8 πασίγνωστα μυθιστορήματα που μεταφέρθηκαν στο σινεμά και αγαπήθηκαν για πάντα από το κοινό! 

1. Ο Νονός

Την ταινία σκηνοθέτησε ο: Φράνσις Φόρντ Κόππολα

Πρόκειται για μια ταινία σταθμό στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου, Το μεγαλειώδες δημιούργημα του συγγραφέα Μάριο Πούζο, γραμμένο το 1969, μας μεταφέρει στα άδυτα της μαφίας, στους νόμους και τις αρχές των μελών της, στην ιδεολογία τους. Το μεγαλείο κορυφώθηκε το 1972 στα χέρια του Κόππολα, ο οποίος εισήγαγε στο ευρύ αμερικανικό κοινό την έννοια λέξεων όπως Omerta και Cosa Nostra.  Ονόματα – θρύλοι, όπως Μάρλον Μπράντο, Αλ Πατσίνο, Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Άντι Γκαρσία, μαζί με μουσική – φαινόμενο και σκηνοθετική μαεστρία, διαμόρφωσαν ένα αδαμάντινο κινηματογραφικό αποτέλεσμα.

Το Βιβλίο έγραψε ο: Μάριο Πούζο

Ο Ντον Βίτο Κορλεόνε, ο Νονός, είναι καλός οικογενειάρχης, άνθρωπος γενναιόδωρος και λογικός… αλλά επίσης αδίστακτος μαφιόζος, αρχηγός ενός από τα μεγαλύτερα συνδικάτα του εγκλήματος στη Νέα Υόρκη.

Εντούτοις οι μέρες του είναι μετρημένες και το μέλλον της αυτοκρατορίας του, που την έχτισε με αίμα, ίντριγκες και κομπίνες στη διάρκεια μιας πολυτάραχης ζωής, βρίσκεται στα χέρια των τριών γιων του: του αψίθυμου Σόνι, του άβουλου και άστατου Φρέντι και του αδιάφορου Μάικλ, που αρνείται να συμμορφωθεί με την οικογενειακή παράδοση, αλλά θα αναγκαστεί να έρθει αντιμέτωπος με το πεπρωμένο του μέσα από την προδοσία, την τιμωρία, την εκδίκηση και την απώλεια.

Σε αυτό τον κύκλο αίματος, ωστόσο, τίποτα δεν είναι προσωπικό. Απλώς μπίζνες.

 

2. Πόλεμος και Ειρήνη

Την Ταινία σκηνοθέτησε ο: Κίνγκ Βάιντορ

Το διάσημο μυθιστόρημα του Τολστόι, δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1869. Μέχρι σήμερα θεωρείται ένα από τα πιο πολύτιμα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, καθώς καταγράφει λεπτομερώς ιστορικά γεγονότα από την εισβολή των Γάλλων στη Ρωσία. Μέσα από τις ιστορίες πέντε ρωσικών αριστοκρατικών οικογενειών, παρουσιάζεται και το αντίκτυπο της φιγούρας του Ναπολέοντα στην κοινωνία των τσάρων. Το 1956, με τον Ντίνο Ντε Λορέντις ως παραγωγό και με τη σκηνοθεσία του Κίνγκ Βάιντορ, αυτές οι γραπτές περιγραφές μεταφέρονται στο επίπεδο της εικονοποίησης, με εξαιρετική επιμέλεια. Οι Όντρεϊ Χέπμπορν, Μελ Φέρρερ, Χένρι Φόντα ενσάρκωσαν τους πρωταγωνιστικούς ρόλους και συντέλεσαν στο εντυπωσιακό τελικό αποτέλεσμα. Το 1956, η ταινία απέσπασε 3 υποψηφιότητες για Όσκαρ: σκηνοθεσίας, φωτογραφίας και κουστουμιών.

Το Βιβλίο έγραψε ο: Λέων Τολστόι

Κανένα ντοκουμέντο, ιστορικό ή καλλιτεχνικό, δε μας δίνει τόσο ζωντανά και τόσο ανάγλυφα τη ζωή, το χαρακτήρα και την ψυχολογία του Ρώσου και του ρωσικού λαού της προεπαναστατικής εποχής, όσο το έργο του Λ. Τολστόη “Πόλεμος και Ειρήνη”.

Η βαθιά και αναλυτική αυτή ανατομία της ατομικής και ομαδικής ψυχής κάνει το βιβλίο να ενδιαφέρει κάθε άνθρωπο, οποιουδήποτε γεωγραφικού πλάτους και οποιασδήποτε εποχής. Έργο που υψώνεται επιβλητικό ορόσημο ζωής και αξεπέραστο πρότυπο τέχνης.Ένας απέραντος πίνακας της παγκόσμιας ψυχής, όπου αποτυπώνονται οι τιτανικές συγκρούσεις, τα πάθη, οι μικρότητες και το μεγαλείο του Ανθρώπου.

Η μεγαλοφυέστερη μυθιστορηματική σύνθεση-καθρέφτης μιας από τις πιο γόνιμες σε κοινωνικές και θρησκευτικές ζυμώσεις εποχής της Ιστορίας και οδηγός της κάθε εποχής

 

3. Ρωμαίος και Ιουλιέτα

Την Ταινία σκηνοθέτησε ο: Φράνκο Τζεφιρέλλι

Το κλασσικότερο έργο του  Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, γράφτηκε στην αρχή της καριέρας του, το 1595. Πρόκειται για την τραγική ιστορία δύο νέων εραστών που τελικά τερματίζουν τη ζωή τους εξαιτίας του μίσους που επικρατούσε ανάμεσα στις φεουδαρχικές οικογένειές τους. Η ιστορία αποτελεί μια «παράδοση» που ακολουθεί με ρομαντισμό παρόμοιες καταστάσεις αγάπης και έρωτα με εμπόδια και τραγική εξέλιξη. Η επιτυχία του βιβλίου αυτού έδωσε τη σκυτάλη στη μεταφορά του στον κινηματογραφικό κόσμο το 1968, υπό το σκηνοθετικό πρίσμα του Φράνκο Τζεφιρέλλι. Πρωταγωνιστές οι έφηβοι τότε Λέοναρντ  Γουάιτινγκ (17 χρονών) και η Ολίβια Χάσεϊ (μόλις 15), οι οποίοι κέρδισαν διθυραμβικές κριτικές για την υποκριτική τους παρά το νεαρό της ηλικίας τους και το απαιτητικό επίπεδο των ρόλων. Το σενάριο του Σαίξπηρ εξυψώθηκε στην ταινία, χάρη στο μαγικό σάουντρακ και τα εκπληκτικά κουστούμια εποχής, καθιερώνοντας το έργο «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» ως ταυτόσημο της μεγάλης αγάπης.

Το Βιβλίο έγραψε ο: Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

Δύο οικογένειες ίδιες σε αρχοντιά (στην όμορφη Βερόνα, όπου το έργο μας αρχίζει) μπλέκουν σε διαμάχες από εχθρότητα παλιά: καθένας μ’ αίμα συμπολίτη του το χέρι μαγαρίζει.

Απ’ τα μοιραία σπλάχνα αυτών των δύο εχθρών ένα ζευγάρι καημένων εραστών θα λάμψει που ο σκληρός τους θάνατος την έριδα ετών όλων τους των προγόνων σε διπλό μνήμα θα θάψει.Την τρομερή πορεία του στιγματισμένου έρωτά τους και των γονέων τους την άκρατη μανία ανέκοψε μόνον ο απελπισμένος θάνατός τους: δυο ώρες στη σκηνή μας θ’ αναλύσουμε αυτή την ιστορία.

Με προσοχή ακούστε μας και, αν κάτι μας ξεφύγει, θα προσπαθήσουμε σκληρά η απώλεια να είναι λίγη.

 

 

 

Την Ταινία σκηνοθέτησε ο: Βίκτορ Φλέμινγκ

Η Μάργκαρετ Μίτσελ είναι η κύρια υπεύθυνη για τη δημιουργία ενός σεναριακού μύθου με τον τίτλο «Όσα παίρνει ο άνεμος». Πραγματεύεται τα γεγονότα και τις συνέπειες του Αμερικανικού Εμφυλίου όπως βιώθηκαν από τους λευκούς Νότιους. Το μυθιστόρημά της κυκλοφόρησε το 1936 και κέρδισε τα πλήθη, για να συνταράξει το κοινό 3 χρόνια αργότερα, μεταφερόμενο στον κινηματογράφο, υπό τη σκηνοθεσία του Βίκτορ Φλέμινγκ. Στην επική ταινία πρωταγωνιστούσαν οι Βίβιαν Λι,  Κλαρκ Γκέιμπλ, Λέσλι Χάουαρντ και Ολίβια Ντε Χάβιλαντ. Η ταινία βραβεύτηκε με 10 βραβεία Όσκαρ και για είκοσι ολόκληρα χρόνια καμιά κινηματογραφική παραγωγή δεν την ξεπέρασε για μια ολόκληρη εικοσαετία. Το 1998 κατατάχθηκε τέταρτη στη λίστα με τις 100 καλύτερες αμερικανικές ταινίες όλων των εποχών του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου.

Το Βιβλίο έγραψε η: Μάργκαρετ Μίτσελ

Το Όσα Παίρνει ο Άνεμος, ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα βιβλία της παγκόσμιας Λογοτεχνίας, διακρίνεται για την ποιητική του νοσταλγία, την περιγραφική του χάρη και την υποβλητική του ατμόσφαιρα.

Η Μάργκαρετ Μίτσελ με φόντο τον αμερικανικό εμφύλιο πόλεμο σκιαγραφεί ανάγλυφα αθάνατους χαρακτήρες.
Η Σκάρλετ, γυναίκα κακομαθημένη και πεισματάρα, ζητά επίμονα σιγουριά, μη διστάζοντας να χρησιμοποιεί κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο, αναιρεί, ωστόσο, τον εαυτό της λαχταρώντας να προσκολληθεί σε μια χιμαιρική αγάπη, να τα θυσιάσει όλα σε τούτη την αγάπη και στο πατρικό της χώμα.
Και ο Μπάτλερ είναι ίδιος με τη Σκάρλετ.

Μα σαν άντρας εκδηλώνεται με ριψοκίνδυνο κυνισμό. Μέσα του το σκοτάδι παλεύει με το φως και στο τέλος το σκοτάδι διαλύεται.

 

 

5. Ψυχώ

 

 

 

Την Ταινία σκηνοθέτησε ο: Αλφρεντ Χίτσκοκ

Σε αυτή την περίπτωση, η νουβέλα Ψυχώ του Ρόμπερτ Μπλοχ που γράφτηκε το 1959, έγινε γνωστή από την κινηματογραφική μεταφορά του από το θρυλικό Χίτσκοκ, το 1960. Η ιστορία είναι εμπνευσμένη από την φρικιαστική ζωή και τις δολοφονίες του serial killer Εντ Γκέιν. Ο συγγραφέας, Ρόμπερτ Μπλοχ, είναι γνωστός ως συνεχιστής του Μύθου Κθούλου, του Λάβκραφτ. Στο βιβλίο του διατηρεί την ταραχή μέχρι την τελευταία σελίδα. Ο Χίτσκοκ βασίστηκε στη νουβέλα, τροποποίησε κάποια στοιχεία όμως, όπως την εμφάνιση του Νόρμαν – στο βιβλίο είναι ένας μεσήλικας, περίπου 45 ετών, κοντός και υπερβολικά παχύς, ενώ στην ταινία είναι περίπου 28 ετών, ψηλός και λεπτός. Ο σκηνοθέτης ήθελε να τον παρουσιάσει στο κοινό του ως “αγόρι της διπλανής πόρτας” για να πετύχει τη μεγάλη ανατροπή κατά την αποκάλυψη των πράξεών του. Χαρακτηριστικότερη σκηνή η επίθεση στο μπάνιο, με σήμα κατατεθέν το ανατριχιαστικό σάουντρακ.

Το Βιβλίο έγραψε ο: Ρόμπερτ Μπλοχ

Η νουβέλα “Ψυχώ” (1959) είναι ένα ιδιαίτερο έργο που έγινε διάσημο όταν μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Άλφρεντ Χίτσκοκ (1960.)

Κεντρική φιγούρα της είναι ο Νόρμαν Μπέιτς, ένας χαρακτήρας που δημιουργήθηκε από την πένα του Μπλοχ, με βάση την πραγματική ιστορία ενός σίριαλ κίλερ.

Η ταινία, μια από τις πιο κλασικές ταινίες τρόμου και μυστηρίου όλων των εποχών, γνώρισε μεγάλη επιτυχία και έχει αποσπάσει πολλά βραβεία και διακρίσεις: το 1998 συμπεριλήφθηκε στις 100 καλύτερες ταινίες, το 2001 αναδείχθηκε καλύτερη ταινία θρίλερ και το 2006 ψηφίστηκε ως η πιο τρομακτική ταινία όλων των εποχών.

 

6. Μεγάλες προσδοκίες

 

 

Την Ταινία σκηνοθέτησε ο: Ντέιβιντ Λιν

Ο Κάρολος Ντίκενς, μέσα στο μυθιστόρημά του «Οι Μεγάλες προσδοκίες» (1860), απογυμνώνει τον ήρωά του από τις ονειροπολήσεις του και τον αναγκάζει, με τη βοήθεια της σκληρής ζωής, να αντιληφθεί καθαρά την ύπαρξη και την προσωπικότητά του. Το 1946, γυρίστηκε το κινηματογραφικό του παιδί, σε  σκηνοθεσία Ντέιβιντ Λιν. Το σενάριο της ταινίας βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Κάρολου Ντίκενς, Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι ο Τζον Μιλς, Μπέρναρντ Μάιλς, Φίνλεϊ Κιούρι, Μαρτίτα Χαντ, Βάλερι Χόμπσον, Άλεκ Γκίνες και Τζιν Σίμονς. Η ταινία αποτέλεσε την πρώτη από τις δυο κινηματογραφικές μεταφορές έργων του Ντίκενς που σκηνοθέτησε ο Ντέιβιντ Λιν. Η δεύτερη ήταν η μεταφορά του Όλιβερ Τουίστ το 1948. Η ταινία έλαβε 5 υποψηφιότητες για βραβεία Όσκαρ, μεταξύ των οποίων και για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας και κέρδισε δυο.

Το Βιβλίο έγραψε ο: Κάρολος Ντίκενς

Η ιστορία του φτωχού, ορφανού Πιπ, που, ενώ ζει μια δυστυχισμένη ζωή στο μίζερο χωριουδάκι του, δίπλα στους βάλτους του Κεντ, βλέπει ξαφνικά την τύχη να του χαμογελά. (Του χαμογελά όμως πραγματικά, ή μήπως τον ειρωνεύεται;) Μια μεγάλη κληρονομιά τον περιμένει. Και ξαφνικά όλα αλλάζουν γύρω του και μέσα του.

Ο δρόμος του διασταυρώνεται με τους δρόμους παράξενων ανθρώπων: Ο δραπέτης Μάγκουιτς, η τρελή μις Χάβισαμ, η άκαρδη ωραία Εστέλλα, ο πανούργος δικηγόρος Τζάγκερς και πολλοί άλλοι μπερδεύουν τη ζωή και την ψυχή του ήρωα.

Χαρακτήρες που η πένα του Καρόλου Ντίκενς, ενός από τους μεγαλύτερους συγγραφείς όλων των εποχών, ζωντανεύει με τις πιο αδρές πινελιές και τις πιο λεπτές ψυχολογικές αποχρώσεις, με χιούμορ και δραματική ένταση, στήνοντας μια δυνατή πλοκή μέσα στο σκοτεινό σκηνικό του Λονδίνου των αρχών του περασμένου αιώνα.

Οι ”Μεγάλες Προσδοκίες” είναι ένα από τα πιο αγαπημένα και πολυδιαβασμένα μυθιστορήματα του κόσμου.

 

7. Όλιβερ Τουίστ

 

 

Την Ταινία σκηνοθέτησε ο: Ντέιβιντ Λιν

Το γλυκό αυτό μυθιστόρημα αγαπήθηκε τόσο για την ευαισθησία του και συνάμα για την ωμότητά του. Το Όλιβερ Τουίστ είναι το δεύτερο μυθιστόρημα του Ντίκενς και εκδόθηκε το 1838. Ο συγγραφέας είχε πει για το έργο του: “Με τις περιπέτειες και τη δυστυχισμένη ζωή του μικρού Όλιβερ θέλησα ν’ αποδείξω ότι το πνεύμα του καλού καταφέρνει πάντα να υπερνικά κάθε αντίξοη περίσταση και τελικά να θριαμβεύει“. Πρόκειται για το πρώτο μυθιστόρημα που γράφτηκε στα αγγλικά με πρωταγωνιστή ένα παιδί. Το 1948 γυρίστηκε και η ταινία, με τον Άλεκ Γκίνες στο ρόλο του Φέιγκιν, το Ρόμπερτ Νιούτον στο ρόλο του Μπιλ Σάικς, την Κέι Γουολς στο ρόλο της Νάνσι,  τον Άντονι Νιούλι στο ρόλο του Ντοντζ και τον Τζον Χάουαρντ Ντέιβις στο ρόλο του Όλιβερ. Ο Ντέιβιντ Λιν, εκτός από τη σκηνοθεσία, ασχολήθηκε και με τη διαμόρφωση του σεναρίου. Σε λίστα με τις 100 καλύτερες όλων των εποχών, έχει καταταχτεί από το Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου στην 46η θέση σύμφωνα με την tsemperlidou.

Το Βιβλίο έγραψε ο: Κάρολος Ντίκενς

Ο Όλιβερ Τουίστ ήρθε στον κόσμο λίγα μόλις λεπτά πριν πεθάνει η μητέρα του. Ύστερα από ένα τόσο τραγικό γεγονός, η ζωή του δε φαντάζει καθόλου ευοίωνη…

Μέσα σ’ έναν κόσμο που δε συγχωρεί και δε χαρίζει, θύμα της πιο μεγάλης ένδειας, το μικρό αγόρι πρέπει να μεγαλώσει και να επιβιώσει. Πώς όμως να νικήσει κανείς την πείνα και την κακομεταχείριση χωρίς να στραφεί στο έγκλημα; Μέσα από μια άκρως ρεαλιστική διήγηση, ο Κάρολος Ντίκενς σκιαγραφεί τη δύσκολη ζωή των παιδιών της εργατικής τάξης στη βικτοριανή Αγγλία.

Καταδεικνύει στους εφησυχασμένους αστούς αναγνώστες του πως οι μικροί αναξιοπαθούντες, τους οποίους τόσο φοβούνται και περιφρονούν, δεν είναι παρά το αποτέλεσμα των νόμων που οι ίδιοι έφτιαξαν.

Ανάμεσα στην εκμετάλλευση και το έγκλημα, τα παιδιά αυτά δεν έχουν καμία άλλη επιλογή…

 

8. Η Παναγία των Παρισίων

 

 

Την Ταινία σκηνοθέτησε ο: Γουίλιαμ Ντίτερλε

Με παραστατικότητα και με έντονο το δραματικό στοιχείο, ο Βίκτωρ Ουγκώ σκιαγράφησε την κοινωνία του μεσαίωνα στην εποχή της Βασιλείας του Λουδοβίκου ΙΑ’ (1461 – 1483). Η ιστορία είναι γνωστή: η ηρωίδα, τσιγγάνα Εσμεράλδα, κερδίζει με την ομορφιά της τον αρχιδιάκονο Κλαύδιο Φρόλο, ο οποίος προσπαθεί να την απαγάγει για να την κάνει δική του. Τραγικό στοιχείο στην υπόθεση, ο κωδωνοκρούστης παραμορφωμένος Καζιμόντο (σε ελληνική μετάφραση Κουασιμόδος), που θέλει να την προστατεύσει. Σε ταινία γυρίστηκε το 1939 από το Γουίλιαμ Ντίτερλε και έπειτα, σε μορφή κινουμένων σχεδίων,  η Παναγιά των Παρισίων έγινε ευρύτερα γνωστή στο νεότερο κοινό, χάρη στην παραγωγή της Walt Disney Pictures.

Το Βιβλίο έγραψε ο: Βίκτωρ Ουγκώ

Κορυφαίο έργο της ρομαντικής λογοτεχνίας και ένα από τα πιο γνωστά μυθιστορήματα όλων των εποχών.
Η “Παναγία των Παρισίων” είναι η ιστορία του δύσμορφου κωδωνοκρούστη Κουασιμόδου και της όμορφης τσιγγάνας Εσμεράλδας. Ο πραγματικός πρωταγωνιστής του βιβλίου, όμως, είναι ο καθεδρικός ναός του Παρισιού, η περίφημη Νοτρ Νταμ, της οποίας ο επιβλητικός όγκος ρίχνει βαριά τη σκιά του σε όλα όσα διαδραματίζονται, δίνοντας παράλληλα στον Ουγκό την ευκαιρία να περιγράψει με ιδιαίτερη ενάργεια το μεσαιωνικό Παρίσι αλλά και να σχολιάσει τα κακώς κείμενα της εποχής του.
Είναι δύσκολο, ακόμη και σήμερα, όταν στέκεται κανείς μπροστά στην επιβλητική πρόσοψη του καθεδρικού ναού της Νοτρ Νταμ, κι ενώ το βλέμμα του πλανιέται ασυναίσθητα προς τα ψηλά, να μην αισθανθεί τη φιγούρα του δύσμορφου κωδωνοκρούστη να διασχίζει σαν σκιά κάποιο από τα καμπαναριά του. Ο Κουασιμόδος, το τερατόμορφο έκθετο που έγινε ένα με την πέτρα της πιο εμβληματικής εκκλησίας της γαλλικής πρωτεύουσας, μοιάζει να έχει πια ξεφύγει από το χώρο της μυθοπλασίας και να έχει εγκατασταθεί για τα καλά στο συλλογικό φαντασιακό μας.

Από εκεί ψηλά, με το μοναδικό του μεγάλο μάτι, τον φανταζόμαστε να ατενίζει γύρω του το μεσαιωνικό Παρίσι του 1482. Η πόλη, η ιστορία της, η αρχιτεκτονική της, η ίδια της η ψυχή, μοιάζει άλλωστε να είναι ο αληθινός πρωταγωνιστής του ογκώδους αυτού μυθιστορήματος που, μαζί με τους Αθλίους, αποτελεί τον κολοφώνα του μυθιστορηματικού έργου του Ουγκό.

Επιμέλεια  κειμένου: Καλλιόπη Γιακουμή