Γιώργος Λ. Παπαθανασίου

 Ένα ζευγάρι μαζί με το κοριτσάκι του, για να γλιτώσει από τους τσέτες του Κεμάλ, εγκαταλείπει την πάτρια γη του Μπεϊαλάν του Πόντου και καταφεύγει στην Ελλάδα, αφήνοντας πίσω ρημαγμένη γη και κουβαλώντας ένα μπόγο θυμητάρια. Μέσα από περιπέτειες , θα εγκατασταθούν σε μια περιοχή της ηπειρωτικής Ελλάδας αρχίζοντας μια καινούργια ζωή.

Δυο ψυχές που φαίνεται πως δε διάλεξαν η μια την άλλη. Μάνα και κόρη. Μα εκτός από τον ομφάλιο λώρο, ήταν δεμένες και με της ζωής τα απρόβλεπτα. Και τα γραμμένα που κανείς δε μπορεί να εμποδίσει. Μια σπαρακτική αφήγηση.

Ένα ταξίδι γεμάτο απόγνωση, τύψεις και ενοχές, αλλά πλημμυρισμένο από τη χαμένη νοσταλγία και την ανάγκη που νιώθουμε για περισσότερη αγάπη. Το δικαίωμα στην τρυφερότητα, τη στοργή, την αποδοχή, για τη δύναμη της συγχώρησης και την αποκατάσταση της αδικίας. Μια ελεγεία για τη μητρότητα, την απουσία του Θεού στις πιο παγωμένες κι απελπισμένες νύχτες της ψυχής. Κι εκεί που αχνοφέγγει μια χαραμάδα ελπίδας. Από την ασπλαχνία στην ωριμότητα και στη μετάνοια. Από τον πόνο ως την ανάγκη για συμφιλίωση και εξιλέωση. Ο αγώνας μιας γυναίκας να ζήσει με αξιοπρέπεια και το τίμημα που πληρώνει στη ζωή. Κι όταν ο Θεός απλώνει μια μορφή σχεδόν απόκοσμης αγιότητας σε αυτά τα πλάσματα , ίσως αυτό να είναι το χρέος που ξεπληρώνουν οι αθώοι και οι εγκαταλειμμένοι. Μια καταβύθιση στα άδυτα της γυναικείας ψυχής. Η αποκάλυψη ενός μυστικού. Κι όμως κάπου οι ζωές τους θα συναντηθούν

***

   “Η Ομορφιά Σταμάτησε στα Βλέφαρα”