παραμελούν, καθώς είναι
βουτηγμένοι στις δικές τους έγνοιες. Δραπετεύει λοιπόν από ό,τι την πληγώνει
και αναζητά καταφύγιο στο χωριό της γιαγιάς της Άννας, όπου ονειρεύεται να
περάσει ένα ήρεμο καλοκαίρι.
στην Αθήνα. Οι χωρισμένοι γονείς της δείχνουν να την παραμελούν, καθώς είναι
βουτηγμένοι στις δικές τους έγνοιες. Δραπετεύει λοιπόν από ό,τι την πληγώνει
και αναζητά καταφύγιο στο χωριό της γιαγιάς της Άννας, όπου ονειρεύεται να
περάσει ένα ήρεμο καλοκαίρι.
Στο χωριό θα συνδεθεί με τον Γιάννη, έναν δεκαοχτάχρονο
Ελληνοαιγύπτιο, και λίγο αργότερα με τον Άλεξ και τη Νίνα, δύο αδέρφια από την
Αθήνα. Καθένας από τους νέους της φίλους ακολουθεί τους δικούς του κώδικες και
η Ζωή σύντομα θα χρειαστεί να διαλέξει ανάμεσά τους.
Ελληνοαιγύπτιο, και λίγο αργότερα με τον Άλεξ και τη Νίνα, δύο αδέρφια από την
Αθήνα. Καθένας από τους νέους της φίλους ακολουθεί τους δικούς του κώδικες και
η Ζωή σύντομα θα χρειαστεί να διαλέξει ανάμεσά τους.
Μια σειρά από δραματικά γεγονότα θα κλονίσουν τον ψυχικό
της κόσμο. Για να ισορροπήσει, θα χρειαστεί να κατανοήσει, να συγχωρέσει και να
δώσει δεύτερες ευκαιρίες φτιάχνοντας έναν καινούργιο, πιο ώριμο εαυτό. Θα τα
καταφέρει; Με ποιο τίμημα; Πόσο επώδυνος μπορεί να είναι ο δρόμος προς την
ενηλικίωση;
της κόσμο. Για να ισορροπήσει, θα χρειαστεί να κατανοήσει, να συγχωρέσει και να
δώσει δεύτερες ευκαιρίες φτιάχνοντας έναν καινούργιο, πιο ώριμο εαυτό. Θα τα
καταφέρει; Με ποιο τίμημα; Πόσο επώδυνος μπορεί να είναι ο δρόμος προς την
ενηλικίωση;
Το πρώτο μυθιστόρημα της Ματίνας Παναγιωτελίδου μιλά για
τις ανατροπές και τα ρίσκα στις ζωές των εφήβων. Για τη φάση εκείνη της ζωής
τους που χρειάζεται να μείνουν πιστοί στον εαυτό τους, αλλά συγχρόνως να
συμφιλιωθούν με τον κόσμο των ενηλίκων προσπαθώντας να βρουν την ισορροπία
τους.
τις ανατροπές και τα ρίσκα στις ζωές των εφήβων. Για τη φάση εκείνη της ζωής
τους που χρειάζεται να μείνουν πιστοί στον εαυτό τους, αλλά συγχρόνως να
συμφιλιωθούν με τον κόσμο των ενηλίκων προσπαθώντας να βρουν την ισορροπία
τους.
Βασίλης Παπαθεοδώρου
Τη νύχτα που έσβησαν τ’
αστέρια
αστέρια
Τη νύχτα της 20ής Γενάρη η Λένα Μανιέ, μαθήτρια της Γ΄
Λυκείου, εξαφανίζεται.
Λυκείου, εξαφανίζεται.
Κανείς δεν ξέρει το γιατί, κανείς δεν έχει καταλάβει
κάτι, σε κανέναν δεν έχει πει τίποτα. Το γεγονός αυτό δρα καταλυτικά τις μέρες
που ακολουθούν στις σχέσεις συγγενών, φίλων και γνωστών της, καθώς όλοι
αναρωτιούνται για τον δικό τους ρόλο σε αυτήν την εξαφάνιση, αλλά προπάντων για
τον ρόλο των υπολοίπων. Εννιά άτομα, εννιά αφηγητές προσπαθούν να
δικαιολογήσουν, να συγκαλύψουν, να κατηγορήσουν. Και καθώς περνά ο καιρός οι
σχέσεις τους δοκιμάζονται, αλλάζουν, καταρρέουν.
κάτι, σε κανέναν δεν έχει πει τίποτα. Το γεγονός αυτό δρα καταλυτικά τις μέρες
που ακολουθούν στις σχέσεις συγγενών, φίλων και γνωστών της, καθώς όλοι
αναρωτιούνται για τον δικό τους ρόλο σε αυτήν την εξαφάνιση, αλλά προπάντων για
τον ρόλο των υπολοίπων. Εννιά άτομα, εννιά αφηγητές προσπαθούν να
δικαιολογήσουν, να συγκαλύψουν, να κατηγορήσουν. Και καθώς περνά ο καιρός οι
σχέσεις τους δοκιμάζονται, αλλάζουν, καταρρέουν.
Το μυθιστόρημα Τη
νύχτα που έσβησαν τ’ αστέρια είναι ένα βιβλίο με αγωνία και με χιούμορ,
αλλά και ένα αφήγημα-καθρέφτης όσων ζούμε και δεν τολμάμε να παραδεχτούμε.
νύχτα που έσβησαν τ’ αστέρια είναι ένα βιβλίο με αγωνία και με χιούμορ,
αλλά και ένα αφήγημα-καθρέφτης όσων ζούμε και δεν τολμάμε να παραδεχτούμε.
Please follow and like us:
678
124
20