Η Κλαίρη Δειλινού, µια γυναίκα έµπειρη, αντιπρόσωπος γνωστής εταιρείας φαρµάκου για την καρδιά, µετά από την αποτυχηµένη σχέση της µε τον Νικηφόρο ερωτεύεται σφοδρά τον Πέτρο Σιδεράκη, έναν υπέροχο άντρα και φοβερό επιστήµονα, γνωστό καρδιολόγο της Αθήνας. Δεν έχει κανέναν στον κόσµο, εκτός από τη γηραιά µητέρα της που φιλοξενείται στον οίκο ευγηρίας «Στέγη Αγάπης» κι έτσι δένεται πολύ µε τον Πέτρο της καρδιάς της. Πολλά τα εµπόδια στον δρόµο της, έχει όµως ένα γερό αποκούµπι, τον γέροντα Μάξιµο, στη µονή της Παναγιάς που επισκέπτεται συχνά.
Η απαγωγή της µετά την πρόβα του νυφικού της, το Αµπιτζάν κι η Ακτή του Ελεφαντοστού, το χρυσό κλουβί της µε τα διαµάντια και ο επιχειρηµατίας Ράφι, ο ακόλουθός της επί χρόνια στο ίντερνετ, όλα τα δεινά που βιώνει τη δυναµώνουν και την οδηγούν κοντά στον Θεό.
Η οριστική λύση έρχεται από «άνωθεν». Η επιστροφή της Κλαίρης είναι θεαµατική και πρωτότυπη. Έρχεται ως σφραγίδα και ευλογία Θεού στο ζευγάρι.
Τελικά τίποτε δεν είναι ακατόρθωτο µε τη βοήθεια της πίστης. Όσα προβλήµατα και αν έρθουν στη ζωή όλα µπορούν να ξεπεραστούν. Δεν υπάρχει πιο αληθινή απόδειξη απ’ αυτήν εδώ που λέγεται Κλαίρη.
*****
«Ο Λευκός Μανδύας δεν είναι απλά ένα ώριµο Μυθιστόρηµα µε πλοκή, φαντασία, εκπλήξεις, έντονες συναισθηµατικές φορτίσεις, περιπέτεια και σασπένς, είναι και µια διεισδυτική µατιά στα ενδότερα του ανθρώπου, που αποκαλύπτει µε αριστοτεχνικό τρόπο τη δύναµή του να παίρνει τη ζωή στα χέρια του.
Στο κέντρο οι έννοιες έρωτας και πίστη δεν λειτουργούν ως ασυµβίβαστες πραγµατικότητες, αλλ’ ως αλήθειες που έχει ανάγκη ο άνθρωπος στα εύκολα και τα δύσκολα. Αυτή η προσέγγιση αποτελεί µια εύστοχη πρωτοτυπία της συγγραφέα που τολµά και υπερβαίνει παγιωµένες αντιλήψεις και δίνει λύσεις στα αδιέξοδα. Εδώ ο Αναγνώστης µοιράζεται τους ρόλους και βρίσκει απαντήσεις στους προβληµατισµούς και τις ανασφάλειές του!»
Δηµήτρης Χ. Βερύκιος
Λίγα λόγια για την συγγραφέα
Κατερίνα Ραμανδάνη
Γεννήθηκα στην καρδιά της Αθήνας, όταν ο πρώτος άνθρωπος πατούσε το πόδι του στο φεγγάρι. Τα γενέθλιά μου συμπίπτουν με το Πάσχα του καλοκαιριού, έτσι τον Δεκαπενταύγουστο γιορτάζω μαζί με την Παναγιά.
Οι γονείς μου χάρηκαν που το πρώτο τους παιδί ήταν κορίτσι και θα μεγάλωνε στην εποχή της προόδου και της τεχνολογίας. Η μητέρα μου χαιρόταν γιατί μου έδωσαν το όνομα Κατερίνα, όνομα της γιαγιάς μου Κατερίνας Λάμπρου κι ο μπαμπάς μου το σεβάστηκε μιας κι είχε παντρευτεί μοναχοκόρη κι αγαπούσε πολύ την πεθερά του.
Πέρασα τα εφηβικά μου χρόνια, στην ωραία Θεσσαλονίκη, μα έχω τις καλύτερες αναμνήσεις μου απ’ το πανέμορφο χωριό των αιωνόβιων πεύκων και της διάφανης γαλανής θάλασσας της Χαλκιδικής, το μαγικό Πευκοχώρι, απ’ όπου κατάγονται οι γονείς μου. Το χωριό μου παλιά λεγόταν Καψόχωρα ή Καψουρόχωρα.
Οι εικόνες κι οι εμπειρίες από την παιδική μου ηλικία είναι γεμάτες γέλιο, χαρά, ξεγνοιασιά, ποτισμένες με γερές δόσεις αισιοδοξίας, που αντλούσα από το φιλικό περιβάλλον και την οικογενειακή θαλπωρή. Αγαπώ πολύ τις ώρες του ηλιοβασιλέματος και γι’ αυτό απολαμβάνω τα καλοκαίρια πολλά σούρουπα δίπλα στο κύμα της Χαλκιδικής.
Οι πολλές περιπλανήσεις μου, λόγω ειδικών συνθηκών αλλά και διακοπών, μα και τα ταξίδια μου στο εξωτερικό, μου εμφύσησαν αγάπη για την πατρίδα μου και με έκαναν να ’χω ανοιχτό μυαλό. Η Μακεδονία μας όμως είναι το επίκεντρο της καρδιάς μου. Τα νησιά μας με γοητεύουν επίσης.
Εμπνευστής και πρώτος δάσκαλός μου υπήρξε ο πατέρας μου Αστέριος. Το αίσθημα της δικαιοσύνης, της δημοκρατίας, της θείας πίστης, της οικογένειας και της αγάπης για τη χώρα μου είναι ριζωμένα βαθιά μέσα μου. Σταθμός μεγάλος στη ζωή μου, ο άντρας της καρδιάς μου, ο Αντώνης μου, το αντίδοτό μου στα καθημερινά προβλήματα. Καρποί της ζωής μου είναι οι δυο γιοι μου, ένα γερό συμβόλαιο, αδιαπραγμάτευτο. Τη μεγάλη όμως δύναμη για να στέκομαι όρθια αντλώ απ’ τη μητέρα μου, την ευλογημένη «Σμυρνιά» μου, τη Λενιώ μου.
Ο Σωκράτης είναι ο αγαπημένος μου φιλόσοφος κι η «Οδύσσεια» το αγαπημένο μου έπος.
Σεμινάρια στη διάρκεια της ζωής μου έχω παρακολουθήσει πολλά μιας και είμαι ανήσυχο άτομο ακόμη και τώρα. Πάντα προσπαθώ να είμαι πρώτη στις γραπτές εργασίες μου με τα καλύτερα αποτελέσματα.
Η εργασία μου στον τομέα της Υγείας, θεωρώ ότι είναι καθαρά βιοποριστική, ενώ το πνευματικό μου έργο είναι η αναπνοή μου, το αίμα που κυλάει στις φλέβες μου κι η ισορροπία μου μέσα στη ζούγκλα της εποχής. Αρχή μου είναι να βαδίζω σε δύσκολα μονοπάτια, γιατί πιστεύω ότι τα δύσκολα είναι για τους δυνατούς.
Μυθιστορήματά μου: «Σημάδι εκ γενετής», «Βασιλιάς ή σκύλος» και «Διπλός Ψυχισμός».
Ποιητικές συλλογές μου: «Ο σφυγμός μου ακουμπάει πάνω σου», «Θελξιέπεια», «Ερωτικά Αποτυπώματα».
Είμαι μέλος της ΟΥΝΕΣΚΟ Πειραιώς και νήσων.