Η δύναμη της γραφής του βιβλίου
Τα βιβλία, με ένα απλό άνοιγμα, εκτός από τους μαγικούς θησαυρούς που προσφέρουν στον αναγνώστη, μεταδίδουν επίσης με τη γραφή τους βαθιά νοήματα και “τροφή για σκέψη” με τις πολύτιμες λέξεις τους.
Αυτή η δύναμη του γραπτού λόγου μπορεί να αποβεί καταλυτική για το νου του κάθε ανθρώπου. Ο κάθε αναγνώστης τη χειρίζεται διαφορετικά με το δικό του προσωπικό τρόπο, κρατώντας τα σπουδαιότερα και τα χρησιμότερα λόγια του να τον καθοδηγήσουν στη ζωή του. Λόγια που θα “ανοίξουν” το νου, θα τον κάνει να σκέφτεται ελεύθερα, θα τον “απελευθερώσει” πνευματικά και να λειτουργεί με ανεξαρτησία και όχι σε κλειστά κοινωνικά πλαίσια.
Το κάθε βιβλίο έχει τη δύναμη να ολοκληρώσει ψυχικά και συναισθηματικά τον κάθε άνθρωπο. Ολοκληρώνει τον εαυτό του και τον γεμίζει με καινούριες, ανοιχτόμυαλες και πολύπλευρες ιδέες και απόψεις για τη ζωή. Τους προβληματίζει και τους οδηγεί σε μονοπάτια δύσβατα, απάτητα και ανεξερεύνητα που μπορεί να δημιουργεί φόβο, που απλά μεγαλοποιούν στο μυαλό τους, επειδή πρεσβεύει κάτι διαφορετικό από αυτό που ήδη ξέρουν. Δε πρέπει με κανένα τρόπο αυτός ο φόβος να τους κρατήσει πίσω, αλλά αντίθετα να “βουτήξουν” σε αυτή τη καινούρια πρόκληση, ώστε να απελευθερωθεί η ψυχή τους και να δημιουργεί ο καθένας τους τα δικά του ξεχωριστά όνειρα.
Ο Ντοστογιέφσκι ένας από τους γνωστότερους και σπουδαιότερους συγγραφείς της Παγκόσμιας Λογοτεχνίας έλεγε: Παύεις να σκέφτεσαι όταν σταματάς να διαβάζεις βιβλία. Ορθή άποψη κατ’ εμένα καθώς όταν σταματάς χάνεις την οξύτητα και τη γρηγοράδα του νου και μπαίνεις σε ψυχική αδράνεια. Τα βιβλία του είναι γεμάτα με βαθιά και προοδευτικά μηνύματα. Στους Αδερφούς Καραμάζωφ διαπραγματεύεται την ηθική, την ελεύθερη βούληση και την ύπαρξη του θεού. Είναι ένα από τα απαγορευμένα βιβλία στις ανατολικές-αραβικές χώρες, όπως το Κουβέιτ. Είναι ένας από τους λογοκριμένους συγγραφείς στις αραβικές χώρες του Κόλπου την οποία χαρακτηρίζει μια αυξανόμενη συντηρητική τάξη στην πολιτική όσο και στην κοινωνία.
Έχει απαγορευτεί επίσης η Παναγία των Παρισίων του Βίκτωρος Ουγκώ και τα Εκατό Χρόνια Μοναξιάς του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες. Με αυτό το τρόπο το Ισλάμ υποστηρίζει ότι θέλει να εξαλείψει κάθε υποκίνηση αναταραχής και ανήθικης πράξης. Αλλά αυτή η απόφαση λογοκρισίας δεν είναι παρά κίνηση προκατάληψης και στενομυαλιάς σε ένα κράτος που θέλει και επιβάλλει να έχει τον πλήρη έλεγχο του λαού του.
Παρόμοια περιστατικά υπάρχουν και στη γείτονα χώρα Τουρκία για την απαγόρευση κυκλοφορίας παιδικών βιβλίων με βιογραφίες σπουδαίων γυναικών που σύμφωνα με την κυβέρνηση τους, προκαλεί επιζήμια επιρροή στα ανήλικα παιδιά. Είναι μια κίνηση εντελώς παράλογη μια κυβέρνηση να φοβάται τα παιδικά βιβλία επειδή προάγουν την ισότητα και την ελεύθερη βούληση. Μια κυβέρνηση που θέλει με κάθε τρόπο να έχει υπό την επήρεια της τον έλεγχο του κόσμου ακόμα και των μικρών παιδιών.
Δυστυχώς, ακόμα και σήμερα, στις χώρες της ανατολής υπάρχουν οι προκαταλήψεις και οι φοβίες που κρατούν τους ανθρώπους πίσω από το δρόμο της ανεξαρτησίας και της προόδου. Η λογοκρισία είναι επίσης ένα βασικό μειονέκτημα αυτών των χωρών που δυστυχώς αντί να εξαλειφθεί παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις με αποτέλεσμα να κρατούν τους ανθρώπους σε έναν μικρόκοσμο, μια φούσκα και δε τον αφήνουν να προχωρήσει μπροστά με τη δική του προσωπική βούληση και τις δικές του προσωπικές επιλογές, κάτι που καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα του καθενός από μας.
.
Γράφει η Παρασκεύη Τζατζαλή
678
124
20