“ΕΜΠΝΕΥΣΕΙΣ”

Τον Μάριο Δημητριάδη τον πρωτογνωρίσαμε συγγραφικά το 2014 με το πρωτόλειο βιβλίο του “Σκοτεινές μέρες” που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Λογείον.  Τότε η ελληνική λογοτεχνία τρόμου είχε μόλις υποδεχτεί στους κόλπους της έναν πολύ ταλαντούχο συγγραφέα.

Ακολούθησαν το “Αγκαλιάζοντας το έρεβος” εκδόσεις Το Ανώνυμο Βιβλίο, το 2017 και “Οι μακάριοι” από τις εκδόσεις Bell / Χαρλένικ Ελλάς το 2018. Έχει γράψει επίσης σε συνεργασία με τον συγγραφέα Γιώργο Δάμτσιο δυο ακόμα βιβλία, το “Στη γέφυρα των χαμένων ψυχών” από τις εκδόσεις Λυκόφως το 2017 και το “Τhe Metal Chapters” από τις εκδόσεις Πηγή το 2018 ενώ έχει συμμετοχή στα συλλογικά έργα: “Το Άγνωστο”, 1ος Λογοτεχνικός Διαγωνισμός Διηγήματος του Φανταστικού, εκδόσεις Ανάτυπο 2016, “Τρόμος”, εκδόσεις  Ανάτυπο 2017, “Zombie στην Ελλάδα” από τις εκδόσεις iWrite.gr 2017 και “Βρόχος” από τις εκδόσεις Λυκόφως το 2019.

Λάτρης και ο ίδιος της λογοτεχνίας τρόμου, παραδίδει βιβλία που ξέρουν να κερδίζουν τους αναγνώστες και να τους κρατούν αιχμάλωτους της σκοτεινής ατμόσφαιρας τους από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα. Συνδυάζει άψογα και με τις σωστές αναλογίες το μεταφυσικό με τον τρόμο, μια συνταγή που ακολουθεί σε κάθε του βιβλίο και που πετυχαίνει πάντα.  Χωρίς να ξεφεύγει από τα όρια του φυσικού κόσμου, μπορεί χάρη της συγγραφικής του μαεστρίας να ταξιδεύει τους αναγνώστες  σε νέους κόσμους, χωρίς όρια, όπου θα γνωρίσουν ήρωες που θα τους ακολουθούν σε κάθε βήμα και  θα συναντήσουν μαζί τους, το διαφορετικό.. το απόκοσμο, το ανεξήγητο, μέσα στις ιστορίες που πλάθει και η καθηλωτική πλοκή τους εκτοξεύει την αδρεναλίνη τους.

Τα βιβλία του δίνουν την εντύπωση του αληθοφανές και αυτό ενισχύει το αίσθημα του τρόμου. Με λιτή γραφή και αποφεύγοντας τις περιττές  υπερβολές, περιγράφει το αγνώστου ως επικείμενης απειλή που μπορεί να συναντήσει ο καθένας μας και αυτό αποτελεί ένα εμβληματικό χαρακτηριστικό του, που υποδηλώνει την συγγραφική του δεινότητα. Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με την αχαλίνωτη φαντασία του, που συστήνει στο κοινό του συνεχώς νέες ιδέες, για το από πού μπορεί να προέλθει το κακό, τον καθιστούν σε έναν από τους συγγραφείς, που έχουν να καταθέσουν πολλά στον χώρο της λογοτεχνίας τρόμου στην χώρα μας, βιβλία που δεν υστερούν σε τίποτα από τα αντίστοιχα του εξωτερικού, που σε κάποιους αρέσει να εκθειάζουν, απλά και μόνο, γιατί δεν ανήκουν σε Έλληνα συγγραφέα.

Ίσως  να μην πρέπει να πω παραπάνω,  θα πω μόνο πως θεωρώ πως τα βιβλία του αξίζουν να διαβαστούν από κάθε σοβαρό βιβλιόφιλο της λογοτεχνίας τρόμου, αλλά και από όλους που σέβονται και εκτιμούν τα καλά βιβλία.  Από την άλλη βέβαια, δε μπορώ να ξέρω αν τελικά θα αρέσουν σε όλους, μα αυτό που σίγουρα ξέρω,  είναι πώς αν μπεις στον κόσμο του Μάριου Δημητριάδη, θα κάνεις τα πάντα για να τον εξερευνήσεις, άσχετα αν τελικά σε κερδίσει..

Σήμερα λοιπόν θα μιλήσουμε μαζί του για το νέο του βιβλίο “Φωνές από την άβυσσο” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Bell / Χαρλένικ Ελλάς και αυτό που θέλουμε να μας πει διακαώς να μας πει είναι..

.

Μάριος Δημητριάδης: Καλησπέρα και ευχαριστώ πολύ για την φιλοξενία. Είχα διάφορες σκέψεις για να ξεκινήσω το επόμενό μου βιβλίο πριν από δύο χρόνια περίπου. Λίγο πριν κυκλοφορήσουν οι Μακάριοι, είχα ήδη κάνει ένα πλάνο αλλά ήταν ακόμη σε εμβρυϊκό στάδιο. Μερικούς μήνες αργότερα την αφορμή έδωσε ένα τραγούδι των Candle of Filth, το Her ghost in the fog. Όπως λέει και ο τίτλος, μια γυναίκα εμφανίζεται από την ομίχλη, κάτι το οποίο μου γέννησε πολλά πράγματα στο μυαλό επάνω στο πλάνο που ήδη ξεκίνησα. Αν προσθέσουμε σε όλα αυτά και ένα ταξίδι που είχα κάνει πριν λίγο καιρό στον Βόλο και στο Πήλιο, καθώς επίσης και το χωριό του παππού μου στην Ήπειρο που έτυχε να κοιτάζω στον χάρτη, έφτασα να έχω μια πλήρη ιστορία στο μυαλό μου. Μερικούς μήνες αργότερα το πρώτο draft του «Φωνές από την Άβυσσο» ήταν έτοιμο.

Πόσο σκοτάδι μπορεί να χωρέσει η ψυχή ενός ανθρώπου;
Ο Ανδρέας θα αναγκαστεί να το ανακαλύψει όταν ο εφιάλτης με τον οποίο είχε συμφιλιωθεί τα τελευταία τριάντα χρόνια θα εισβάλει στην πραγματικότητά του. Η ίδια γυναίκα μπροστά σε ένα σπίτι στοίχειωνε χωρίς νόημα τα όνειρά του. Τα λόγια της επαναλαμβάνονταν. Ξανά και ξανά.
Γύρνα, εξιλέωση, το σπίτι μας, εκδίκηση…
Παράνοια και φόβος τον κατακλύζουν όταν νιώθει την παρουσία της στον κόσμο του. Η ζωή του χειροτερεύει μέρα με τη μέρα και ο ίδιος οδηγείται σε αδιέξοδο. Ψάχνοντας απεγνωσμένα να βρει μια απάντηση για τα ολοζώντανα όνειρα που τον βασανίζουν, ο Ανδρέας θα φτάσει σε ένα απομακρυσμένο χωριό.
Ένας τόπος άγνωστος.
Ένας τόπος που θα φέρει στην επιφάνεια όσα ήταν καλά κρυμμένα μέσα του. Ένας τόπος τον οποίο εκείνη εξουσιάζει. Η αλήθεια θα αναδυθεί μέσα από τον τρόμο του απόκοσμου… Μέσα από τις φωνές της αβύσσου…

Επιμέλεια και σύνταξη κειμένου: Καλλιόπη Γιακουμή