Η άποψη της Καλλιόπης Γιακουμή-Κουγιώνη για το βιβλίο
“Η μυρωδιά σου στα σεντόνια μου” είναι ο τίτλος του βιβλίου του Γιάννη Φιλιππίδη που κυκλοφορεί από την Άνεμος εκδοτική..και ας αρχίσουμε από αυτόν τον τόσο όμορφο τίτλο.. Κλείστε τα μάτια και θυμηθείτε αγαπημένες μυρωδιές, μυρωδιές που αγαπήσατε, που σας έλειψαν, που ονειρευτήκατε μαζί τους, ταξιδέψετε, ζήσατε, ερωτευτήκατε..μυρωδιές που κάνατε δικές σας! Ανοίξτε τα.. είμαι σίγουρη πως πολλές αναμνήσεις ξύπνησαν μέσα σας, πολλές εικόνες ζωντάνεψαν, πολλά συναισθήματα πλημμύρισαν τις καρδιές σας. Αυτά και άλλα τόσα λοιπόν θα ζήσετε μέσα στις σελίδες αυτού του βιβλίου, το εγγυώμαι!!
Η Βασιλική γεννήθηκε σε έναν πολύ βασανισμένο τόπο, την Μακεδονία σε μια δύσκολη, πέτρινη εποχή, το 1930. Είναι γεμάτη ευαισθησίες, μα και πολύ δυνατή. Αντέχει, παλεύει και αντιμετωπίζει όσα της συμβαίνουν με στωικότητα, υπομονή, χιούμορ, χωρίς ποτέ να χάσει την ελπίδα της για μια καλύτερη ζωή και χωρίς ποτέ να αποδυναμώσει την πίστη στα όνειρα της. Η ζωή για την Βασιλική είναι γεμάτη δώρα και κρυμμένους θησαυρούς που είναι αποφασισμένη να ανακαλύψει, είναι γεμάτη εμπειρίες που ποθεί να ζήσει, υποσχέσεις που θα την αναγκάσει να τις τηρήσει μα και δυσκολίες που είναι έτοιμη σχεδόν από πάντα, να αντιμετωπίσει. Σε αυτή την διαδρομή λοιπόν και με ρότα τα όνειρα της, θα ξεκινήσουμε να ακολουθούμε την πορεία της ζωής της, από την αρχή μέχρι και το τέλος..
“Στην αγάπη, ένα κι ένα κάνουν ένα..” γράφει ο σπουδαίος Γάλλος φιλόσοφος, Ζαν-Πωλ Σαρτρ και ο Γιάννης Φιλιππίδης στο βιβλίο του μοιάζει να συμφωνεί. Πλέκει το νήμα του εκεί σαν αφετηρία και το υφαίνει περίτεχνα μέσα από τις σελίδες ενός πολυπρισματικού μυθιστορήματος, το οποίο μπορεί να το δει κανείς από πολλές πλευρές. Από την ιστορική, από την λογοτεχνική, από τη γλωσσική, από την εικονοκλαστική, από την συναισθηματική. Είναι ένα μυθιστόρημα που σε συναρπάζει και το διαβάζεις απνευστί. Σκηνές που εναλλάσσονται με έντονες συναισθηματικές κορυφώσεις και γίνονται αφετηρία της ανάδειξης ανθρωπίνων σχέσεων. Ένα εξαιρετικά καλογραμμένο βιβλίο, που κρατάει το ενδιαφέρον του αναγνώστη από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα, απολαμβάνοντας συνεχώς τον τρόπο με τον οποία διηγείται τα πράγματα ο συγγραφέας.
Ο Γιάννης Φιλιππίδης συνθέτει ένα ψηφιδωτό από σχέσεις – ερωτικές, φιλικές, οικογενειακές – προσπαθεί να φέρει στο προσκήνιο τους περίπλοκους και δαιδαλώδεις μηχανισμούς που χτίζουν οικειότητα, ενισχύουν την εμπιστοσύνη και διατηρούν τον σεβασμό και την ειλικρίνεια ανάμεσα στους ανθρώπους. Κι όλα αυτά, όταν όλα γύρω είναι ρευστά, ταραχώδη και αβέβαια, ενώ παράλληλα ο φόβος για το αύριο και το άγνωστο, το απρόβλεπτο και το μοιραίο, παραλύει τις κινήσεις και φωλιάζει στα σωθικά των ανθρώπων.
Με την εξαιρετικά ταλαντούχα πένα του, σμιλεύει καλά την πλοκή του βιβλίου του, επιλέγοντας και τοποθετώντας κάθε λέξη στην σωστή της θέση σαν ψηφίδες στο πολυσύνθετο ψηφιδωτό του και κάθε γεγονός την κατάλληλη στιγμή. Χειρίζεται με δεξιοτεχνία τις ανατροπές, τις συγκινήσεις και τις αντιφάσεις των ηρώων του, ενώ ταυτόχρονα καταφέρνει να μπολιάζει αρμονικά την πλοκή με ιστορικά γεγονότα και να συνδυάζει το ερωτικό στοιχείο με κοινωνικά μηνύματα.
Το πλεονέκτημα του βιβλίου, εκτός από την λυρικότητα της γραφής του κειμένου και τις παραστατικές περιγραφές, είναι η ύπαρξη των ολοζώντανων χαρακτήρων του, που η σκιαγράφηση τους τους κάνει αμέσως οικείους στον αναγνώστη ενώ ταυτόχρονα τους προσδίδει σημαίνοντα ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας. Δεν πρόκειται για μονοδιάστατες προσωπικότητες, έχουν ο καθένας τους, τις δικές του ρωγμές, τα δικά τους σημάδια από πληγές, άλλοτε κλειστές και άλλες φορές ανοιχτές ακόμα, τις ταλαντώσεις τους, τις αμφιβολίες για το τι είναι σωστό και τι λάθος. Παθιάζονται και ελπίζουν με την ίδια δύναμη που φοβούνται και τα παρατούν, ψάχνοντας να βρουν μια ισορροπία για να επιβιώσουν, την δύναμη να αντέξουν στα χτυπήματα της μοίρας τους, ακόμα και όταν νιώθουν ανελέητο στο πετσί τους, στις καρδιές τους, το σφυροκόπημα της.
“Ένα ακορντεόν κι ένα άρρυθμο ντέφι παίζανε χαρούμενους σκοπούς από το πιο κάτω κατάστρωμα. Κοίταξα μπροστά μου, γύρω μου, κι ύστερα τα βλέφαρά μου χαμήλωσαν, έκλεισαν μια στιγμή προστατευτικά. Δεν άντεχα τόσο μπλε.
-Γιατί, βρε απατεώνα θεέ, μουρμούρισα κι ήξερα ότι δεν θα μ’ ακούσει κανείς. Ποιος σ’ έβαλε να σκαρφίζεσαι μοίρες, ποιος σε όρισε να ζωγραφίζεις ουρανούς; Ποιος σ’ άφησε να σκηνοθετείς δράματα, να υπαγορεύεις φτώχειες και πλούτους, να χωρίζεις τους ανθρώπους κατά τσέπη, να κυβερνάς τις αρρώστιες, να νουθετείς χωρίς να δέχεσαι κριτική, είπα και τα χέρια μου σφίχτηκαν ιδρωμένα στο κάγκελο της πλώρης. “
Τα συναισθήματα που αναδίδονται δεν είναι μονοσήμαντα, δεν είναι αδύναμα και επιφανειακά. Συνδυάζουν τόσο την χαρά όσο και την λύπη, την ελπίδα και την απελπισία, την αδυναμία και την δύναμη, την συμπόνια και την κατανόηση όσο και την αδιαφορία ή την αποστροφή, ο ανελέητος πόνος και η αίσθηση της κατάφωρης αδικίας, μα και η παρουσία της ανθρώπινης ψυχικής δύναμης, σε όλο της το μεγαλείο, γίνονται βάλσαμο για να αντέχει κανείς και να συνεχίζει, για να μην τα παρατάει..
“Κι όλη η Ελλάδα, δυο τσιγάρα δρόμος…” όπως γράφει ο Γιάννης Φιλιππίδης. Κάνει το βιβλίο του μια υπερταχεία και μας καλεί σε επιβίβαση. Μια υπερταχεία που με γρήγορη αφήγηση, ευρηματικό χιούμορ, κινηματογραφικές περιγραφές, χαρίζει στον αναγνώστη ένα υπέροχο ταξίδι. Μια υπερταχεία με προορισμό την σκέψη και την καρδιά του. Μια διαδρομή που περνά μέσα από χωριά και βουνά, από γραφικά μονοπάτια και επικίνδυνες φωτεινές λεωφόρους, από αρχοντικά και κάστρα, από απέραντες γαλάζιες θάλασσες και βαλτωμένα απόνερα μιας κοινωνίας φθίνουσας και ύπουλης και συναντά ανθρώπους τυραννισμένους, μα και ονειροπόλους, ρεαλιστές μα και εκείνους που θέλουν να ζουν στο δικό τους παραμύθι. Συνάντα καλλιτέχνες που λατρεύουν την τέχνη και όχι την προβολή, πόρνες που δεν ξεπούλησαν ποτέ την ψυχή τους, αγωνιστές που είναι πάντα έτοιμοι για την επόμενη μάχη.
Το βιβλίο “Η μυρωδιά σου στα σεντόνια μου”, είναι ένα μυθιστόρημα γεμάτο αναμνήσεις που περιμένουν να τις θυμηθείς, γεμάτο συναισθήματα που περιμένουν να τους δώσεις ζωή. Είναι ένα βιβλίο γεμάτο όνειρα, που το καθένα έχει την δική του μυρωδιά, μυρωδιές που περιμένουν να ξανανιώσεις για να ζωντανέψουν μέσα σου μνήμες. Είναι γεμάτο μουσικές που περιμένουν να σε ξαναταξιδέψουν σε μέρη γνώριμα μα και καινούρια. Είναι γεμάτο λάθη του χτες και τον φόβο του αύριο, τον σεβασμό της διαφορετικότητας, την ανάγκη της αρμονικής, ειλικρινής συνύπαρξης, τη δύναμη του να τολμάμε και να ρισκάρουμε, την προσήλωση σε αξίες, την πίστη σε ανώτερα ιδανικά και φυσικά είναι γεμάτο έρωτα. Έρωτας, αυτό το ζωογόνο αίσθημα που τροφοδοτεί την ψυχή με όλα όσα χρειάζεται για να αντέξει. Ο συγγραφέας του δίνει την δύναμη του ιαματικού στοιχείου για κάθε ανθρώπινη ψυχή, που έχει την ικανότητα να οπλίζει με αστείρευτη δύναμη τους ανθρώπους και να τους οδηγεί στο να ξεπεράσουν τα όριά τους.
“Είναι ο έρωτας που ξυπνάει τους ανθρώπους, τους κάνει να αισθάνονται ζωντανοί, να χαϊδεύουν το δέρμα τους, να μυρίζουν τ’ αρώματα, να χάνονται στις μουσικές, τους κάνει εξυπνότερους, πονηρότερους, αθωότερους, ομορφότερους…”
“Η μυρωδιά σου στα σεντόνια μου” είναι μια συναυλία διάφορων ακουσμάτων. Μικρές ωδές για την ζωή, την φιλία, τον έρωτα, άλλες φορές σε τόνο ξεσηκωτικό και άλλες σε πιο μελαγχολικό..κάποιες άλλες πάλι πιο ταξιδιάρικο και “φευγάτο”, πιο χαλαρό ή έντονο, μα όλες γεμάτες με την δική τους μαγεία και ονειροπόλημα.
“Γιατί η ζωή είναι πουλί, καρδιά μου, λες. Και χάνεται. Και δεν ξέρει κανείς αν υπήρξε ποτέ κάπου, μήτε αν υπάρχει τώρα πουθενά…”
“Η μυρωδιά σου στα σεντόνια μου” είναι ένα παραμύθι με τους δικούς του δράκους και κακές μάγισσες, όμορφες πριγκίπισσες και γενναία πριγκιπόπουλα, με ήρωες μεταμορφωμένους σε βατράχια που περιμένουν το δικό τους φιλί για να λύσει τα μάγια, κάστρα και μαγικά φίλτρα.. Ένα παραμύθι που ξεκινά από το πάντα και ταξιδεύει στο τίποτα ή το αντίθετο..αυτό θα δώσω την ευκαιρία σε σας να το ανακαλύψετε διαβάζοντας το.. Και πιστέψτε με, πρέπει να το κάνετε!
.
Σύνοψη βιβλίου από το οπισθόφυλλο..
Γεννημένη σ’ έναν τυραννισμένο τόπο, μαθαίνει γρήγορα να αγαπά τη ζωή και τ’ ανεκτίμητα δώρα της: τον έρωτα, την ευτυχία να ζει σ’ έναν κόσμο που επέλεξε η ίδια, τα χρώματα και τις μυρωδιές γύρω της, τον αλήτη χρόνο, τους φόβους, τη δύναμή της να κοιτάει ψηλά ανασαίνοντας αρμύρες της θάλασσας και ξεστρατισμένους μικρούς θεούς. Συναισθηματικά σοφή από πάντα, με σκηνικό μια πατρίδα που χρόνο με το χρόνο αλλάζει δραματικά, διεκδικεί τις στιγμές της, αποφασίζοντας να ζήσει, να κερδίσει τα χρόνια, όλα τα χρόνια της.
Και τι σχέση μπορούν να έχουν μεταξύ τους ένα παιδί που δεν γεννήθηκε ποτέ, το κάστρο του Πλαταμώνα κι ένα μοιραίο γράμμα που δεν έφτασε πουθενά, ο ελληνικός κινηματογράφος και οι κρυφές σχέσεις των ανθρώπων του, το πρόσωπό της τετράστηλο στις εφημερίδες, ένα ερειπωμένο αρχοντικό έξω απ’ τα Βίλια, τα παράξενα όνειρα, και η λαμπερή Φρόσω που δεν θα ξεκουραστεί ποτέ;
Είναι η Βασιλική της καρδιάς μας. Η καλή ψυχή που κρύβουμε μέσα μας. Κι όλη η Ελλάδα, δυο τσιγάρα δρόμος..
Γιάννης Φιλιππίδης
Ο Γιάννης Φιλιππίδης είναι συγγραφέας και υπεύθυνος εκδόσεων της Άνεμος Εκδοτική. Σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Βασίλη Ρίτσου. Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά και επώνυμες ιστοσελίδες. Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Από το 2013 αρθρογραφεί κι είναι αρχισυντάκτης στο www.anemosmagazine.gr
Εργογραφία
Aπό την Άνεμος εκδοτική κυκλοφορούν τα βιβλία του:
«Η μυρωδιά σου στα σεντόνια μου» (μυθιστόρημα, 2006)
«Ο εραστής, η μέλισσα κι ένα μικρούλι “αχ”» (μυθιστόρημα, 2008)
«Μα, το ψάρι είναι φρούτο» (οχτώ απρόβλεπτες ιστορίες, για ενήλικους αναγνώστες, 2011)
«Kρατάς μυστικό;» (μυθιστόρημα, 2011)
«Zωή με λες» (παιχνίδια πεζογραφίας, 2011)
«Λούσιfair, η βασίλισσα της Κυψέλης» (μυθιστόρημα, 2012).
«Ο Απρίλης στάθηκε αλήτης» (μυθιστόρημα, 2014)
«Το ασανσέρ των οκτώμιση» (θεατρικό, 2015)
«Κωδικός Ελευθερία»(παιχνίδια πεζογραφίας, 2015)
«Εκείνος που άκουγε τις επιθυμίες των άλλων» (μυθιστόρημα, 2017)
«Είχε λιακάδα σήμερα» (μυθιστόρημα, 2019)
Πολυσυμμετοχικά
«Το προσωπικό μου θέατρο σκιών» (συμμετοχή, ιδιωτική έκδοση Black Duck multiplarte, 2011)
«Προσωπογραφίες» (συμμετοχή, ιδιωτική έκδοση Black Duck multiplarte, 2011).
Βρείτε το βιβλίο εδώ…
“Η μυρωδιά σου στα σεντόνια μου”
.