Στην πΈνα” 
“Ή πρώτη ανάσα”
Γράφει η Τζοάν Ζαχαριάδου
***
Η πιο βίαιη ανάσα που έχουμε πάρει ποτέ στη ζωή, ήταν η πρώτη μας, όταν αναγκαστήκαμε ν’ αποχωριστούμε την ασφάλεια του πλακούντα και παρ’ όλα αυτά δε τη θυμάται κανένας, γιατί εξοικειωθήκαμε μαζί της, από τα πρώτα κιόλας δευτερόλεπτα.
Υπάρχει άραγε συγκεκριμένος λόγος που διδασκόμαστε αυτό σαν πρώτο μάθημα ζωής;
Και αν ναι, τότε γιατί διαγράφεται από τη μνήμη μας οριστικά;
Ίσως είναι μια προετοιμασία για τον σκληρό κόσμο που μας περιμένει. Ίσως πάλι είναι μια απλή επίδειξη δύναμης της ζωής. Όσο εύκολα μας δίνεται, άλλο τόσο εύκολα μπορεί και να μας στερηθεί.
Κανείς μας πάντως δεν γεννιέται με το σκεπτικό να καταστρέψει ή να βλάψει τον διπλανό του, όμως στην πορεία άθελα ή θελημένα, το επιδιώκουμε για τη δική μας επιβίωση.
Χάνουμε την αγνότητά μας με τα χρόνια και γινόμαστε πιόνια, παίζοντας το παιχνίδι που μας επιβάλλουν και ακολουθώντας τους κανόνες που ποτέ δε γράφτηκαν. Αλληλεπιδράμε σύμφωνα με την πορεία των προπορευόμενων, χαράζοντας τον δικό μας ξεχωριστό δρόμο και γινόμαστε και οι ίδιοι προπορευόμενοι κάποιων άλλων.
Ο χαρακτήρας μας πλάθεται μέρα με τη μέρα, σύμφωνα με τα εμπόδια που συναντάμε και τον τρόπο που τα αντιμετωπίζουμε. Γινόμαστε παράδειγμα προς μίμηση ή παράδειγμα προς αποφυγή γι’ αυτούς που ακολουθούν και… η ζωή συνεχίζεται…
Η ζωή όμως δεν είναι παιχνίδι… ή μήπως τελικά είναι;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΕΔΩ: Τζοάν Ζαχαριάδου
.…………………..
Γίνετε μέλος της ομάδας μας “Βιβλίων Ορίζοντες” στο facebook πατώντας το παρακάτω σύνδεσμο
Βιβλίων Ορίζοντες
Επιμέλεια άρθρου : Καλλιόπη Γιακουμή
678
124
20