Η Παναγία των Παρισίων- Νότρε Ντάμ
Η Παναγία των Παρισίων, γνωστή επίσης και ως Νότρε Ντάμ, αποτελεί έναν μητροπολίτικο χριστιανικό ναό, και ένα από τα πιο δημοφιλή αξιοθέατα της πόλης του Παρισιού. Η Νοτρ Νταμ χτίστηκε τον 12ο αιώνα και έγινε πασίγνωστη από το μυθιστόρημα του Βίκτορος Ουγκώ “Η Παναγία των Παρισίων”. 80 βασιλιάδες, 2 αυτοκράτορες, 5 δημοκρατίες και 2 παγκόσμιοι πόλεμοι έχουν περάσει επί των ημερών της.
Η εκκλησία-σύμβολο του Παρισιού, η Νοτρ Νταμ είναι το μνημείο με την μεγαλύτερη επισκεψιμότητα στη γαλλική πρωτεύουσα. Η φωτιά της Δευτέρας, προκάλεσε σοκ στην κοινή γνώμη και παγκόσμια θλίψη, με όλα τα διεθνή ΜΜΕ να έχουν πρώτη είδηση την φωτιά στην Παναγία των Παρισίων.
Ο γοτθικός καθεδρικός του 12ου αιώνα έχει χαρακτηριστεί μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την Unesco και προσελκύει εκατομμύρια τουρίστες κάθε χρόνο. Φημίζεται για τα πολλά πέτρινα, ανάγλυφα γκαργκόιλ, τα εντυπωσιακά παράθυρα βιτρό και τις επίστεγες αντηρίδες που συγκρατούν τους τοίχους τους.
Μέσα στον καθεδρικό ναό οι πιστοί έψαλαν δύο φορές τον ύμνο Te Deum, μία στο τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και μία στο τέλος του Δευτέρου προκειμένου να ευχαριστήσουν το Θεό για τη λήξη τους.
Με αφορμή την καταστροφή, και ενώ η ΟΥΝΕΣΚΟ υπόσχεται συνεργασία με τη γαλλική κυβέρνηση για την πλήρη αποκατάσταση των ζημιών, πάμε να δούμε τα πέντε πράγματα που πρέπει να ξέρει κανείς για την εμβληματική Παναγία των Παρισίων.
1. Είχε καταστραφεί ξανά
Πρόκειται για έναν γοτθικό ναό, εντυπωσιακό αρχιτεκτονικά, τα θεμέλιο λίθο του οποίου έβαλε το 1163 ο πάπας Αλέξανδρος Γ’.
Χρειάστηκαν περίπου 170 χρόνια για να ολοκληρωθεί (1345), ενώ κατά τη Γαλλική Επανάσταση καταστράφηκε ολοσχερώς και ανακαινίστηκε κατά την περίοδο 1841-1864. Το αποτέλεσμα είναι ένα θεόρατο κτίριο, μήκους 128 μέτρων, με δύο ψηλούς πύργους 69 μέτρων, η χωρητικότητα του οποίου αγγίζει τα 9.000 άτομα.
Η Παναγιά των Παρισίων- Notre-Dame de
2.Ο Κουασιμόδος ήταν αληθινός
Αντίθετα µε ό,τι πιστευόταν ώς τώρα, φαίνεται ότι ο καµπούρης της Παναγίας των Παρισίων ήταν υπαρκτό πρόσωπο και όχι απλώς δηµιουργία της φαντασίας του Βίικτωρος Ουγκώ.
Περί το 1820, ο βρετανός γλύπτης Χένρι Σίµπσον προσελήφθη στην αναστήλωση του καθεδρικού ναού του Παρισιού, της περίφηµης Νοτρ Νταµ ντε Παρί. Αλλά ο Σίµπσον, όπως άλλωστε και ο Ουγκώ, ήταν γραφοµανής. Στους επτά τόµους των αποµνηµονευµάτων του, στους οποίους ενέκυψε ένας λονδρέζος αρχειοθέτης της Τέιτ Γκάλερι, ο Αντριαν Γκλιου, ανακαλύφθηκε µια αναφορά σε κάποιον καµπούρη γλύπτη µε άγνωστο επίθετο, ο οποίος δούλευε στο εργοτάξιο του ενός από τα δύο νησάκια του Σηκουάνα στο κέντρο του Παρισιού, του Ιλ ντε λα Σιτέ.
Η “Παναγία των Παρισίων”, ιστορικό µυθιστόρηµα, ήταν το πρώτο από τα σπουδαία έργα του Βίκτωρος Ουγκώ που τον κατέταξαν στους µεγάλους του µυθιστορήµατος του 19ου αιώνα.
Στα αποµνηµονεύµατα του Ουγκώ ανακαλύφθηκε µια αναφορά σε κάποιον καµπούρη γλύπτη που δούλευε σε ένα από τα δύο νησάκια του Σηκουάνα.
3. Οι στέψεις
Μετά την Επανάσταση, η μεγάλη εκκλησία της Notre Dame χρειαζόταν πολλές εργασίες επισκευής και ξεκίνησε ένα μεγάλο πρόγραμμα αποκατάστασης, συμπεριλαμβανομένης της κατασκευής του στύλου. Το 1871, ο καθεδρικός ναός παραλίγο να καεί από τους Κομουνάρους αλλά κατάφερε να επιβιώσει.
Κατά τη διάρκεια της φημισμένης ζωής της, η Notre Dame υπήρξε τόπος πολλών επίσημων τελετών, συμπεριλαμβανομένου του The Crown of Thorns που τοποθετήθηκε στον καθεδρικό ναό το 1239 από τον St Louis. Η στέψη του Henri VI της Αγγλίας, η στέψη της Μαρία Α΄ της Σκωτίας, της βασίλισσας της Γαλλίας και του αυτοκράτορα Ναπολέοντα, όταν κατέλαβε το στέμμα για τον εαυτό του και στη συνέχεια για την αυτοκράτειρά του Josephine, έγιναν εδώ.
 |
| Η στέψη της βασίλισσας της Γαλλίας και του αυτοκράτορα Ναπολέοντα |
4.Τα αγάλματα-δαίμονες
5. Τα έργα τέχνης
Η είσοδος στον καθεδρικό γίνεται από τρεις πύλες που είναι στολισμένες με περίτεχνα γλυπτά. Πάνω από την κεντρική πύλη, απεικονίζεται σε μεσαιωνικές τοιχογραφίες, η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, ο βίος της Παρθένου Μαρίας και εικόνες από τη ζωή της Αγίας Άννας, Πάνω από τις πύλες βρίσκεται η στοά των βασιλέων της Ιουδαίας και του Ισραήλ. Τα αγάλματα, που ζωγραφίστηκαν το Μεσαίωνα, χρησίμευαν ως Βίβλος για τους αναλφάβητους. Τα γλυπτά των τυμπάνων και των αψίδων, εκτός από αυτά των υπέρυθρων της κεντρικής πύλης, είναι όλα αυθεντικά.
Τα σημεία του ναού που είναι άξια ιδιαίτερης προσοχής, είναι η πύλη με τον τεράστιο Ρόδακα στο πάνω μέρος της και τις δύο εκατέρωθεν αυτής πύλες, τα ξεχωριστά γλυπτά και κυρίως ο εσωτερικός διάκοσμος, με τα έξοχα παράθυρα, υαλογραφικής τέχνης, τα περίφημα «Βιτρώ».
Η Παναγιά των Παρισίων στις φλόγες
Την Δευτέρα 15/04/2019 η Παναγιά των Παρισίων παραδόθηκε στις φλόγες μιας μεγάλης πυρκαγιάς και καταστροφή είναι ανυπολόγιστη.
Μετά από εννιά ώρες, επιτεύχθηκε η κατάσβεση της φωτιάς και περιμένουμε τις πρώτες εκτιμήσεις για να δούμε το ύψος της καταστροφής και ποιοι από τους θησαυρούς της έχουν επιζήσει. Το ένα εκ των δύο κωδωνοστασίων πάντως, κατέρρευσε το βράδυ της Δευτέρας προκαλώντας παγκόσμια θλίψη.
Η Παναγία των Παρισίων ανήκει σε όλη την ανθρωπότητα για αυτό το σοκ αυτής της τραγικής είδησης καθήλωσε όλο τον πλανήτη. Όλος ο πλανήτης παρακολούθησε συγκλονισμένος και με κομμένη την ανάσα την εξέλιξη της καταστροφικής πυρκαγιάς που από το απόγευμα της Δευτέρας κατακαίε την Παναγία των Παρισίων και συγκινημένος ευχόταν να αποφευχθούν τα χειρότερα
Τα χειρότερα τελικά δεν ήρθαν μα η Παναγιά των Παρισίων από σήμερα δεν θα ναι πια η ίδια και ίσως να χρειαστούν δεκαετίες για να γίνει αυτό μα και πάλι.. ίδια δεν θα είναι ποτέ.. ενώ ο Κουασιμόδος θα την θρηνεί πάντα…
Η Παναγία των Παρισίων (βιβλίο)
Η Παναγία των Παρισίων (γαλλικά: Notre-Dame de Paris) είναι ο τίτλος μυθιστορήματος του Βίκτωρ Ουγκώ, διαδραματιζόμενο την εποχή της Βασιλείας του Λουδοβίκου ΙΑ’ (1461 – 1483) και με κέντρο δράσης τον ομώνυμο ναό.
Η υπόθεση
Η υπόθεση του μάλλον επικού αυτού δράματος παρά μυθιστορήματος παρουσιάζει ως ηρωίδα την τσιγγάνα Εσμεράλδα να χορεύει στο προαύλιο του ναού της «Παναγίας των Παρισίων» όταν προκαλεί την προσοχή του αρχιδιακόνου Κλαύδιου Φρολό, που φλεγόμενος από την επιθυμία να την κατακτήσει, προσπαθεί να την απαγάγει δια του κωδωνοκρούστη Καζιμόντο (σε ελληνική μετάφραση Κουασιμόδου), ενός τερατώδη κακάσχημου αλλά ρωμαλέου ανθρώπου.Η Εσμεράλδα κατορθώνει να αποφύγει την απαγωγή χάρις στην επέμβαση κάποιας ομάδας στρατιωτών υπό τον αξιωματικό Φοίβο Ντε Σατοπέρ, τον οποίο και συναντά λίγες μέρες μετά. Ο αρχηγός των τσιγγάνων σκοπεύει να κρεμάσει τον Φοίβο εκτός αν μία τσιγγάνα προσφερθεί να τον παντρευτεί, κάτι που κάνει η Εσμεράλδα, αλλά ο Φοίβος αρνείται.
Κατόπιν όμως την ερωτεύεται. Αργότερα εμφανίζεται ο Αρχιδιάκονος που με μικρό εγχειρίδιο μαχαιρώνει το Φοίβο όταν τον βλέπει μαζί με την Εσμεράλδα και στη συνέχεια κατηγορεί ως φονιά την Εσμεράλδα. Αυτή προ του κινδύνου να θανατωθεί τελικά προτιμά το θάνατο παρά να παραδοθεί στις ορέξεις του ιερωμένου.
Η Εσμεράλδα οδηγείται προ της πύλης του Ναού όπου τότε επεμβαίνει ο Κουασιμόδος, που και αυτός την αγαπά με πάθος, και καταφέρνει και την εισάγει στο εσωτερικό του Ναού. Ο Φρολό καταφέρνει να την πάρει ξανά, καθώς ο Κουασιμόδος ήταν απασχολημένος σε μια επίθεση από τους τσιγγάνους, που δεν καταλαβαίνει ότι ήρθαν για να σώσουν την Εσμεράλδα. Ο Φρολό της προσφέρει ξανά την επιλογή να γίνει δικιά του, αλλά εκείνη διαλέγει το θάνατο.Ο Φρολό την αφήνει στην Paquette la Chantefleurie, η οποία είχε χάσει το παιδί της και θεωρούσε ότι το απήγαγαν τσιγγάνοι, την κλείνει στο κάστρο. Εκεί ανακαλύπτει ότι η Εσμεράλδα είναι το χαμένο της παιδί.
Δεν μπορεί να την προστατέψει, και οδηγείται στην κρεμάλα, ενώ ο Κουασιμόδος που γυρνώντας δεν την είχε βρει, τελικά τη βλέπει να πεθαίνει από το κωδονοστάσι, όπου και Φρολό παρακολουθούσε την εκτέλεση.
Τον κατακρημνίζει ενώ θρηνεί το μόνο πράγμα που είχε αγαπήσει ποτέ του. Μετά χάνεται, και μόνο μετά από χρόνια όταν ανακαλύπτονται στο νεκροταφείο το μέρος που είχε ταφεί η Εσμεράλδα, βρήκαν το σκελετό του να αγκαλιάσει αυτόν της Εσμεράλδας.
Επιμέλεια άρθρου Καλλιόπη Γιακουμή
678
124
20