Η Αμέλια Έρχαρτ πέρασε στην ιστορία ως μία πρωτοπόρος της αεροπορίας και της γυναικείας χειραφέτησης. Είναι η πρώτη γυναίκα που διέσχισε πετώντας τον Ατλαντικό Ωκεανό, ενώ επιχείρησε να επαναλάβει το θρίαμβό της κάνοντας το γύρο του κόσμου με αεροπλάνο. Οπότε και εξαφανίστηκε πάνω από τον κεντρικό Ειρηνικό Ωκεανό. Ερευνητές υποστηρίζουν ύστερα από 80 χρόνια ότι επιτέλους βρέθηκαν τα οστά της.

Το ημερολόγιο έγραφε 2 Ιουλίου 1937 όταν η Έρχαρντ εξαφανίστηκε κοντά στη νήσο Χάουλαντ, αφήνοντας με κομμένη την ανάσα εκατομμύρια ανθρώπους που παρακολουθούσαν την υλοποίηση ενός ακόμη άθλου από την πρωτοπόρο πιλότο. Ο θάνατός της δηλώθηκε στις 5 Ιανουαρίου 1939, ωστόσο στα χρόνια που μεσολάβησαν η σορός της δεν βρέθηκε ποτέ, ούτε δόθηκαν απαντήσεις για το τραγικό τέλος της.

Η ιστορία της Έρχαρντ έκτοτε γοητεύει το συλλογικό υποσυνείδητο και η εξαφάνισή της συνοδεύεται από δεκάδες θεωρίες, με την επικρατέστερη να υποστηρίζει ότι την κρατούσαν όμηρο στην Ιαπωνία.

Η σύγχρονη τεχνολογία φαίνεται ωστόσο να δίνει απάντηση και σε αυτό το αναπάντητο “μυστήριο” της ιστορίας.

Σύμφωνα με νέα επιστημονική μελέτη, οστά που είχαν ανακαλυφθεί το 1940 στη νήσο Νικουμαρόρο, γνωστή και ως νήσο Γκάρντνερ, 1.200 μίλια από τις νήσους Μάρσαλ, ανήκουν στην ατρόμητη πιλότο και όχι σε άνδρα όπως είχε αρχικά εκτιμηθεί.

Σύμφωνα με την ιατροδικαστική εξέταση του 1941, που πραγματοποίησε ο δρ Ντέιβιντ Χούντλες από τα νησιά Φίτζι, οι αναλογίες των οστών οδηγούσαν με βεβαιότητα στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο για άνδρα.

Η ανατροπή ήρθε εν έτει 2018 ωστόσο, με τον επίτιμο καθηγητή Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμο του Τενεσί, Ρίτσαρντ Γιαντς, να υποστηρίζει ότι με τα σημερινά τεχνολογικά μέσα τα αποτελέσματα είναι διαφορετικά.

Σε μελέτη του που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Forensic Anthropology, υποστηρίζει ότι οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν το 1941 για τον προσδιορισμό του φύλου ήταν ανεπαρκείς.

Αν και τα 13 οστά που βρέθηκαν τότε έχουν χαθεί εδώ και χρόνια, ο δρ Γιαντς μελέτησε φωτογραφίες της πιλότου, εξέτασε τις διαστάσεις των ρούχων της και συνέκρινε τις μετρήσεις του Χούντλες με δεδομένα από άλλους 2.276 ανθρώπους για να καταλήξει στο συμπέρασμά του. “Η Έρχαρτ μοιάζει περισσότερο στα οστά του Νικουμαρόρο από το 99% των άλλων ατόμων σε ένα μεγάλο δείγμα αναφοράς. Αυτό υποστηρίζει βάσιμα το συμπέρασμα ότι τα οστά του Νικουμαρόρο ανήκαν στην Αμέλια Έρχαρτ».

Ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο: Στην πρώτη μελέτη αναφερόταν ότι τα οστά που βρέθηκαν ανήκαν σε ενήλικα άνδρα ύψους 1,69 μ. Ωστόσ, ο συγκυβερνήτης της Έρχαρτ, Φρεντ Νούναν, είχε ύψος 1,90 μ. Αντίθετα, η ίδια είχε ύψος 1,70, σύμφωνα με την άδεια οδηγήσεώς της.

Η Αμερικανίδα πιλότος θεωρείται πλέον μια από τις σημαντικότερες γυναίκες του 20 αιώνα. Είναι η πρώτη γυναίκα που τιμήθηκε με παράσημο επειδή διέσχισε τον Ατλαντικό, έσπασε κάθε πιθανό ρεκόρ ως πιλότος, έγραψε βιβλία που γνώρισαν τεράστια επιτυχία και ίδρυσε μία οργάνωση που βοήθησε άλλες γυναίκες πιλότους να κυνηγήσουν το όνειρό τους.

Όταν αντίκρισε για πρώτη φορά αεροπλάνο, σε παιδική ηλικία, το αποκάλεσε μια μάζα από σκουριασμένα σίδερα. Λίγα χρόνια αργότερα, όταν η Αμέλια Έρχαρτ, χρειάστηκε να μπει σε αεροπλάνο, για να συναντήσει τον πατέρα της και πέταξε για πρώτη φορά, ένιωσε ότι αυτό ήταν το πεπρωμένο της. Παράτησε τις σπουδές της στην Ιατρική και ξεκίνησε αμέσως μαθήματα πιλότου.

  Πόλεμο Οι γονείς της ανήκαν στον δικαστικό κλάδο. Η ίδια αφού αποφοίτησε από το γυμνάσιο εργάστηκε εθελοντικά ως νοσοκόμα κατά τη διάρκεια του Α Παγκοσμίου Πολέμου. Εκεί ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο η αγάπη της για την περιπέτεια και τα αεροπλάνα.

Τον Οκτώβρη του 1922, πέταξε με το «Καναρίνι» -όπως αποκαλούσε- το διθέσιο αεροπλάνο της, στα 14 χιλιάδες πόδια, κάνοντας το πρώτο παγκόσμιο ρεκόρ για τις γυναίκες πιλότους. Η πρώτη μεγάλη πρόκληση ήρθε το 1928, όταν ο μετέπειτα σύζυγός της, εκδότης Τζόρτζ Πάτναμ της πρότεινε να πετάξει πάνω από τον Ατλαντικό κρατώντας το ημερολόγιο της πτήσης. Η Έρχαρτ δέχτηκε την πρόταση χωρίς δεύτερη σκέψη.

Μέχρι το 1937, κατέκτησε πολλές πρωτιές και κατάφερε να πραγματοποιήσει πολλές ώρες πτήσης. Η οικονομική καταστροφή της οικογένειας της όμως την ανάγκασε να πουλήσει το αεροπλάνο της και να εργαστεί ως κοινωνική λειτουργός για να καταφέρει να ορθοποδήσει.

Η Αμέλια Έρχαρτ με τον άντρα της, Τζορτζ Πάτναμ, 1930

Το 1935 κατέκτησε ένα ακόμα προσωπικό ρεκόρ πετώντας από την Καλιφόρνια στη Χαβάη. Kατά την επιστροφή της την υποδέχτηκαν χιλιάδες κόσμου με τιμές ήρωα, παρελάσεις και δημόσιες ευχαριστίες. Δυο χρόνια αργότερα, αφού η οικονομική καταστροφή αποτελούσε παρελθόν αφοσιώθηκε στο όνειρο της ζωής της: Η Έρχαρτ ήθελε να κάνει τον γύρο του κόσμου με το δικινητήριο αεροσκάφος της «Λόκχιντ Ηλέκτρα», με συγκυβερνήτη τον Φρέντ Νούναν.

Όλα πήγαιναν καλά. Τα δυο τρίτα του ταξιδιού είχαν ολοκληρωθεί  όμως για άγνωστους μέχρι σήμερα λόγους το αεροπλάνο μαζί με τους δυο κυβερνήτες εξαφανίστηκε από το χάρτη και κανένας ποτέ δεν μπόρεσε να τους εντοπίσει.

Έχουν περάσει πάνω από 70 χρόνια από το συμβάν και οι θεωρίες συνωμοσίας για την εξαφάνιση δεν σταμάτησαν. Η πρώτη θεωρία, ήθελε την Έρχαρτ κατάσκοπο του Ρούσβελτ, εξαιτίας της μακροχρόνιας φιλίας που την συνέδεε με τη σύζυγό του Έλινορ. Η φήμη ενισχύθηκε όταν ο Ρούσβελτ οργάνωσε μετά την εξαφάνιση της τη μεγαλύτερη εκστρατεία εντοπισμού από αέρος.

Διαδόθηκε η φήμη ότι οι κυβερνήτες του «Λόκχιντ Ηλέκτρα» προσγειώθηκαν ανώμαλα στην Ιαπωνία και αιχμαλωτίστηκαν εκεί. 

 Η μοναδική προσπάθεια που έχει επιβεβαιωθεί όλα αυτά τα χρόνια είναι από το πλοίο «IGUARIA», που την εντόπισε στιγμιαία μέσα από τον ασύρματο, αλλά 20 μίλια αργότερα την έχασε.

Από τις πληροφορίες που έχουν συγκεντρωθεί για τις εξειδικευμένες γνώσεις των δυο πιλότων, το συμπέρασμα φέρεται να είναι ότι η Έρχαρτ δεν είχε ιδέα από την χρήση ασυρμάτου και σημάτων Μορς. Ενώ ο Νούναν είχε την φήμη του καλού, αλλά αλκοολικού πιλότου της αμερικανικής Pan Am.

Μια άλλη εκτίμηση είναι ότι η Έρχαρτ μαζί με τον Νούναν, θέλησαν να εξερευνήσουν το ακατοίκητο μέχρι τότε νησί Νικουμαρόρο, στο Νότιο Ειρηνικό που τότε ονομαζόταν νησί Γκάρντνερ. Το «Ίδρυμα Έρχαρτ», το 1989 ύστερα από μακροχρόνιες έρευνες εντόπισε στο νησί τα οστά μιας γυναίκας ναυαγού, μαζί με υπολείμματα από ρούχα και παπούτσια. Τα δείγματα στάλθηκαν σε ειδικά εργαστήρια στις νήσους Φίτζι, όπου τελικά δεν ταυτοποιήθηκαν. Το 2010, σε μια νέα εκστρατεία εντοπισμού της πιλότου και του συγκυβερνήτη εξετάστηκαν δείγματα που βρέθηκαν στο ίδιο νησί λίγα μίλια πιο κάτω. Ένας σουγιάς, βαζάκια με καλλυντικά προϊόντα και κόκαλα, έκαναν τους υπεύθυνους του ιδρύματος να πιστέψουν ότι ίσως βρήκαν την λύση του μυστηρίου…

Το πιο πιθανό σενάριο, που εξετάζαν οι ειδικοί όλα αυτά τα χρόνια, είναι η μοιραία συντριβή και ο ακαριαίος θάνατος και των δυο προσώπων, πάνω από τον Ειρηνικό Ωκεανό. To 1993 κυκλοφόρησε η αυτοβιογραφία της Αμέλια Έρχαρτ με τίτλο «Soaring Winds» (Ορμητικά Φτερά), ενώ το 2009 γυρίστηκε ταινία με την ζωή της με πρωταγωνιστές την Χίλαρι Σουάνκ και τον Ρίτσαρντ Γκιρ….«Why do you want to fly?» – «I want to be free» ήταν η απάντηση της Αμέλια κάθε φορά που την ρωτούσαν γιατί θέλει να πετάει.  

Αυτή η έκφραση ενέπνευσε πολλούς καλλιτέχνες στην πάροδο του χρόνου να κάνουν την ιστορία της τραγούδι. Συνολικά οκτώ τραγούδια έχουν γραφτεί για την πρωτοπόρο πιλότο….