Περίεργα και άλλα... : "Έρνεστ Χέμινγουεϊ"

“ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ..” στους βιβλίων ορίζοντες…

Έρνεστ Χέμινγουεϊ: Ο μοναδικός συγγραφέας που έγραψε την πιο τραγική ιστορία με μόνο 6 λέξεις…

Ο μεγάλος συγγραφέας Έρνεστ Χεμινγουέι χρησιμοποίησε μόλις 6 λέξεις για να γράψει μια τραγική ιστορία, κάπου στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα. Ο θρύλος είναι τόσο δυνατός που έγινε σημείο αναφοράς στη λογοτεχνία.

Δείπνο στο Παρίσι ή τη Νέα Υόρκη, το 1920 ή το 1930. Ο Έρνεστ Χεμινγουέι ήταν ηλικίας μεταξύ 20 και 30 ετών. Μαζί του βρίσκονται και άλλοι συγγραφείς. Έπιναν ουίσκι μπέρμπον και τότε ο Χεμινγουέη ανακοινώνει ότι μπορεί να γράψει μια ολόκληρη ιστορία με έξι λέξεις. Οι άλλοι συγγραφείς τον ειρωνεύονται, γελάνε και συνεχίζουν να πίνουν.

Ο Χεμινγουέι επιμένει. Προτείνει να βάλουν στοίχημα. Ο καθένας να βάλει

10 δολάρια σε ένα μπολ. Αν χάσει, τότε θα διπλασιάσει το ποσό. Αν κερδίσει, θα τα πάρει όλα. Δέχονται.

Ο Χεμινγουέι σκύβει στη χαρτοπετσέτα του και αρχίζει να γράφει. Όταν έρχεται η ώρα της αποκάλυψης, στη χαρτοπετσέτα διαβάζουν: «For Sale, Baby Shoes, Never Worn». Που σημαίνει: «Πωλούνται υποδήματα μωρού που δεν φορέθηκαν ποτέ»

Ο Έρνεστ Χεμινγουέι κέρδισε το στοίχημα. Η ιστορία του των έξι λέξεων έχει αρχή, μέση και τέλος. Αυτό το κείμενο έγινε από τότε ένα πρότυπο αφηγηματικής δομής και χρησιμεύει ως άσκηση στα μαθήματα Δημιουργικής Γραφής ή στα βιβλία γραφής.

Είναι όμως όντως έτσι…

Η ιστορία έχει κάποια κενά και πολλοί την αμφισβητούν. Ο Χεμινγουέι δεν την έγραψε ποτέ. Για πρώτη φορά, η ιστορία αναφέρεται το 1991, σε ένα βιβλίο του Peter Miller με τίτλο «Συγγραφέας! Σεναριογράφος! Πώς να πετύχεις ως συγγραφέας στη Νέα Υόρκη και στο Χόλιγουντ». Σε αυτό το βιβλίο, ο Peter Miller τοποθετεί την ιστορία της χαρτοπετσέτας στο εστιατόριο Luchow της Νέας Υόρκης. Αλλά στην επανέκδοση του βιβλίου το 2006, τοποθετεί την ίδια ιστορία στα τραπέζια που έκανε ο κύκλος των συγγραφέων με την ονομασία The Vicious Circle, στο ξενοδοχείο Algonquin του Μανχάτταν. Ο Peter Miller είχε ακούσει αυτή την ιστορία της χαρτοπετσέτας από ένα μεγάλο αφεντικό του συνδικάτου Τύπου. Πάντως, το 1996, η ίδια ιστορία επαναλαμβάνεται στο θεατρικό έργο του John deGroot, Papa.

Ίσως να είναι η συλλογική φαντασία που απέδωσε την ιστορία στον Έρνεστ Χεμινγουέι. Το απαράμιλλο στιλ του και η αγάπη του για τα στοιχήματα τον έκαναν ιδανικό για κάτι τέτοιο.

Για πρώτη φορά, το 2008, το σάιτ Snopes εγείρει αμφιβολίες για την ιστορία του Χεμινγουέι. Το 2013, το διαβόητο Quote Investigator αρχίζει μια μεγάλη έρευνα για το θέμα.

Με τη βοήθεια βιβλιοθηκάριων και αρχειοθετών της χώρας, οι ντετέκτιβ του Quote Investigator βρήκαν το πρώτο ίχνος του κειμένου των 6 λέξεων στις Μικρές Αγγελίες μιας εφημερίδας του Μίτσιγκαν, εν έτει 1906. Ο Χεμινγουέη ήταν έξι ετών εκείνη την εποχή. Βρήκαν επίσης ένα άλλο άρθρο που δημοσιεύτηκε το 1910 με μια παρόμοια αγγελία.

Το 1917, ο συγγραφέας William R. Kane μιλάει, για πρώτη φορά, για την ισχυρή αφηγηματική δομή των σύντομων ιστοριών, σε ένα λογοτεχνικό περιοδικό, με τίτλο «Παπούτσια μωρού. Δεν φορέθηκαν ποτέ». Το 1921, ο χρονικογράφος Roy K. Moulton αναφέρεται σε μια μικρή αγγελία που θα ήταν εξαιρετική για ταινία: «Πωλείται καροτσάκι. Δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ».

Από το 1921 και μετά, η φράση «For Sale. Baby Shoes. Never Worn» αρχίζει να παίρνει το δρόμο της. Το Quote Investigator την ξαναβρίσκει σε κινούμενα σχέδια και σε ένα γράμμα του Αρθουρ Κλαρκ στους New York Times. Ώσπου ήρθε το βιβλίο του Peter Miller, εξήντα χρόνια αργότερα.

Το πιθανότερο είναι ότι ο Χεμινγουέι δεν έγραψε την ιστορία των έξι λέξεων. Ούτε την έκλεψε. Ούτε στοίχημα υπήρξε, ούτε συγγραφείς που πίνουν, ούτε χαρτοπετσέτα.

Αλλά ο Χεμινγουέι θα μπορούσε να την έχει γράψει. Κέρδισε το Νόμπελ Λογοτεχνίας και δεν θα μπορούσε να γράψει μια δυνατή ιστορία σε έξι λέξεις; Από αυστηρά λογοτεχνική άποψη πρόκειται για μια αλάνθαστη αφηγηματική δομή. Η ιστορία είναι πραγματικά τραγική, αν και τόσο σύντομη: ένας γονέας πουλάει τα παπούτσια που ποτέ δεν μπόρεσε να φορέσει στο παιδί του.

Εξάλλου αυτό που έχει σημασία είναι ότι το κόλπο με τις έξι λέξεις κάνει σταδιοδρομία: αυτοβιογραφίες γράφονται σε έξι λέξεις και σύγχρονοι συγγραφείς μπαίνουν στον κόπο να το κάνουν ως άσκηση.