ΟΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕ Η ΑΝΝΑ ΦΡΑΝΚ ΣΤΗ ΓΙΑΓΙΑ ΤΗΣ

ΟΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕ Η ΑΝΝΑ ΦΡΑΝΚ ΣΤΗ ΓΙΑΓΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ

Οι επιστολές προηγούνται του διάσημου ημερολογίου της και έχουν γραφτεί από το 1936 έως το 1941.

Σημειώσεις της Άννα Φρανκ πρόκειται να κυκλοφορήσουν σε έναν τόμο που εκτός των άλλων θα περιέχει και επιστολές της νεαρής Φρανκ προς τη γιαγιά της και θα δουν το φως της δημοσιότητας για πρώτη φορά. Οι επιστολές απευθύνονται στη μητέρα του πατέρα της Alice Frank-Stern και έχουν ήδη μεταφραστεί στα αγγλικά.

Οι επιστολές προηγούνται του διάσημου ημερολογίου της, και έχουν γραφτεί από το 1936 έως το 1941, ένα χρόνο πριν από το ημερολόγιο που ξεκίνησε να γράφει από τα 13α γενέθλια της στις 12 Ιουνίου 1942, μέχρι τρεις ημέρες πριν τη σύλληψή της οικογένειάς της στις 4 Αυγούστου, 1944.

Τα γράμματα περιγράφουν μικρά καθημερινά προβλήματα όπως τη δυσάρεστη εμπειρία να φορά τιράντες, μια διαφωνία με τους γονείς της για ένα κούρεμα, ενώ μας δίνει μια γεύση των ολοένα και αυστηρότερων κανονισμών, τους οποίους επέβαλαν στον εβραϊκό πληθυσμό των Κάτω Χωρών οι γερμανικές δυνάμεις.

«Τα μαθήματα Εβραϊκών έχουν σταματήσει προς το παρόν», γράφει η Φρανκ το 1941. «Έχω καινούργιο φόρεμα, είναι πολύ δύσκολο να βρει κάποιος ύφασμα και στοιχίζει πολλά κουπόνια»,

γράφει σε ένα άλλο γράμμα.

Σε άλλη επιστολή γράφει στη γιαγιά της που ζούσε με την κόρη της στη Βασιλεία της Ελβετίας, ότι επιθυμεί να ξεκινήσει και πάλι να κάνει πατινάζ, αλλά πρέπει να έχει

«λίγο περισσότερη υπομονή μέχρι να τελειώσει ο πόλεμος».

Προσθέτει ότι ο πατέρας της, της έχει υποσχεθεί όταν θα κάνει τέλειο πατινάζ να την πάει στην Ελβετία για να δει όλη την οικογένεια. Τα γράμματα φέρουν έντονες ομοιότητες με τα μεταγενέστερα γραπτά της Φρανκ, ιδιαίτερα εκείνα που χρονολογούνται λίγο πριν και στις πρώτες μέρες του περιορισμού της στο μυστικό καταφύγιο του σπιτιού της. Οι επιστολές περιγράφουν ένα χαρισματικό παιδί με ταλέντο στη γραφή που διαφωνούσε συχνά με τους γονείς της Ότο και Έντιθ.

Σε μια σημείωση του 1941 η Άννα Φρανκ γράφει για μια βόλτα με αγόρια και κορίτσια συμμαθητές της, λέγοντας ότι βρίσκει τα αγόρια διασκεδαστικά ενώ σε μια άλλη καταχώρηση ξεκινά παραθέτοντας ένα κατάλογο των αγοριών συμμαθητών της γράφοντας πως «ο Maurice Coster είναι ένας από τους πολλούς θαυμαστές μου, αλλά σχεδόν ένα παράσιτο».

Η αλληλογραφία της Φρανκ και ένας σημαντικός όγκος επιστολών, διηγημάτων, ημερολογίων και άλλων εγγράφων πρόκειται να δημοσιευθούν από τον εκδοτικό οίκο Bloomsbury. Το βιβλίο περιλαμβάνει ακόμα φωτογραφίες και επιστημονικά δοκίμια που ασχολούνται με θέματα, όπως η ιστορία της οικογένειας Φρανκ και η διαδρομή μέχρι την έκδοση του ημερολογίου της Άννας. Στην έκδοση παρουσιάζεται το ημερολόγιο σε όλες και τις τρεις εκδοχές του. Με τις σημειώσεις της νεαρής εφήβου χωρίς περικοπές αλλά και στην τελική μορφή, αφού ο πατέρας της, ο μόνος που σώθηκε από το Ολοκαύτωμα και επέστρεψε στην Ολλανδία θεώρησε ότι πρέπει να απαλείψει επικριτικά σχόλια για τους υπόλοιπους ενοίκους της «κρυψώνας» αλλά και ερωτικές ανησυχίες της 13 χρονης.

Με αυτό τον τόμο ο αναγνώστης γίνεται κοινωνός όχι μόνο της ιστορίας της Φρανκ αλλά και του κοινωνικού και οικογενειακού περιβάλλοντος, της εβραϊκής κουλτούρας και της εκπαίδευσής της. Η Άννα Φρανκ και η αδερφή της Μάργκο ηλικίας 15 και 19 ετών πέθαναν στο στρατόπεδο Μπέργκεν-Μπέλσεν στις αρχές του 1945. Προσβλήθηκαν από τύφο και η Άννα πέθανε λίγες μέρες μετά την αδερφή της. Τον Σεπτέμβριο του 1945 η Alice Frank-Stern, ηαγαπημένη γιαγιά στην οποία απευθύνονταν οι επιστολές, έγραψε ένα σημείωμα που περιγράφει τη μοίρα των αγαπημένων της προσώπων: