……………..
Το κουδούνι χτύπησε ξανά. Μια νέα σχολική χρονιά άρχισε.
Οι τσάντες των παιδιών μου γέμισαν βιβλία, τα πήρα στα χέρια τα ξεφύλλισα, τα μύρισα και μια συγκίνηση πολύ έντονη με κυρίευσε.
Χιλιάδες αναμνήσεις και εικόνες και συναισθήματα και άλλα πολλά που νόμιζα πως είχα ξεχάσει. Τα δικά μου βιβλία, ο δικός μου ενθουσιασμός να τα ντύσω, να γράψω το όνομα μου σε όλα..
Εδώ θα μείνω και αυτό θα σας θυμίσω… τα παλιά μας βιβλία ρε παιδιά…
Πάμε λοιπόν, επιστροφή στα θρανία και για μας, έστω και έτσι.. έστω και για λίγο…
.
1) Η Γλώσσα μου για την πρώτη Δημοτικού :Α. Βελαλίδης, Κ. Καπλανίδας, Ν. Κανάκης [1982, 1η Έκδοση]
Αναγνωστικό Α’ Δημοτικού που είναι βασισμένο στην αναλυτικοσυνθετική μέθοδο πρώτης ανάγνωσης όπως αυτή καθιερώθηκε με τη μεταρρύθμιση του 1982.
Τα κείμενα αντλούν τη θεματολογίας τους από την καθημερινή ζωή.
2) «Τα μαθηματικά μου».
Έψαξα αρκετά για να βρω το εξώφυλλο από τα μαθηματικά της πρώτης δημοτικού. Μόλις το βρήκα το θυμήθηκα. Εκείνο που θυμάμαι από το εσωτερικό του ήταν ότι είχε και καρτέλες αξιολόγησης ή κάπως έτσι λεγόταν, ήταν κάτι σαν τεστ που κάναμε όταν κλείναμε μερικά κεφάλαια. Διορθώστε με, όσες θυμάστε.
3) “Το Ανθολόγιο» πρώτο και δεύτερο μέρος”
Το αγαπημένο μου !!!
Ακόμα θυμάμαι το “Ντίλι ντίλι το καντήλι που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντήλι”…”και άσπρη πέτρα ξέξασπρη” και..”από που σαι ποταμάκι”
.
4) Εμείς και ο κόσμος”
Αυτό.. το θυμάστε..;; Πόσο παράξενα και μαγικά μου έμοιαζαν όλα.!!!
Παιδιά βλέπεται και όλα έμοιαζαν φανταστικά, συναρπαστικά, όταν εμείς γνωρίζαμε τον κόσμο..
5) “Νεοελληνική Γραμματική”
Γραμματική… να μην το σχολιάσω.. Γιατί τόσα ι,η,υ , τόσοι χρόνοι, γιατί…;;;
Και εκείνο το “γράψτο 10, 20, 30 φορές, για να το μάθεις..”
και φυσικά Γεωγραφία.. “υπάρχουν τέτοια μέρη …;; Τόσο διαφορετικοί άνθρωποι.;; ” Γέμιζα δέος…
Εσείς… τα θυμάστε όλα αυτά..;;
Υπέροχα χρόνια, αξέχαστα και αν δεν θυμάστε ελπίζω να κατάφερα να σας δώσω μια έστω και μικρή γεύση από τότε…!!!
…………….
Γίνετε μέλος της ομάδας μας “Βιβλίων Ορίζοντες” στο facebook πατώντας το παρακάτω σύνδεσμο
Επιμέλεια άρθρου Καλλιόπη Γιακουμή