Η άποψη της Φαίη Δεληγιώργη για το βιβλίο
.
.
.
.
Είναι κάποια βιβλία που η ανάγνωσή τους και η ιστορία που ρέει στις σελίδες τους, διοχετεύουν την ψυχή σου με τόσο δυνατά και ξεχωριστά συναισθήματα, που πραγματικά σε καθηλώνουν και σε παρασύρουν στην δίνη τους. Σου είναι αδύνατο να τα αφήσεις από τα χέρια σου και η αγωνία για την εξέλιξη τους κορυφώνεται σε κάθε σελίδα. Ένα τέτοιο βιβλίο είναι και το ξεχωριστό, εξαιρετικό, μυθιστόρημα ,” Στην στροφή του χρόνου”, του συγγραφέα Σπύρου Διονυσιάδη
Γοητευτικό και πολύ συγκινητικό το ταξίδι με το φορτηγό πλοίο ” Μυρτώ”, που αναβλύζει ολόκληρο από την σπιρτάδα της Ελληνικής ναυτοσύνης, το ταμπεραμέντο της και την λεβεντιά της. Από τα απάνεμα λιμάνια της Ελλάδας, μέχρι την καταιγίδα του πολέμου και τα ταραγμένα νερά της Σερβίας, ο συγγραφέας ενώνει έξοχους διάλογους και αληθοφανείς χαρακτήρες, πετυχαίνοντας να δώσει στον αναγνώστη του, ένα αριστοτεχνικά δεμένο βιβλίο. Mε γλώσσα εξαίσια και ζωντανή που ρέει αβίαστα, ντυμένη με παραστατικές εικόνες και ποτισμένη από την αλμύρα της θάλασσας, το μυθιστόρημα αποκαλύπτει τις σκληρές πλευρές του πολέμου, ενώ ταυτόχρονα, εξυμνεί την ανθρώπινη υπόστασή και την δύναμη της αγάπης.
Η ιστορία ξεδιπλώνεται στον απόηχο της μεγαλύτερης στρατιωτικής επιχείρησης μετά τον Β Παγκόσμιο πόλεμο, τον ολέθριο Νατοϊκό βομβαρδισμό, κατά της Γιουκοσλαβιας.
Έρωτας και πόλεμος, συνθέτουν ένα σκηνικό που ζωντανεύει μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, σαν κινηματογραφική ταινία.
Η λυρική γραφή και ο άμεσος λόγος του συγγραφέα, δίνουν ένα δυνατό σε αφήγηση και πειστικές περιγραφές βιβλίο, που εντυπωσιάζει με την χειμαρρώδη εξέλιξη και τον χορό συναισθημάτων, που κατακλύζουν τις σελίδες του.
Το μυθιστόρημα ακροβατεί ανάμεσα στην καταστροφή του πολέμου και στην διάθεση για ζωή που γεννά η αγάπη, που την συναντάμε σε όλες τις εκφάνσεις, μέσα από τις σελίδες του βιβλίου.
Ένα συναρπαστικό ταξίδι μέσα από μια ευγενική και καθαρή γραφή, που δημιουργεί άρτια σκιαγραφημένους και ολοκληρωμένους χαρακτήρες πρωταγωνιστών και δευτεραγωνιστών, που γίνονται αμέσως απόλυτα συμπαθείς στον αναγνώστη. Τον παρασύρει να βιώσει μαζί τους την καθημερινότητα, την χαρά, την θλίψη, την οργή και το πένθος του.
Έντονα ατμοσφαιρικό, νοτισμένο με τα άλλοτε γαλήνια και άλλοτε τρικυμισμένα νερά της θάλασσας, δυνατό, ρεαλιστικό και καταιγιστικό στις περιγραφές της βάρβαρης και εγκληματικής φύσης του πολέμου, μα ταυτόχρονα, βαθιά συναισθηματικό στους αέναους δεσμούς του έρωτα και σε όλες τις περίπλοκες πτυχές του.
Ο Σπύρος Διονυσιάδης μέσα από αυτήν την καθηλωτική ιστορία, φωτίζει το χρονικό της αιματηρής εκείνης περιόδου, με μια πένα διαποτισμένη από γνώση και αφηγηματική ικανότητα που εντυπωσιάζει.
Με όπλα την πίστη, την φιλία και τον έρωτα που ξεχειλίσουν από τις σελίδες του βιβλίου του, ο Σπύρος Διονυσιάδης, καταγγέλλει την παραφροσύνη του πολέμου και παραδίδει μέσα από τους ήρωες του. Μαθήματα ανθρωπιάς, θάρρους και αξιών που σίγουρα θα συγκινήσουν και θα κερδίσουν την καρδιά κάθε αναγνώστη.
.
Οι αληθινοί έρωτες δεν έχουν ποτέ τέλος. Η αγάπη είναι φωτιά που σε καίει, ένας πόλεμος, μια συνεχής μάχη, η βαθιά αληθινή σοφία. Χτίζει γέφυρες και όχι τοίχους. Έτσι γεννήθηκε και η αγάπη αυτή στο φορτηγό πλοίο «Μυρτώ». Μέσα σε ένα στροβίλισμα του χρόνου. Ο καπετάνιος, ο μηχανικός και το πλήρωμα δένονται απρόσμενα με δεσμούς αέναους με τον έρωτα, την καθημερινότητα, τη χαρά, τη θλίψη και τον πόλεμο.
Την ένιωθε χαλαρωμένη. Ίδιο μικρό ζωάκι είχε κουλουριαστεί στην αγκαλιά του. Είχε κλείσει τα μάτια. Δεν ήταν βέβαιος, αλλά νόμιζε ότι την είχε πάρει ο ύπνος. Η γαλήνη ήταν αποτυπωμένη στη μορφή της. Κοίταζε αυτό το μικρό σώμα, αφημένο με απόλυτη εμπιστοσύνη στη δική του αγκαλιά.
Από την έξαρση, πριν από λίγο, του σαρκικού πόθου, ένιωθε ότι περνούσε σε μια ανώτερη αίσθηση. Ίσως πρωτόγνωρη γι’ αυτόν. Αυτή της στοργής, προστασίας, σεβασμού και ψυχικής πληρότητας. Συλλογιζόταν ποια ψυχική δύναμη κλεινόταν μέσα στο μικροκαμωμένο αυτό σώμα.
Μια ψυχή που άντεξε πόνο, έδωσε αγάπη και ήταν έτοιμη και πάλι για όλα, αδιαφορώντας για το κόστος.
.
Λίγα λόγια για την συγγραφέα
Ο Σπύρος Διονυσιάδης γεννήθηκε στην Κέρκυρα. Είναι πτυχιούχος της Ανωτάτης Βιομηχανικής Σχολής Πειραιά και έχει παρακολουθήσει πολλά μετεκπαιδευτικά σεμινάρια σε θέματα διοίκησης και οργάνωσης.
Εργάστηκε στο πρώην Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας, κατέχοντας μεταξύ άλλων και τη θέση του διευθυντή της Διεύθυνσης Μελετών – Οργανώσεων.
Έχει τιμηθεί για την κοινωνική και άμισθη προσφορά του από το Υπουργείο Προεδρίας, την Εκκλησία, την Τοπική Αυτοδιοίκηση και το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων για θέματα σχετικά με την αυτοπροστασία των πολιτών σε θέματα τεχνολογικών και φυσικών καταστροφών.
Με τη λογοτεχνία ασχολήθηκε από εσωτερική παρόρμηση, αποφεύγοντας ευρύτερη λογοτεχνική προβολή, γράφοντας κυρίως διηγήματα και νουβέλες.
Έχει βραβευθεί σε διαγωνισμούς της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών, του περιοδικού Νέα Σκέψη, της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Χαλκίδας, σε διαγωνισμό στη μνήμη του Γεωργίου Ζαλοκώστα κ.ά.
Έχει εκδοθεί η σειρά διηγημάτων του Πάντων Μέτρον Άνθρωπος;
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
678
124
20