Νέες κυκλοφορίες από τις εκδόσεις Πατάκη

                                         ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

 

ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ, ΑΓΙΟΣ ΑΓΥΡΤΗΣ
(νέα έκδοση)
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ

.

Μάνη, 1852. Με εντολή του βασιλιά Όθωνα, πέντε συντάγματα στρατού, ιππικό και πυροβολαρχίες κάνουν γιουρούσι για να συλλάβουν έναν ογδοντάχρονο καλόγερο, τον οποίο υπερασπίζονται 6.000 οπλισμένοι και 15.000 άοπλοι χωριάτες.
Το μακελειό μοιάζει αναπόφευκτο. Παπουλάκος. Θρυλική μορφή της λαϊκής θρησκείας τον καιρό της Βαυαροκρατίας. Πρώην χασάπης και αναλφάβητος, ξεσήκωσε τον Μοριά και τα νησιά εναντίον του βασιλιά, των δεσποτάδων, των ξένων προστατών.

Για το κράτος ήταν αγύρτης. Για την επίσημη εκκλησία απόβλητος. Για τις φτωχές αγροτικές και ναυτικές μάζες άγιος και προφήτης. Ο μοναχός Χριστόφορος, γνωστός ως «Παπουλάκος» ή «Παπουλάκης», κατά κόσμον Χριστόφορος Παναγιωτόπουλος από τον Άρμπουνα Καλαβρύτων (1770-1861), ανακηρύχθηκε άγιος από το Οικουμενικό Πατριαρχείο στις 30 Αυγούστου του 2024.

 .

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα 

.

Ο Δηµήτρης Καµπουράκης γεννήθηκε στα Χανιά το 1961 και σπούδασε οικονοµικά. Είναι δηµοσιογράφος. Έχει εργαστεί σε τηλεοπτικούς (ANT1, MEGA) και ραδιοφωνικούς σταθµούς (REAL FM, BHMA FM), σε εφηµερίδες, περιοδικά και ιστοσελίδες. Το βιβλίο για τη ζωή του Παπουλάκου (κατά κόσμον Χριστόφορου Παναγιωτόπουλου) πρωτοκυκλοφόρησε από τις Εκδ. Πατάκη το 2009 με τίτλο Άγιος Αγύρτης και επανεκδόθηκε το 2024, με τίτλο Παπουλάκος, Άγιος Αγύρτης.

Έχει γράψει τα βιβλία: Η υιοθεσία των ονείρων (1986), Η σιωπή της Αφροδίτης (Μέδουσα, 1993), Μια σταγόνα ιστορία (Εκδ. Πατάκη, α΄ µέρος, 2002, β΄ µέρος, 2003, γ΄ µέρος, 2013), Ο κύριος Διάβολος προσφέρει ταξίδι (Εκδ. Πατάκη, 2005), Γλυκειά µου Εµµανουέλα (Εκδ. Πατάκη, 2015), Δύο ζωγράφοι (Εκδ. Πατάκη, 2017) και Μια σταγόνα μυθολογία (Εκδ. Πατάκη, 2024).

.

Βρείτε το βιβλίο εδώ: Παπουλάκος Άγιος Αγύρτης

 

                                               ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ

 

ΛΑΜΙΑ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΩΤΟΥΛΑ

Τα ποιήματα της Λάμιας δημοσιεύονται πενήντα χρόνια μετά από μια χρονιά ορόσημο για την ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας, τη χρονιά της μεταπολίτευσης. Ωστόσο, ως στιγμιότυπα-καταγραφές της διάδρασης μιας μητέρας με την κόρη της, στο πρώτο μέρος, και ως αναστοχασμοί του μόνου ανθρώπου, στο δεύτερο, φαίνεται να μένουν έξω από την Ιστορία.
Ίσως, όμως, τα ποιήματα αυτά να γίνονται αυτόκλητα μάρτυρες σε κάτι παράδοξο: στις αυστηρά ιδιωτικές εκείνες στιγμές, τις γνωστές σε όλους μας, που τρέφουν τον ηρωισμό προτού αυτός μετατεθεί στη δημόσια αρένα εκκολάπτοντας ιστορικά το όποιο «θαύμα».

.

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα 

.

Η Δήμητρα Κωτούλα (γενν. 1974) έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές Τρεις νότες για μια μουσική (Νεφέλη, 2004), Η επίμονη αφήγηση (Εκδόσεις Πατάκη, 2017), Θα ήσουν παντελώς ανυπεράσπιστος. Ποιήματα της λευκής σελίδας (Εκδόσεις Πατάκη, 2021, βραβείο ποίησης του λογοτεχνικού περιοδικού «Χάρτης»), Λάμια (Εκδόσεις Πατάκη, 2024). Ποιήματα και δοκίμιά της έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά, έντυπα και ηλεκτρονικά, στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες και έχουν μεταφραστεί σε δεκατρείς γλώσσες. Υπήρξε η πρώτη που μετέφρασε ποιήματα της νομπελίστριας Λουίζ Γκλικ στα ελληνικά, καθώς και της Σάρον Ολντς και της Τζόρι Γκρέιαμ. Το 2023 κυκλοφόρησε στην Αμερική ανθολογία ποιημάτων της.

Το βιβλίο συμπεριλήφθηκε στη μακρά λίστα του βραβείου Runciman και είναι στη λίστα των προτεινόμενων βιβλίων από την Poetry Society of America. Ζει και εργάζεται ως αρχαιολόγος/ιστορικός της βυζαντινής τέχνης στην Αθήνα.

.

Βρείτε το βιβλίο εδώ: Λάμια

 

                                            ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

 

ΕΥΡΙΠΙΔΗ ΜΗΔΕΙΑ, ΙΠΠΟΛΥΤΟΣ ΚΑΙ ΤΡΩΑΔΕΣ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΔΗΜΗΤΡΑ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: ΕΛΈΝΗ ΚΑΡΑΜΠΕΛΑ

“Επέλεξα αυτές τις τρεις τραγωδίες του µαγικού Ευριπίδη, ενώ ονειρεύοµαι και τις άλλες, γιατί έχουν ένα κοινό «µοτίβο», ένα σηµαντικότατο για τη σύνθεση του µύθου «εύρηµα»: Το συντετριµµένο νεανικό σώµα. Στη Μήδεια είναι τα σφαγµένα παιδιά. Στον Ιππόλυτο ο ίδιος ο τσακισµένος από το άρµα του νεαρός ήρωας. Στις Τρωάδες ο ριγµένος από τα τείχη µικρός Αστυάνακτας. Στη Μήδεια ακούµε µόνο τις εκκλήσεις των παιδιών για βοήθεια από µέσα.

Στον Ιππόλυτο τον θρήνο του ίδιου του κατατσακισµένου νέου ως το ύστατο ψυχοµαχητό του. Στις Τρωάδες η φωνή του θύµατος έχει οριστικά σιγήσει. Η Εκάβη αναλαµβάνει να θρηνήσει για λογαριασµό του και για λογαριασµό µας τη θυσία της νεότητας κάθε φορά που τα αδιέξοδα των ανθρώπινων σχέσεων ή οι νόµοι της Ιστορίας χρειάζονται θύµατα”. 
 Δ. Χ.

.

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα 

.

Ο Ευρυπίδης καταγόταν από τον Αθηναϊκό δήμο της Φλύας. Παρακολούθησε τις διδασκαλίες του Αναξαγόρα, του Πρόδικου και του Πρωταγόρα, και συνδέθηκε φιλικά με τον Σωκράτη. Για πρώτη φορά πήρε μέρος σε δραματικό αγώνα το 455 π.Χ., και από τότε δίδασκε τακτικά μέχρι τον θάνατό του. Άνθρωπος μάλλον εσωστρεφής και αυστηρός, δεν ευτύχησε στην προσωπική ζωή του. Κατά τα τελευταία χρόνια του εγκαταστάθηκε στη Μακεδονία, προσκαλεσμένος από τον βασιλιά Αρχέλαο, και εκεί πέθανε.

Στο έργο του αντικατοπτρίζεται το κλίμα της εποχής, με την έντονη επίδραση της σοφιστικής, την αμφισβήτηση και την αναζήτηση των θείων και των ανθρώπινων. Ο Ευριπίδης, ο από σκηνής φιλόσοφος, απεικόνισε την τραγικότητα των εσωτερικών συγκρούσεων και απέδωσε μοναδικά την ποικιλία των ψυχικών παθών και τις διακυμάνσεις της συνείδησης. Οι νεωτερισμοί του, στη μορφή των έργων του και στις ιδέες που εξέφρασε, τον έκαναν συχνά στόχο επιθέσεων. Σώζονται δεκαεννέα δράματά του πλήρη και πολλά άλλα αποσπασματικά.

.

Βρείτε το βιβλίο εδώ: Ευριπίδη «Μήδεια», «Ιππόλυτος», «Τρωάδες»

 

                                                       ΞΕΝΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ 

 

ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΕΞΑΓΩΝΟ ΔΩΜΑΤΙΟ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΓΙΟΚΟ ΟΓΚΑΟΥΑ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΑΝΝΑ ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ

.
Μια νεαρή γυναίκα συναντάει στα αποδυτήρια ενός κολυμβητηρίου μια άγνωστη –παρουσία εντελώς συνηθισμένη και σιωπηλή–, που για κάποιο λόγο την εντυπωσιάζει. Την ξαναβρίσκει, μερικές μέρες αργότερα, να περπατάει στην πόλη συντροφιά με μια ηλικιωμένη κυρία. Αποφασίζει να τις ακολουθήσει.
Μετά από ώρα, καταλήγουν σ’ ένα εγκαταλελειμμένο συγκρότημα κτιρίων και πηγαίνουν στο γραφείο του επιστάτη. Τις βλέπει να κάθονται σε δυο καρέκλες, μοιάζουν κάτι να περιμένουν.

Τι; Tη σειρά τους για να μπουν σε μια μεγάλη λυόμενη ντουλάπα, στο «μικρό εξάγωνο δωμάτιο», το δωμάτιο των αφηγήσεων. Εκεί που μπαίνει κανείς και αφηγείται μια ιστορία κοιτάζοντας τον εαυτό του στον καθρέφτη. Εκεί που μπορεί να πει δυνατά ακόμα και πράγματα που δεν έχει ομολογήσει ποτέ και σε κανέναν, ιστορίες του παρελθόντος ως όνειρα του μέλλοντος, να αφηγηθεί στον εαυτό του την πραγματικότητα ως φαντασία και να γίνει, έτσι, η μνήμη του μυθοπλασία του εαυτού.
Το Μικρό εξάγωνο δωμάτιο, γραμμένο το 1994, είναι μια ιστορία ενδοσκόπησης, παράξενη και διεισδυτική, που φωτίζει, σ’ ένα «άνοιγμα» του χρόνου, σαν το εφήμερο εξάγωνο δωμάτιο, το πιο μύχιο κομμάτι του «εγώ».

 

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα 

.

Η Γιόκο Ογκάουα γεννήθηκε το 1962 στην Οκαγιάμα της Ιαπωνίας και σήμερα ζει στη Νισινομίγια μαζί με τον σύζυγό της.

Από τις σημαντικότερες σύγχρονες συγγραφείς της χώρας της, έχει τιμηθεί με όλα τα σημαντικά λογοτεχνικά βραβεία της Ιαπωνίας. Κείμενά της έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά New Yorker, A Public Space και Zoetrope.

Έχει γράψει, μεταξύ άλλων, το Άρωμα πάγου, το Ξενοδοχείο Ίρις και τον Παράμεσο.

Από τις Εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά της Η αστυνομία της μνήμης (2020· μτφρ. Χίλντα Παπαδημητρίου), Η πορεία της Μίνα (2023· μτφρ. Άννα Παπασταύρου), Το μικρό εξάγωνο δωμάτιο (2024· μτφρ. Άννα Παπασταύρου).

.

Βρείτε το βιβλίο εδώ: Το μικρό εξάγωνο δωμάτιο

.

Η ΑΓΟΡΑΣΜΕΝΗ ΝΥΦΗ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΠΙΤΕΡ ΚΟΝΣΤΑΝΤΑΪΝ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΝΙΝΑ ΜΠΟΥΡΗ

.
Ρώσοι επιδροµείς πυρπολούν ένα ελληνικό χωριό στον Καύκασο στα τελευταία χρόνια της Οθωµανικής Αυτοκρατορίας, αναγκάζοντας τη δεκαπεντάχρονη Μαρία και τους γονείς της να πάρουν τον δρόµο της προσφυγιάς. Στον καταυλισµό όπου καταφεύγουν, βασιλεύει ο φόβος της χολέρας και της πανούκλας. Ο παπάς που είναι επικεφαλής δεν έχει άλλη λύση από το να «παντρέψει» τις προσφυγοπούλες µε πλούσιους Οθωµανούς, για να εξασφαλίσει τα απαραίτητα χρήµατα για την επιβίωση του συνόλου. Η όµορφη Μαρία θα καταλήξει στο χαρέµι του πολύ µεγαλύτερού της Μεχµέτ που ζει στην Κωνσταντινούπολη.

Η Μαρία και η αγαπηµένη της φίλη Λίτα ταξιδεύουν µ’ ένα καραβάνι που κατευθύνεται προς τα παράλια της Μαύρης Θάλασσας· από εκεί θα επιβιβαστούν στο τελευταίο πλοίο µε προορισµό την πρωτεύουσα. Διασχίζουν έναν συναρπαστικό κόσµο, αρχαίων και ξεχασµένων ορεινών κοινοτήτων, παραδοµένο στη βία, µε ελεύθερους σκοπευτές και στρατιώτες που κάνουν πλιάτσικο, καθώς η Οθωµανική Αυτοκρατορία καταρρέει, µε τις αποσχισµένες επαρχίες να αυτοανακηρύσσονται ανεξάρτητα χαλιφάτα αψηφώντας τον σουλτάνο. Όταν η Λίτα το σκάει, η Μαρία αναγκάζεται να αντιµετωπίσει µόνη τη µοίρα της…
Βασισµένη στην πραγµατική ιστορία της Ελληνίδας γιαγιάς του συγγραφέα, Η αγορασµένη νύφη είναι ένα λυρικό και συγκινητικό µυθιστόρηµα που ρίχνει φως σε ένα ταραχώδες, επικίνδυνο και συνάµα σαγηνευτικό κοµµάτι της Ιστορίας.

.

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα 

.

Ο Πίτερ Κονσταντάιν γεννήθηκε στο Λονδίνο από Αυστριακή µητέρα και Άγγλο πατέρα µε ελληνοτουρκικές ρίζες. Είναι βραβευµένος µεταφραστής και καθηγητής στο Τµήµα Μεταφραστικών Σπουδών στο Πανεπιστήµιο του Κοννέκτικατ. Οι πρόσφατες µεταφράσεις του περιλαµβάνουν έργα του Ρουσσό, του Μακιαβέλλι, του Τολστόι, του Γκόγκολ και του Βολταίρου. Συνεπιµελήθηκε µε άλλους επιφανείς νεοελληνιστές τις ανθολογίες A Century of Greek Poetry: 1900-2000 (2004) και The Greek Poets: Homer to the Present (2010).

Τιµήθηκε µε το Βραβείο Μετάφρασης PEN για το βιβλίο Six Early Stories του Τόµας Μαν και το Εθνικό Βραβείο Μετάφρασης για το βιβλίο The Undiscovered Chekhov. Η αγορασµένη νύφη (Εκδόσεις Πατάκη, 2024) είναι το πρώτο του µυθιστόρηµα και πρωτοκυκλοφόρησε στην Αµερική το 2022.

.

Βρείτε το βιβλίο εδώ: Η αγορασμένη νύφη

 

Ο ΛΑΘΟΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΜΑΞΙΜ ΜΠΙΛΛΕΡ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΠΕΛΑΓΙΑ ΤΣΙΝΑΡΗ

Ο Ερκ Ντεσσάουερ είναι νέος, ταλαντούχος και θέλει να γίνει μεγάλος συγγραφέας. Κάτι που δεν είναι εύκολο στο Βερολίνο της ενωμένης πλέον Γερμανίας, όπου κλίκες νέμονται την εξουσία μεταξύ τους και η ζηλοφθονία κυριαρχεί. Όταν ο Ερκ υπογράφει συμβόλαιο με τον καλύτερο εκδοτικό οίκο της χώρας, φαίνεται πως έχει κατακτήσει τον στόχο του. Ή μάλλον θα τον είχε, αν δεν υπήρχε ο αδίστακτος Χανς Ούλριχ Μπαρζιλάι, ο βασιλιάς της βερολινέζικης κοινωνίας και του λογοτεχνικού χώρου, με την εκκεντρική εμφάνιση, τις ωραιότερες γυναίκες στο πλευρό του και τα άψογα βιβλία.

Προτού ο διάσημος συγγραφέας καταφέρει να ανακόψει την ανέλιξή του, ο Ερκ πρέπει να τον σταματήσει. Και γι’ αυτό πλέκει μια ανήκουστη ίντριγκα…
Ο Μάξιμ Μπίλλερ αφηγείται την ιστορία ενός ανθρώπου που η Γερμανία τον οδηγεί στην παραφροσύνη επειδή θέλει με κάθε τίμημα να βρεθεί «μέσα στο παιχνίδι»: να κερδίσει κοινωνική αποδοχή, να πέσουν πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας, να χαρεί τον επίγειο παράδεισο του νέου, επανενωμένου έθνους. Ο Λάθος χαιρετισμός είναι ένα οργισμένο μυθιστόρημα για τον οπορτουνισμό και τον νέο εθνικισμό. Κυρίως, όμως, είναι ένα μυθιστόρημα που δίνει συναρπαστικά και με αναπάντεχη τρυφερότητα το πορτρέτο ενός νεαρού συγγραφέα ως «τέρατος», ως δειλού και ως αιώνιου παιδιού.

 .

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα 

.

Ο Μάξιμ Μπίλλερ γεννήθηκε το 1960 στην Πράγα. Από το 1970 ζει στη Γερμανία. Έχει γράψει, μεταξύ άλλων, το αυτοβιογραφικό βιβλίο Der gebrauchte Jude (Ο μεταχειρισμένος Εβραίος), τη νουβέλα Im Kopf von Bruno Schulz (Στο μυαλό του Μπρούνο Σουλτς), τα μυθιστορήματα Biografie (Βιογραφία), που η Suddeutsche Zeitung χαρακτήρισε ως το magnum opus του, και Sieben Versuche zu lieben. Familiengeschichten (Επτά απόπειρες αγάπης. Οικογενειακές ιστορίες) και τις συλλογές διηγημάτων Wenn ich einmal reich und tot bin (Όταν κάποτε θα είμαι πλούσιος και νεκρός), Land der Vater und Verrater (Γη των πατέρων και των προδοτών, εκδόσεις Πόλις, 2001) και Bernsteintage (Μέρες από κεχριμπάρι). Το μυθιστόρημά του Esra, το οποίο η Frankfurter Allgemeine Zeitung επαίνεσε ως «ασυμβίβαστα μοντέρνο, ριζοσπαστικό ως προς τη σύγχρονη γλώσσα του βιβλίο», απαγορεύτηκε με δικαστική απόφαση και δεν κυκλοφορεί ως σήμερα. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε δεκαέξι γλώσσες. Από τις Εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά του Sechs Koffer (Έξι βαλίτσες, μτφρ. Πελαγία Τσινάρη, 2021) που ήταν στη βραχεία λίστα του γερμανικού Εθνικού Βραβείου Λογοτεχνίας το 2018 και Der falsche Gruss (Ο λάθος χαιρετισμός, μτφρ. Πελαγία Τσινάρη, 2024).

.

Βρείτε το βιβλίο εδώ: Ο λάθος χαιρετισμός

 

ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: TOVE DITLEVSEN
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΧΙΝΑ

Κοπεγχάγη, 1968. Η Λίζε, συγγραφέας παιδικών βιβλίων, σύζυγος και μητέρα τριών παιδιών, κατατρύχεται από ασώματες μορφές και φωνές που σταδιακά γίνονται όλο και πιο επίμονες και βασανιστικές. Είναι σίγουρη ότι ο σύζυγός της, ο οποίος την απατά κατ’ εξακολούθηση, θα την εγκαταλείψει με τον σκληρότερο τρόπο. Πιστεύει ότι τα παιδιά της την απεχθάνονται. Πάνω απ’ όλα, φοβάται ότι δε θα ξαναγράψει ποτέ. Καθώς όμως βυθίζεται στον κόσμο των νοσηλευτικών ιδρυμάτων και των χαπιών, αρχίζει να αναρωτιέται: είναι πράγματι η τρέλα κάτι που την απειλεί ή μήπως της προσφέρει ένα είδος ελευθερίας;

Τα Πρόσωπα είναι το καθηλωτικό μυθιστόρημα μιας γυναίκας που ακροβατεί στην κόψη του ξυραφιού, αποτυπωμένο, από τη συγγραφέα της Τριλογίας της Κοπεγχάγης, με όλη τη ζωντάνια της βιωμένης εμπειρίας.

 .

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα 

.

Η Tove Ditlevsen γεννήθηκε το 1917 (αν και η ίδια, στην Παιδική ηλικία, αναφέρει ότι γεννήθηκε το 1918). Από τις σημαντικότερες μορφές της δανέζικης λογοτεχνίας του 20ού αιώνα, εμφανίστηκε στα γράμματα το 1939 με μια ποιητική συλλογή- ορόσημο (Η ψυχή του κοριτσιού ). Το 1976, σε ηλικία πενήντα οκτώ ετών, και μετά από μια δύσκολη ζωή με διαζύγια, ψυχολογικά προβλήματα και κλινικές αποτοξίνωσης, η Ditlevsen αυτοκτόνησε. Η παιδική της ηλικία στο Βέστερμπρο της Κοπεγχάγης, όπου μεγάλωσε, σε μια οικογένεια της εργατικής τάξης, επηρέασε το έργο της· η μεγάλη λογοτεχνική παραγωγή της, που περιλαμβάνει ποιήματα, μυθιστορήματα, διηγήματα, δοκίμια και άρθρα σε εφημερίδες, συχνά επικεντρώνεται σ’ εκείνο τον κόσμο, μιλώντας για τον έρωτα, τον γάμο, τη γραφή, το αλκοόλ, την ψυχική ασθένεια και τον θάνατο με ίσες δόσεις χιούμορ και μελαγχολίας. Αρκετά έργα της όπως τα Πρόσωπα (1968, Εκδόσεις Πατάκη, 2024, μτφρ. Κατερίνα Σχινά ) και η Εξάρτηση, το τρίτο μέρος της Τριλογίας της Κοπεγχάγης, (Εκδόσεις Πατάκη, 2023, μτφρ. Κατερίνα Σχινά) αντλούν από τις εμπειρίες των επανειλημμένων νοσηλειών της σε ψυχιατρικές κλινικές. Απέσπασε πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων τις «Χρυσές Δάφνες» (1956), και αγαπήθηκε πολύ από τους αναγνώστες, προσφέροντας ένα μοναδικό πανόραμα της ζωής μιας γυναίκας δημιουργού τον 20ό αιώνα.

.

Βρείτε το βιβλίο εδώ: Τα πρόσωπα

                                                    ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΚΛΑΣΙΚΟΙ

 

ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΝΑΝΣΥ ΜΙΤΦΟΡΝΤ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΘΩΜΑΣ ΣΚΑΣΣΗΣ

Το Κυνήγι του έρωτα, γραμμένο το 1945, παραμένει ως σήμερα ένα από τα πιο διασκεδαστικά όσο και οξυδερκή μυθιστορήματα που έχουν γραφτεί ποτέ για τον έρωτα και την ενηλικίωση.
Πόσο πληκτικό είναι το να περιμένει κανείς να μεγαλώσει! Η Λίντα, οι αδελφές της και η εξαδέλφη τους, η Φάννυ, έχουν εμμονή με τον γάμο και το σεξ ενώ αναζητούν πώς και πώς τον τέλειο εραστή. Το να βρεθεί όμως ο ιδανικός άντρας είναι κάτι πολύ δυσκολότερο από ό,τι νόμιζαν οι αδελφές.

Η Λίντα θα αναγκαστεί να υπομείνει πρώτα τον γάμο με έναν στενόμυαλο συντηρητικό βουλευτή και ύστερα με έναν αρρενωπό κομμουνιστή δίχως καμία αίσθηση του χιούμορ, πριν βρει τον αληθινό έρωτα στο Παρίσι λίγο πριν τον Β´ Παγκόσμιο πόλεμο.

 

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα 

.

Η Νάνσυ Μίτφορντ (1904-1973) γεννήθηκε στο Λονδίνο, πρωτότοκη κόρη του Ντέιβιντ Φρίμαν-Μίτφορντ, δεύτερου βαρόνου Ρέντεσντεϊλ. Τα παιδικά της χρόνια, σε ένα μεγάλο σπίτι στην ύπαιθρο μαζί με τις πέντε αδελφές της και τον μοναδικό αδελφό της, εξιστορούνται στα πρώτα κεφάλαια του Κυνηγιού του έρωτα (1945, Εκδόσεις Πατάκη, 2024), τα οποία, σύμφωνα με τη συγγραφέα, είναι εν πολλοίς αυτοβιογραφικά. Η Νάνσυ Μίτφορντ ισχυριζόταν πάντα ότι δεν έκανε ποτέ κανονική εκπαίδευση, έχοντας διδαχθεί μόνο ιππασία και γαλλικά. Άρχισε να γράφει πριν παντρευτεί το 1932, για να «απαλύνει την πλήξη των διαλειμμάτων ανάμεσα στις διασκεδάσεις που καθόριζαν οι κοινωνικές συμβάσεις του κόσμου της» και είχε εκδώσει ήδη τέσσερα μυθιστορήματα προτού γνωρίσει την επιτυχία με το Κυνήγι του έρωτα, το 1945. Μετά τον πόλεμο μετακόμισε στο Παρίσι, όπου έζησε την υπόλοιπη ζωή της. Επόμενα μυθιστορήματά της ήταν τα: Love in a Cold Climate (1949), The Blessing (1951) και Don’t Tell Alfred (1960). Έγραψε επίσης τέσσερις βιογραφίες: Madame de Pompadour -που έγινε θερμά δεκτή όταν εκδόθηκε το 1954-, Voltaire in Love, The Sun King και Frederic the Great. Εκτός από συγγραφέας μυθιστορημάτων και βιογραφιών, υπήρξε μεταφράστρια στα αγγλικά του κλασικού μυθιστορήματος της Μαντάμ ντε Λαφαγιέτ Η πριγκίπισσα της Κλεβ και επιμελήτρια συλλογής δοκιμίων με τίτλο Noblesse Oblige, σχετικά με τη συμπεριφορά της αγγλικής αριστοκρατίας και το ιδιαίτερο λεξιλόγιό της, διαφορετικό από εκείνο της μεσαίας τάξης. Το 1972, της απονεμήθηκε το παράσημο του Διοικητή του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας.

.

Βρείτε το βιβλίο εδώ: Το κυνήγι του έρωτα

 

Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΣΑΣ ΕΧΕΙ ΚΑΛΑ, ΚΥΡΙΕ ΡΟΟΥΖΓΟΥΟΤΕΡ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΚΕΡΤ ΒΟΝΝΕΓΚΑΤ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΑΛΕΞΗΣ ΚΑΛΟΦΩΛΙΑΣ

Το Ο Θεός να σας έχει καλά, κύριε Ροουζγουότερ είναι εξαιρετικά εύστοχη σάτιρα για μια διάσημη οικογένεια (τις χαρές, τα βάσανα και τις εμμονές της) και, ίσως κυρίως, για τη συλλογική τρέλα ενός έθνους.

Ο Έλιοτ Ροουζγουότερ, βετεράνος του Β´ Παγκοσμίου πολέμου, αλκοολικός και εθελοντής πυροσβέστης, χάρη σε μια κληρονομιά βρίσκεται πρόεδρος του Ιδρύματος Ροουζγουότερ, ενός ιδρύματος με αμύθητη περιουσία, που αποκτήθηκε με μάλλον σκοτεινό τρόπο.

Ο Έλιοτ βασανίζεται γιατί δεν πιστεύει ότι κάτι τέτοιο του αξίζει. Καθώς, «δυστυχώς», αναπτύσσει κοινωνική συνείδηση, ξεκινάει ένα κυριολεκτικά μεθυσμένο ταξίδι ανά την Αμερική με τη διάθεση να βοηθήσει ανθρώπους που έχουν ανάγκη, καταρρέοντας ψυχικά και σωματικά όλο και περισσότερο σε κάθε στάση. Μέχρι που ο δρόμος του διασταυρώνεται με τον συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας Κίλγκορ Τράουτ.  Με τη βοήθειά του θα επιχειρήσει ένα ευγενές πείραμα με την ανθρώπινη φύση. Το αποτέλεσμα; Η πιο αστεία σάτιρα του Κερτ Βόννεγκατ, μια ιδιοφυής απεικόνιση της απληστίας, της υποκρισίας και της ανοησίας όλων των ανθρώπων.
Το “Ο Θεός να σας έχει καλά, κύριε Ροουζγουότερ” είναι εξαιρετικά εύστοχη σάτιρα για μια διάσημη οικογένεια (τις χαρές, τα βάσανα και τις εμμονές της) και, ίσως κυρίως, για τη συλλογική τρέλα ενός έθνους.

«Ο Βόννεγκατ στα καλύτερά του!»  New York Times Book Review
«Μια αμίμητη και μοναδική φωνή που σατιρίζει την κοινωνία μας».  Harper’s Magazine
«Εξαιρετική, ξεκαρδιστική σάτιρα των πάντων».  Conrad Aiken
«Γίγαντας εξαιρετικής σπανιότητας της αμερικανικής λογοτεχνίας».  François Busnel

 

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα 

.

Ο ΚΕΡΤ ΒΟΝΝΕΓΚΑΤ (Ινδιανάπολη, 1922 – Νέα Υόρκη, 2007) υπήρξε ένας από τους ελάχιστους µεγάλους δασκάλους των αµερικανικών γραµµάτων στα τέλη του εικοστού αιώνα, χωρίς τον οποίο ο ίδιος ο όρος «αµερικανική λογοτεχνία» θα σήµαινε πολύ λιγότερα απ’ ό,τι σηµαίνει σήµερα. Έχει γράψει δεκατέσσερα μυθιστορήματα, τρεις συλλογές διηγημάτων, πέντε θεατρικά έργα και πέντε δοκίμια.

Σπούδασε βιοχημεία στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ και στον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο υπηρέτησε στην αμερικανική αεροπορία. Ως αιχμάλωτος πολέμου στη Γερμανία, επέζησε του βομβαρδισμού της Δρέσδης από τις συμμαχικές δυνάμεις τον Φεβρουάριο του ’45 (135.000 άνθρωποι δεν επέζησαν), γεγονός που καθόρισε, κατά κάποιον τρόπο, την απόφασή του να γίνει συγγραφέας.

.

Στα τέλη της δεκαετίας του ’40 εργάστηκε ως δημοσιογράφος και κειμενογράφος σε γραφεία δημοσίων σχέσεων. Το πρώτο του μυθιστόρημα, Το πιάνο-πιανίστας (1952), έχει σκηνικό μια μηχανοποιημένη κοινωνία. Ακολούθησαν οι Σειρήνες του Τιτάνα (1959), ένα επικό διαπλανητικό ταξίδι όπου η ανθρώπινη ιστορία περιγράφεται ως ένα τυχαίο γεγονός. Στο Λίκνο της γάτας (1963· υπό έκδοση από τις Εκδόσεις Πατάκη, μτφρ. Αλέξης Καλοφωλιάς), μια ομάδα κατοίκων σε ένα νησί της Καραϊβικής υιοθετεί μια καινούρια θρησκεία, στο Ο Θεός να σας έχει καλά, κύριε Ροουζγουότερ (1965, Εκδόσεις Πατάκη 2024, μτφρ. Αλέξης Καλοφωλιάς) ο Βόννεγκατ γράφει για την παραφροσύνη ενός εκατομμυριούχου, τις εμμονές μιας επιφανούς οικογένειας και τη συλλογική τρέλα ενός έθνους, ενώ στο Σφαγείο νούμερο πέντε (1969· υπό έκδοση από τις Εκδόσεις Πατάκη, μτφρ. Αλέξης Καλοφωλιάς), το οποίο συγκαταλέγεται στα σημαντικότερα αμερικανικά μυθιστορήματα, ανασυνθέτει την εμπειρία του στη Δρέσδη χρησιμοποιώ¬ντας το τέχνασμα της αναστροφής του χρόνου. Το Πρωινό των πρωταθλητών (Εκδόσεις Πατάκη, 2024, μτφρ. Αλέξης Καλοφωλιάς) είναι το έβδομο μυθιστόρημά του και εκδόθηκε το 1973· επί 56 εβδομάδες ήταν στη λίστα των μπεστ σέλερ των New York Times· τo 1999 μεταφέρθηκε στο σινεμά, σε σενάριο και σκηνοθεσία του Alan Rudolph και με τον Bruce Willis στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Από τις Εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία του Ένας άνθρωπος χωρίς πατρίδα (2006, µτφρ. Θανάσης Γιαννακόπουλος), Αν αυτό δεν είναι ωραίο, τότε τι είναι; Συμβουλές στους νέους (2015, μτφρ. Πέτρος Γεωργίου) και το τελευταίο του μυθιστόρημα, Χρονοσεισμός (2022, μτφρ. Χριστόδουλος Λιθαρής).

.

Βρείτε το βιβλίο εδώ: Ο Θεός να σας έχει καλά, κύριε Ροουζγουότερ

 

                                                             ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

.

ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ: EMILY RALLS, CAROLINE RIGGS
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΟΥΡΑΝΙΑ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ

.
O ανθρώπινος εγκέφαλος είναι ο μόνος ζωντανός οργανισμός που μπορεί να μελετήσει τον εαυτό του. Μήπως αυτός είναι ο λόγος που διαλέξατε αυτό το βιβλίο;
Στις σελίδες του βιβλίου αυτού περιγράφονται οι διάφορες προσπάθειες που έχουν γίνει στην ιστορία της ψυχολογίας για να εξηγηθούν οι συμπεριφορές μας, από τις παραδοσιακές επιστημονικές προσεγγίσεις, όπως είναι η βιολογική και η συμπεριφορική ψυχολογία, μέχρι την πιο υποκειμενική προσέγγιση του Φρόυντ και της ψυχοδυναμικής ψυχολογίας.

.

Λίγα λόγια για τις συγγραφείς

.

                                                    ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΔΟΚΙΜΙΑ

 

ΟΤΑΝ Η ΓΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ, ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ

.
Τα κείμενα που απαρτίζουν τον τόμο αυτό, κείμενα για την παιδεία, την οικογένεια και τους νέους, ξεκινούν όλα από την πεποίθηση ότι ο άνθρωπος είναι ένα πλάσμα που κατά βάθος δυστυχεί όταν οι καταστάσεις τον σέρνουν πίσω τους. Αντίθετα, αυτό που θα τον ύψωνε στα μάτια του και θα του έδινε μια αίσθηση πληρότητας είναι το να επιχειρούσε ο ίδιος να χαράζει την πορεία του – ανεξάρτητα από το πόσο θα το κατόρθωνε. Είναι ζήτημα τιμής –υπαρξιακής πιο πολύ παρά ηθικής– να έχει κανείς το κουράγιο και τη θέληση να σχεδιάζει τη ζωή του και να παίρνει τις ανάλογες αποφάσεις.

Για να αποφασίζει όμως πρέπει να γνωρίζει. Εκεί είναι το αγκάθι.
Χωρίς περιστροφές η εποχή μας διαμηνύει στον άνθρωπο πως δε χρειάζεται να αποφασίζει, ούτε, εξάλλου, θα ήταν ικανός να το πράξει. Συνεπώς, οι απαιτήσεις του για γνώση πρέπει να περικοπούν. Δεν είναι όμως κατάφωρος σαρκασμός από τη μια η σύγχρονη κοινωνία να παρέχει άπειρα τεμάχια γνώσεων και πληροφοριών και από την άλλη να ειδοποιεί τους παραλήπτες πως είναι μάταιο να ελπίζουν στη συναρμολόγηση των τεμαχίων;

.

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα 

.

 

                                                  ΘΕΩΡΗΤΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ