Η ζωή της Χουάνα Μαρία, όπως βαφτίστηκε όταν εντοπίστηκε, έγινε παιδικό μυθιστόρημα και ταινία.
Στα ανοιχτά της Καλιφόρνια υπάρχουν αρκετά νησιά. Το πιο μακρινό από την ακτή είναι το San Nicholas, που απέχει περίπου 86 χιλιόμετρα. Το 1602 ο Μεξικανός εξερευνητής Sebastián Vizcaíno έφτασε στην περιοχή και ανέφερε ότι τα νησιά κατοικούνταν. Οι κάτοικοι μιλούσαν μια γλώσσα που κατατάσσεται στης γιουτο-αζτεκικες (το πρώτο συνθετικό προέρχεται από την γλώσσα Ούτε της πολιτείας Γιούτα). Ανέφερε επίσης πως ήταν ικανοί ναυτικοί.
Μέχρι το 1800, κανείς δεν ξέρει τίποτα περισσότερο για τον πληθυσμό, εκτός του ότι μειωνόταν με σταθερό ρυθμό. To 1811 έφτασαν στο νησί Ρώσοι που είχαν ταξιδέψει από την Αλάσκα (μέχρι το 1867 ανήκε στη Ρωσία), για να κυνηγήσουν ενυδρίδες και φώκιες. Κάθισαν εκεί για αρκετά χρόνια και όταν έφυγαν, στο San Nicholas με το ζόρι υπήρχαν 100 άτομα.
Οι Καθολικοί ιερείς αποφάσισαν την εκκένωση των νησιών. Το τελευταίο νησί που εκκενώθηκε ήταν το San Nicholas. Εκεί, ενώ οι ιθαγενείς επιβιβάζονταν στο πλοίο, μια γυναίκα είπε πως έλειπε το παιδί της και πήγε να το ψάξει μέσα στην ομίχλη. Η γυναίκα χάθηκε και το πλοίο έφυγε με σκοπό να επιστρέψει όταν καλυτερεύσει ο καιρός για να την πάρει.
Μόνο που μόλις το πλοίο έφτασε στο Σαν Φρανσίσκο βούλιαξε. Τα επόμενα χρόνια έγιναν αρκετές προσπάθειες για να βρεθεί η γυναίκα αλλά μάταια. Όλοι πίστευαν πως δεν τα κατάφερε. Πέρασαν συνολικά 18 χρόνια, όταν ο καπετάνιος George Nidever και το πλήρωμά του έφτασαν στο San Nicholas.
Προς μεγάλη έκπληξη όλων, βρήκαν μια γυναίκα που πλησίαζε τα 50 να αφαιρεί το δέρμα από μια φώκια. Όπως ανέφερε ο Nidever, χαμογελούσε συνέχεια και ήταν ακόμα ενεργή και δυνατή. Έναν μήνα αργότερα, με την προτροπή των Καθολικών ιερεών, ο Nidever επέστρεψε για να την πάρει μαζί του στη Santa Barbara.
Μόλις η γυναίκα είδε πολιτισμό τα έχασε και έδειχνε ενθουσιασμένη. Η άφιξη της πέρασε από στόμα σε στόμα και η μισή πόλη έφτασε στο λιμάνι για να την δει. Ο Nidever την πήρε σπίτι του, όπου την περιποιήθηκε η σύζυγός του. Πολλοί ήταν εκείνοι που την επισκέπτονταν στο σπίτι και ανέφεραν πως ήταν μια χαρούμενη γυναίκα που τραγουδούσε και χόρευε, με τα παιδιά να την λατρεύουν. Μέσω της νοηματικής γλώσσας, αποφασίστηκε πως ήταν πράγματι η γυναίκα που έμεινε πίσω το 1835 και πως δεν βρήκε ποτέ το παιδί της.
Οι ιερείς της έδωσαν το όνομα Juana Maria. Ωστόσο η γυναίκα που έζησε μόνοι για 18 χρόνια στο San Nicholas άντεξε μόλις 7 εβδομάδες στην ηπειρωτική χώρα, πεθαίνοντας από δυσεντερία. Σχεδόν έναν αιώνα αργότερα, ο συγγραφέας Scott O’ Dell εξέδωσε το βιβλίο «Island of the Blue Dolphins», το οποίο βασίζεται στην ιστορία της και τέσσερα χρόνια αργότερα ακολούθησε αι η ταινία με την Celia Kaye στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
678
124
20