ΜΑΥΡΟ – ΛΑΘΟΣ ΚΛΕΙΔΙΑΈνα συγκλονιστικό αισθηματικό μυθιστόρημα που κλείνει με τον καλύτερο τρόπο μια υπέροχη τριλογία.
Όσες και να είναι οι παραλλαγές στον µύθο του Νάρκισσου, ο ίδιος παραµένει η απόλυτη καταστροφή. Στην εκδοχή που θα διαβάσεις έχει το όνοµα Νάσος Παυλίδης και συνθλίβει αυτούς που αγαπάει… Ακόµα και τα ίδια του τα παιδιά. Όσοι παρασύρονται από τη γοητεία της πλάνης του καταδικάζουν το µυαλό τους σε µόνιµη έκλειψη. Κι εκείνος, αποµακρύνεται αδιάφορος από τη σκηνή κάθε εγκλήµατος. Αγνοώντας πως κάθε του βήµα τον οδηγεί στη λίµνη που θα τον τραβήξει σαν µαγνήτης στον βυθό της όσο εκείνος θα ερωτεύεται το είδωλό του στον υδάτινό της καθρέφτη…
Θύτες και θύµατα. Οικογένειες της διπλανής πόρτας… Άνθρωποι γίνονται κλειδιά κι ανοίγουν πόρτες σε άλλους όσο κλειδώνουν τη δική τους. Μαριονέτες σε επιδέξια χέρια κι επικίνδυνα µυαλά. Σχέσεις εξάρτησης που παλεύουν για απεξάρτηση έσµιξαν αποχρώσεις κλείνοντας τον κύκλο στο Μαύρο. Σχέσεις στ-οργής και οργής πίσω από κλειστές πόρτες που ανοίγουν µόνο µε Λάθος Κλειδιά…
Από την επιτυχηµένη συγγραφέα της τριλογίας “Μπλε” έρχεται το πολυαναµενόµενο αισθηματικό µυθιστόρηµα το οποίο κλείνει την τριλογία του “Μαύρου”, όπου οι ανθρώπινες αδυναµίες και ελαττώµατα αποτυπώνονται µε µαεστρικό ύφος και γραφή που καθηλώνει µέχρι την τελευταία σελίδα.
Τα άλλα δυο βιβλία της σειράς είναι:
“ΜΑΥΡΟ-ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΟΡΤΑ”Κανείς δεν µπορούσε να µπει στην επικίνδυνη ζώνη της σχέσης τους. Ο Ορφέας βρέθηκε κοντά της κι αφέθηκε στον παράδεισό της παλεύοντας µε τη δική του κόλαση. Του χάιδευε τα µαλλιά όσο εκείνος έσερνε τα χείλη από τον µώλωπα στο στόµα της, λες και φίλαγε φωτιά. Με ευλαβική προσοχή, µην καεί.
«Σ’ αγαπάω, Ορφέα µου…»
Όπως την είχε αγκαλιά και τη φιλούσε, σταµάτησε. Ενοχές.
«Θέλω να µείνω µόνος».
Μετά την απολογία, η αποµόνωση. Να κρυφτεί από τη ζωή τους εξορίζοντας τον εαυτό του στους λαβύρινθους µιας παγιδευµένης µοναξιάς. Λιποτάκτης στο ίδιο του το σκοτάδι, έτρεµε να πατήσει την γκρίζα ζώνη του µυαλού του.
Λαβύρινθος φτιαγµένος από µοναξιά, λύπες και φόβο.
«Παγίδα είναι το πέρασµα µια µέρα θα χαθείς.
Πάρε τον µίτο να βρεις την έξοδο».
Αν λυγίσει στη δύναµη της αγάπης τους και υποκύψει, έδωσε όρκο στον εαυτό του να ψαλιδίσει τον µίτο µόλις τον αγγίξει.
Το σταυροδρόµι όπου το παρελ
******
“Μαύρο – Δανεικές Ταυτότητες”*****
Εκεί που έφτασαν, δεν γινόταν διαφορετικά! Ο Έκτορας δεν είχε δικαίωµα πια να παίρνει αποφάσεις. Ο Πέτρος τον άρπαξε από τα µαλλιά και τράβηξε το πιστόλι που είχε κρυµµένο. Έριξε τον γιο του στον καναπέ και κρατώντας τον ακόµα από το κεφάλι, του το έχωσε στο στόµα. Έσκυψε στο τροµαγµένο του πρόσωπο και είπε.
Δεν ορίζεις εσύ την ώρα της τιµωρίας σου, Έκτορα, εγώ την ορίζω! Μέσα στα επόµενα δευτερόλεπτα, από αυτό το στόµα θα βγαίνουν λέξεις σωστές. Έστω µία λάθος, και θα σου τινάξω το κρανίο στους πέντε ανέµους. Κατάλαβες;
Πατέρας µε γιο; Ναι, πατέρας µε γιο στον κόσµο που συµβολικά έστω ονοµάζουµε «κόσµος της νύχτας» µα στην πραγµατικότητα κυριαρχεί από την γέννηση του ήλιου µέχρι τον θάνατο του φεγγαριού. Φτιαγµένοι από Φως και Σκοτάδι όλοι οι ήρωες της ιστορίας. Η νύχτα της ζωής τους µεταµορφώνεται µεθοδικά και ύπουλα από ληµέρι και καταφύγιο σε φυλακή και παγίδα. Και η σκοτεινή πλευρά της ψυχής τους κυριαρχεί σε βαθµίδες εξουσίας όπου ο άνθρωπος κοστολογεί τον άνθρωπο µε χρήµα και αίµα.
Μαύρα δίχτυα απλώνει η πλοκή του βιβλίου και πλέκει ιστορίες για την αχόρταγη δίψα του ανθρώπου για άνοδο σε εξουσία καθοδική. Εκεί που το πληρωµένο έγκληµα αγγίζει ακόµα και την αγάπη. Ιστορίες που µιλούν για το νερό που γίνεται αίµα και φτιάχνει δεσµά θανάτου. Και που λένε πως όσο ζεις, όλα µπορείς να τα κάνεις. Να αποδράσεις σε άλλες χώρες, σε άλλους κόσµους, µε άλλο όνοµα και άλλη ταυτότητα. Ναι µπορείς και αυτό! Όταν µόνη σου επιλογή είναι να πεθάνεις για να µείνεις ζωντανός πρέπει να το κάνεις. Και µετά; Πόσο φεύγεις από εσένα, αν αλλάξεις όνοµα και γίνεις ένας άλλος; Μέχρι πού µπορείς να φτάσεις… κρυµµένος σε «Δανεικές Ταυτότητες»;
.
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα..
.
Στάλω Φωτιάδου
678
124
20